donderdag 27 december 2018

Europese Korthaar


Op een vrijdag zat de terugtocht met de roets niet mee. Net als de heenweg regende het aanhoudend maar daar bleef het niet bij!
Prees ik mij weinig ervoor nog gelukkig dat ik in de kleedkamerkast altijd nog een reserve warme regenjas heb liggen voor noodgevallen (als al het andere al doorweekt is) onderweg brak ook nog de aandrijfkabel!
Omdat ik geen reserve bij me had legde ik een inlijn-knoop in het dyneema en zorgde (door niet meer te schakelen) dat die niet van de snek af kwam.
Laat je die een paar keer met volle kracht op- en af de nylon snek gaan dan kun je die namelijk daarna vervangen voor een nieuwe!
Maar ook hierbij bleef het niet. Bij thuiskomst bleek bovendien mijn Iphone 4s het door de nattigheid begeven te hebben!
Gelukkig is het aanbod aan dit eerste Apple toestel met een duocore processor in Amsterdam vrij groot..
Want gelukkig houdt niet iedereen zo hardnekkig vast aan zijn oude(re) Mac :-)
Ik kon voor drie tientjes een andere kopen op het KNSM-eiland op een steenworp afstand hiervandaan.
En de zaterdag na de destructieve regendag kon ik dankzij mijn Iphone account in the Icloud alweer bellen met alle apps, instellingen telefoonnumers, foto's, videos enz. van mijn eerste Iphone!
Lang leve Apple dus!
Klinkt dat niet pragmatisch van een (eveneens) Android (tablet) gebruiker?
Een kat is moeilijker te krijgen in de hoofdstedelijke metropool. Zeker vlak voor de Kerst, net als een kalkoen dus.
Om te voorkomn dat een kat een vaak traumatische ervaring in een asiel aangedaan wordt ben ik daarom donateur geworden van Verhuisdieren.nl. Via hen vond ik Zorra bij een meneer in Wormer (aan de Zaan).


Hoewel ze in de advertentie aangeprezen werd als 'Blauwe Rus' bleek de poes in werkelijkheid (zoals we al vermoedden) een gewone europese korthaar ;-)










De van mijn moeder geleende vervoersmand voor de verhuizing van Zorra bracht ik in gescheiden delen in de banaantassen terug, ook met de roeifiets. Maar nu met een nieuw stuk dyneema (eveneens gekocht op het KNSM-eiland trouwens!).



Prettige jaarwisseling!





Opgedragen aan de drones- Robin Hood van Gatwick:

zaterdag 1 december 2018

Herinneringen aan Wijnandt

Veel bloggers, bloglezers en specifiek roeifietsers zal het niet ontgaan zijn: Na een lange strijd tegen zijn fatale ziekte heeft hij vorige week dan toch het onderspit moeten delven: Wijnandt de Vries..
Behalve over ligfietsen en met name de roeifiets schreef hij ook over zijn politieke voorkeuren en raadde hij boeken aan die we volgens hem gelezen moesten hebben ;-)
Ik moet bekennen dat ik het met zijn standpunten niet altijd eens was dus dat nooit gedaan heb. Ik ben zelf ook meer een blogger van de praktijk (experimenten). Wijnandt liet wat te technische herstellingen aan een fiets liever over aan Derk Thys himself.
Toch reed hij al rond met een 2 duims (dikke) achterband al ver voor ik die mogelijkheid op de (stalen) 222 ontdekte! 
 Dat is ook niet verwonderlijk omdat we allebei verhoudingsgewijs klein zijn (gebleven). Onze beenslag was dus beperkt zodat we het van de wielomtrek moesten hebben.
Ik heb zelfs een Thys trainings-overall gekregen van hem over de post die hij "te groot" had gekocht... Ik gebruik die nog regelmatig!
Er was ooit een Yahoo roetsers-forum waarop hij de dikte van zijn nieuwe achterband beschreef die hij zo fijn vond rijden. Maar zich tegelijk afvroeg of dit er niet wat "potsierlijk" uit zou zien?
Mijn antwoord was nogal recht voor zijn raap misschien voor Wijnandt; "Op een roeifiets val je toch per definitie op? Dan valt het feit dat er een dikkere band op zit dan die er standaard op zit mensen ook vast niet op hoor!"
Hoewel hij dus zelf om een reactie had gevraagd kon mijn tekst hem niet bekoren. Hij schreef iets in de geest van dat hij er in zijn specifieke roetskleding er altijd pico bello bij reed ;-)
Later (nu zullen we maar zeggen) rijd ik dus zelf in de door hem gekozen paarse kleurstelling rond!
Ook heb ik hem en zijn vrouw persoonlijk ontmoet. Dat was in Zwolle.
Er was daar ter gelegenheid van het `Fiets van de Toekomst' evenement een straatrace georganiseerd door enkele NVHPV'ers. Wijnandt had achterin hun stationwagen de bijzondere Thys roeifiets-trike staan waar er maar 2 van gebouwd zijn.
Die demonstreerde hij trots en zelf had ik behalve de 222 mijn bankdrukfiets in de Nissan Micra gepropt (waarbij de vooruit was gebarsten toen ik de achterklep had dichtgeslagen)..
Echt niet de manier waarop Wijnandt met zijn spullen pleegde om te gaan dus!
Helaas heeft hij mede door zijn steeds beperktere gezondheid ook deze fiets niet heel lang gehad.
En ik vermoed dat hij daarom ook zijn Rans chopperfiets wegdeed o.a. en behalve weer een driewieler er éen met trapondersteuning zou kiezen...

Toen ik begon met bloggen was Wijnandt vaak erg enthousiast over mijn vernieuwende ligfiets ideeën.
Zo had ik op het Vrijdagbericht van Ligfiets.net gelezen van de verkrijgbaarheid in Noord-Spanje van een speciale voorvork met twee kantelende wielen van het merk Noomad. En die dus maar besteld om te proberen in mijn Thys 222.
Terwijl ik die nog aan het aanpassen was om minder wind te vangen dan met de bijgeleverde onderdelen het geval zou zijn had Wijnandt echter al contact met Derk Thys opgenomen hoe een goed idee hij dit vond!
Waardoor zowel Derk als ik beidden tot de conclusie moesten komen dat (leuk rijden of niet) dit wel erg nadelig voor de snelheid uit zou pakken.
Tja daarom had ik ook even willen wachten Middelburg al te verwittigen van mijn ervaringen met het molenwiekprincipe ;-)
Ook dit was Wijnandt echter ten voeten uit. Kerel bedankt voor je inspiratie en mooie taalgebruik! 

woensdag 21 november 2018

Een 50 mm band in een DF !

Net als mijn vakantiedagen ben ik halverwege deze maand aardig door mijn voorraadje Kojaks 35 mm voorbanden heen geraakt. Wel heb ik uit mijn 'aluminiumtijd' nog wat erg goedkoop ingekochte HPV Vredestein buitenbanden liggen. Die met hun 50 mm (20 x 2") als officiële etikettering nooit in mijn nieuwe velomobiel zouden kunnen passen.. Dankzij hun bijzondere platte loopvlak blijkt er een na goed centreren van de vorkpoot toch vrij te lopen in mijn rechter wielkast!

Omdat ik noodgedwongen de laatste maanden van het jaar een vijfdaagse werkweek draaien moet en me geen oponthoud of andere teleurstellingen veroorloven kan besluit ik wel een reserve wiel mee te voeren met een Primo Comet er op als alternatief de eerstkomende werkochtend.

Het blijkt te lukken en de eerste verkeersheuvels zijn nu ook goed over te rijden, top!

Maar vanwege het feit dat links nog een 35 mm Kojak op ligt stuurt de fiets wat naar links wat ik niet zo prettig vind. En ook is de snelheid er nogal uit.
Wel goed voelen kan ik dat ik meer rubber onder me heb dus ik kan de verkeersheuvels nu recht over rijden.






Omdat ik na het anders afstellen van de remstang in de wielkast t.b.v. het centreren het uitlijnen opnieuw gedaan heb met mijn uitlijnlatten is slechte sporing nergens de oorzaak van.

Om de latten af te houden van de wielkappen maar echt tegen de band te laten drukken heb ik onder (op de foto rechts) op de latten aan weerskanten plintlatjes geschroefd.













Het langzaam rijden blijkt op het werk te lage bandenspanning te zijn. Die met de hand lastig te beoordelen is omdat de wangen van deze band bijna zo stug zijn als het loopvlak. Ik heb me daar in het verleden al vaker op verkeken.
Al tijdens het werk besluit ik het wiel uit te nemen om de band aan de koninklijke compressor van Flora Holland op zo'n zes bar te zetten. Mocht het wiel daardoor dan te groot geworden zijn voor de wielkast dan kan ik zonder veel tijdverlies het wiel met de Comet gebruiken.
Een interessante opstelling zo, zou de band nu nog steeds passen?
 Ja en nee. Rechtuit geen enkel probleem maar met de fiets aan de hand kan ik het stuur niet indraaien...
Als ik evenwel mijn voet op het stoeltje zet om hem aan te drijven als autoped (sommige mensen zullen dit 'haram!' vinden maar daar heb ik niets mee te maken) gaat het sturen weer goed.
Dus na het passeren van het paaltje neem ik plaats in de fiets en rijd met de voor een DF gebruikelijke snelheid heerlijk naar huis terug! Missie geslaagd.
Voor de echte snelle heren en dames kan ik er op wijzen dat de DF van Intercitybike nu ook geleverd wordt met een groter race-achterwiel er in, 584 mm voor bijvoorbeeld een Continental contact speed reflex (32 0f 42 mm) of zelfs een wiel van 622 mm!                 De wielkasten zijn daarvoor aangepast om u te dienen...

zondag 4 november 2018

Het ' slingerding'....


Wat bedoelt (3'pers. enk.v. teg. tijd: stam+t) ome Mick toch als hij het heeft over een "utilitair fietstochtje" ?
Ik ben vanmorgen naar Purmerland geroetst met in de tas iets wat je niet verwacht als bagage van een ligfietser. Het inhaak-slingerdeel van een autokrik!



Het andere (zwaardere) deel was namelijk al ter plekke zodat ik me verder beperken kon tot wat houtdraaibouten en een hoekverbindingsstuk.
Mij was al dikwijls verzocht de deur van het kippenhok/ plantenkas/ berging opnieuw passend te maken. En even zo vele malen door verspaning al uitgevoerd...





Maar zoals op de foto te zien is een middenstaander / deurpost- balk ernstig verzakt en dat zal door het verder decimeren van de klemmende deur  alleen maar van kwaad tot erger worden!










Daarom heb ik in de hardhouten staander een houtdraaibout aangebracht en de krik er op een halve stoeptegel onder.









Dat werkte uitstekend, het verzakte deel moet zeker 5 centimeter omhoog gekomen zijn!




De kippen (waarvan 2 extra grote die ik nog niet kende) gevoelden zich vrij mij hierbij praktisch tot onder mijn oksels bij de werkzaamheden te benaderen...

Terwijl ik de gedachte dat ze mijn vingertoppen daarbij als een smakelijk hapje aardwormen konden zien opzij probeerde te zetten...







Bevestigde ik met de krik nog op zijn plaats de stoelhoek aan de overliggende zijde van de hardhouten balk om de situatie te bestendigen.








Om het autogereedschap en de bout daarna weer te verwijderen en de kippen het nakijken te geven met mijn slingerding!



zaterdag 20 oktober 2018

" ....maar een gevaarlijke ballon... "

Kleine mensen worden vaak onderschat.
Zo hebben we op mijn werk uitzendkracht Frits. Klein,  krulletjeshaar en een snor. Maar in de resterende tijd heeft hij er nog een bloemenwinkeltje bij en kan hij je feilloos antwoorden hoeveel tien in het kwadraat is of de wortel uit negen...Kom daar maar eens om bij mijn direct leidinggevenden!
Zo heb ik zondag in Amersfoort met mijn DF enorme kerels op een racefiets het nakijken gegeven tijdens de Meewind-Koers.

In de 70 km track was de baan van voormalig luchthaven Soesterberg opgenomen. Daar kon je een sprint trekken om het hardst tegen willekeurig wie van de bukkers.  Die natuurlijk ook door mij gewonnen werd. Die asfaltstrook was voor mij bijna lang genoeg om op te stijgen bij wijze van spreken (-:
Omdat ik geen zin had om via de aangebrachte dranghekken nog een keer terug te rijden voor de beloofde pannenkoek maakte ik hierna met water een eiwit-drankje (roerend met een tandenborstel). Voor de grap vroeg ik passerende 'koersisten' of ze een "pilletje" van me wilden?




Een racefietser met een lange witte baard had echter iets voor mij: "Ik vind dat maar een gevaarlijke ballon!"
Tja, dat zullen we, evenals "banaanfiets", nog wel even moeten aanhoren vrees ik als eerzame Daniél Fenn-velomobilisten  Dankzij die Nederlandstaligen in Dronten die jarenlang de dienst uitgemaakt hebben daar...
Omdat de man vanaf de achterkant van de DF kwam aanrijden meende hij waarschijnlijk de voorkant al te kennen (?).
Naviki is goed in het weergeven van een track maar over het routeren met de eigen data ben ik minder te spreken.
Vaak werd ik over klinker-fietspaden geleid naast een autoweg. Dan toch liever over een bospad tussen de bomen wat mij betreft! Zoals ik van de Fietsersbond gewend ben...
In Weesp belandde ik na door een woonbuurt met veel (gelukkig niet al te hoge) verkeersheuvels en tegels te zijn geleid zelfs op een plaats waar helemaal geen fietspad meer bestaat!
Mijn pogingen het stuk onverhard over een dijkje op de aanwijzingen van Naviki tóch te slechten  resulteerde in een lekke rechterband  )-:


Terugkijkend vind ik het wel jammer dat ik te veel nog moest doen aan inplug- en ophangwerkzaamheden zodat ik een zeker mailcontact 'Ramsus' nauwelijks te woord heb kunnen staan (en niet meer heb terug gezien).
Maar om 10:30 zou de 70 kilometer ploeg vertrekken (welke afstand ik prefereerde om gelijk erna terug te rijden naar Amsterdam).








De vinger die ik voor de camera hield bij de start moge mijn haast illustreren ;-)


woensdag 17 oktober 2018

In memoriam



Bijna twintig jaar mijn trouwe gezelschap heb ik hem gisteren bij de dierenarts moeten laten inslapen om  uitzichtloos lijden te besparen; Pippeloentje....
Fijn was dat hij in elk geval geen pijn heeft moeten doorstaan en van zijn laatste rit in mijn fietskar zelfs leek te genieten!

epoxy tegen polyester?
herstellende van rugwond



woensdag 10 oktober 2018

De Meewind-koers: sport of spot?

Ik wil dit weekend niet te lang van huis zijn want ik heb hier ook nog de zorg over een hoogbejaarde kat en twee kibbelende knaagdieren....Maar ik kijk toch best uit naar de Meewind-koers in en rond Amersfoort!
"Waarom?" zou je zeggen, "Je hebt toch vorig jaar ook al laten zien dat je in je DF sneller bent?"
Dat klopt en daarom zie ik er ook vanaf bijvoorbeeld opnieuw de Afsluitrace te winnen van wielrenners. Bovendien vond ik dat de nadruk nogal is gaan liggen op dat inzamelen van geld. Mijn familie is nu eenmaal niet zo vrijgevig als die van andere deelnemende fietsers kennelijk is. Of hebben zij relaties in 'hogere kringen'?
Maar in deelnemers van het fonds Meewind zie ik in principe bondgenoten in de strijd tegen de CO2 uitstoot en die moet je met open vizier tegemoet treden vind ik.
"Door ze het nakijken te geven?!" 
Kijk ik zie het als een soort voortrekkersfunctie. Laten zien dat ook fietsen kan met een hoger rendement.
De moeilijkheidsgraad ligt natuurlijk voor mij  niet zo zeer in het op kop gaan rijden. Maar de route  (die ieder jaar veranderd wordt) in één keer goed te rijden!
Want daar schortte het vooral het afgelopen jaar in de DF nog wel eens aan met de trage Garmin Vista..


Om nog enigszins een indruk te hebben welke weg in te slaan moest ik dan als een razende een van de zijknopjes zien in te drukken waarna het zoomen stap-voor-stap en erg traag werd uitgevoerd.
Ik heb het voornemen dat voortaan met een sneller en duidelijker toestel te willen gaan doen precies een jaar geleden tegen mijn broer in Bilthoven uitgesproken. En ben nu 2 refurbished smartphones verder...

Als je haast hebt is goed navigeren essentieel want je komt veel sneller op een afslag af. De draaicirkel van de DF is behoorlijk groot en achteruitrijden moet met de handen. Vanuit een positie waaruit je ook nog eens minder overzicht hebt over de weg dan de rest uiteraard! Dan lijk je voor de andere deelnemers al gauw een soort dommekracht als dat fout gaat...
Zoals mijn dominante mannetjes cavia zijn broertje in de tuin vaak bijzonder onvriendelijk behandelt hoewel hij zelf te laf is om het initiatief te nemen!
Snelheid zal dus bijzaak zijn dit jaar maar correct navigatie vermogen tonen daar gaat het om! (-:
Ik heb de eerder gemaakte klem voor de Iphone nu ook geschikt gemaakt voor tegen de linker wielkast. Feitelijk hangt hij -met wat verstevigingen- aan het steuntje van de kilometerteller. Die ik ook niet nodig heb want die wordt al weergegeven op het beeldscherm dankzij Naviki.

Na een teleurstellende installatie van Osmand (traag en ik kreeg het GPX-bestand niet op zijn plaats) heb ik het snelle en duidelijke Naviki.org de routes geupload dat het naar de app op mijn 3,5 " telefoon zendt...
Toen ik een stukje proef reed kreeg ik de paradoxale mededeling "Synchroniseren mislukt, de route is vastgelegd op de telefoon". En inderdaad, voor het stuk naar Bilthoven hoef ik geen verbinding meer te maken :-)
Wordt vast leuk op deze manier!




zaterdag 29 september 2018

Phone-houders

Mijn refurbished 3,5 inch Iphone voldoet nog prima als fototoestel en navigatie-apparaat. Door het kleine formaat heeft hij een lager stroomverbruik en vangt hij minder wind. Ik vind hem makkelijker af te lezen dan bijvoorbeeld de Garmin Vista of Legend HCX.
Met een oordopje in kun je met Google Maps en de Fietsersbond app naar gesproken aanwijzingen luisteren zodat de lading veel langer mee gaat maar anders heb ik ook nog twee powerbanks. Waarvan ik de WakaWaka zelfs met zonlicht weer kan opladen!
Het apparaat is simlock-vrij en ik gebruik prepaid. Dus bij voorkeur stippel ik de route uit via de LAN-verbinding thuis of op het werk. Dan is Naviki een handig navigatieprogramma omdat de route ook zichtbaar blijft voor de terugreis. Google Maps laat de hele route weer verdwijnen na aankomst dus moet ik dan alsnog beltegoed spenderen als ik de weg terug niet meer weet!

Omdat ik ze bij de Action niet meer zie kocht ik bij de Lidl een fietstasje voor die dingen met zo'n transparante bovenkant en bevestigingsspul voor aan een fietsstuur. Dat tasje is op maat gemaakt voor nieuwere smartphones en valt daarom nogal ruim. Dat zou niet goed voor de stroomlijn zijn (hoewel wel waterdicht) dus fröbelde ik een ophanging aan de achteruitkijkspiegel van de DF.





Een zuignap-bevestiging  vind ik toch het summum van onbetrouwbaarheid dus die moest er aan geloven.
De witte kunststof is nylon want licht en per definitie nooit scherp. Daarmee deed ik een boodschap in Hoofddorp en dat werkte goed.














Voor de ligfiets wil ik echt gebruik maken van de grootte van het toestel zelf en daarvoor had ik nog een selfie-stick klem liggen.


Maar omdat zoals meestal bij die dingen alleen de zijkanten ervan geklemd worden....Maakte ik van een plantenbak uit de goede oude tijd boven- en ondersteunen:



Die d.m.v. een m4 boutje en aangebrachte sleuf wijder of vast tegen de smartphone zijn te zetten.





Het vond een plaats aan het stuur van de Cheetah en ik heb er zojuist iets mee weggebracht naar een adres in Amstelveen.


Prima de Luxe!

maandag 24 september 2018

Het Land van Ooit

Benzinestations die niet meer gebruikt worden, een snelweg die weggezonken is in de aarde.
Het begin van een nieuw tijdperk zonder fossiele branstoffen?


Een aantal van deze elementen zijn in elk geval terug the vinden in Amsterdam-Noord bij de toerit naar de Ytunnel.
Waar je met de velomobiel very verheven bent boven het anaal voortstinkende verbrandingsverkeer!

zondag 9 september 2018

Blik naar achteren van kunststof


Waar ik erg tevreden over ben aan mijn DF is ook het kleine maar zeer veelzeggende retrovisie spiegeltje van Zefal. Het past goed bij het kleine frontale oppervlak van de velomobiel en geeft door het gebolde spiegeloppervlak een grote zichtshoek naar achteren.
Dat is precies wat ik ook wil bereiken op mijn ligfietsen en een bijzonder goedkope oplossing daarvoor biedt een auto-dodehoeksspiegeltje.

Na de sluiting van Halfords zijn die gelukkig nog steeds te koop bij de Gamma (2,19 euro).
Daar koop je bijvoorbeeld echt nog geen (kunststof) kogelkopje voor bij de modelbouwwinkel.








Door mijn manier van werken met de boorstandaard
heb ik die ook niet nodig!

 











Zo dicht op het stuur maakt de constructie al per definitie stevig en ik kan er enorm veel mee zien over mijn linker schouder naar achteren.




Wel wil ik het handgrijpdeel van het stuur nog vervangen door iets smallers en het stuur misschien nog iets laten zakken. Daarom laat ik het kromme m5 boutje nog even door de remgreep uitsteken.
Die kan dan bij vervanging ook als ophanging voor het spiegeltje dienen.

Omdat ik het dubbelzijdig plakband (voor kleven tegen een auto-zijspiegel) niet gebruikt heb kan ik dat in de toekomst eventueel nog benutten voor aanhechting van een stroomlijn vormpje.


De proefrit leidde al gelijk tot een opmerkelijk verschil en enige consternatie. 

Ik kwam op de kanaalweg (tegenover de Jaagweg) het zelfde racefietsduo tegen als de laatste keer nog zonder het spiegeltje; Nadat ik de vrienden met gering snelheidsverschil had ingehaald en een tijdje achter me gelaten had vergat ik toen de snelheid hoog te houden en wisten ze me verrassen. Het kostte me toen de nodige moeite om ze opnieuw in te halen.
Maar dat lukte me wel nog net voor onze wegen zich scheidden..
Ik herkende ze een paar uur geleden opnieuw en groette bij het inhalen de grootste van de 2 vriendelijk met "goedemiddag!". 
Naar de kleinste en voorste rijder stak ik een hand op en wuifde even. In het spiegeltje kon ik nu gestaag de afstand tot hen zien toenemen.
Maar bij de hoge bruggen langs het Noord-Hollands kanaal bleef het in de klim wel degelijk moeilijk om de kleine in het rood geklede bukker voor te blijven. Eenmaal over de glooiing denderde ik dan weer in de voorsprong, waarna het spel hervat werd.
De kleine probeerde nog éen keer een uitval waarbij hij me iets toeriep (ik denk onaardigs) maar ik zag hem op tijd en trok weer op ;-)
Ik had het nu wel warm gekregen met het lange mouwen hemd (waar ik in de DF gelijk na de eerste herkenning niet meer herinnerd zou worden aan hEn). Maar besloot nog even te wachten met dit in de tas te stoppen tot ik van de dijk af reed die zij zouden vervolgen was mijn verwachting.
Onder het viaduct bevindt zich een brede stoep goed geschikt om bijvoorbeeld kleding te wisselen..
Dat doende  hoorde ik achter me ineens verwijtend boos "Leuk hé?!"
Ik stond nu in mijn singlet en vond dit een goede uitgangspositie om me om te draaien. Of dit voor mij bedoeld was (ik ben wat hardhorend)?
Het kereltje in het (dubbel) rood was echter al afgestapt om zijn fiets te draaien het viaduct weer uit en Goedemiddag (de grote) in het zwart stond rustig te kijken wat zijn vriend toch aan het doen was?
"Alles goed?"' was mijn reactie. Maar meneer vermeed verder oog- of stemcontact om terug te keren op zijn schreden ;-)



Oh, ja en ik had de eerste lekke Tryker band. Waarvan het loopvlak al flink wat scheurtjes vertoont...

Verwisselen van de voorband was tamelijk makkelijk doordat de fiets nog geen spatbord heeft. Zodat 'ie op de patten blijft staan / uitvalnaaf / Tectro rem, simpel gevalletje eigenlijk!


donderdag 6 september 2018

Stoelherstel (2.0): Het Schuurblokje


Met de nodige tegenzin heb ik me toch weer aan de epoxyherstel van het polyester stoeltje overgegeven.
De grotere carbonweefsellappen aan de voor/bovenkant zijn namelijk wél goed blijven zitten, het breukvlak tussen de benedengaten zit op een nieuwe plaats.
Ook zorg ik er dit keer voor niet de hars te gebruiken die de Polyservice voorschrijft voor uitharding bij lage temperaturen (Poly-Pox 355) maar de 455. De 355 harder laat een wasachig laagje achter dat de hechting kan bemoeilijken. Ten slotte kan ik  op de site van Mr. Boat  lezen dat hechting op polyester wel degelijk mogelijk is!
Ik heb wel andere stoeltjes waarin ik comfortabel en in een goede rughouding zit maar aanpassing aan de Cheetah ophanging daarvan is in het ene geval meer werk. In het andere geval heb ik er een ander projekt mee in gedachte.
Waarschijnlijk omdat ik er zo tegenop zag is de bovenkant eigenlijk erg mee gevallen. Met de lamellenschijf heb ik los carbon en gebroken polyester/glasweefsel weggeslepen op mijn nieuw gelegde tuinstoep.
Door glasvezel fijn te knippen en met hars te mengen een vulpasta gemengd en daar gelijk unidirectionaal weefsel op. Loodrecht tegen het breukvlak in aan de voor/boven-kant.
Door een spoedoplossing kan ik ondertussen de Cheetah nog even blijven gebruiken met het originele stoeltje er op (ik moet ook de onderkant nog versterken met uithardingstijd). Maar erg comfortabel zit dat niet.. .

Ik heb een kurken schuurblokje met zelfklevend klittenband onder de mat vastgezet bij de lumbale welving (-:
Het stoeltje is te kort aan de voorkant voor een fijnzinniger uitvoering. Dus een definitieve uitvoering hiervan is in principe wel mogelijk (er blijft wat ruimte vrij tot de gele framebuis aan de voorkant) maar is onzeker en lijkt me nog meer werk...

Het vervangende (gerepareerde) stoeltje geeft meer lumbaalsteun maar door de andere vorm past hij maar gedeeltelijk tegen de ondersteun.


Daarom kit ik die in eerste instantie dicht met polymerenkit van Centrum:








Ook aan de voorkant lijkt het me verstandig nog een derde steunpunt tegen de framebuis te maken.
Over de buis plak ik eerst plakrubber dat bij een hoofdlamp kwam.
Daarna vergroot ik het raakvlak nog wat met dezelfde kit.



Maar omdat ik het toch ook in de details beter wil doen dan de vorige keer bedenk ik mij en ga de kit vervangen door (zelf geknipt) glasvezel-epoxyplamuur. Waarbij ik alleen hechting aan de stoel wil bereiken door de framebuis met een zelfde soort van stickerrubber voor te bewerken...

zaterdag 1 september 2018

De razende herhaling van de Cheetah


Ik lees nog wel eens op blogs iets in de zin van "ik heb even niets geschreven maar ik heb ook eigenlijk niets om over te berichten". Bij mij ligt dat vaak volkomen anders.
Ik heb dan al een idee over wat ik kwijt zou willen maar voor dat ik het weet wordt zo'n plan al weer overvleugeld door een nieuwe ontwikkeling.
Ik zou dus sneller moeten bloggen of doorgaan me tot iets specifieks te beperken waar hopelijk iemand wat aan heeft ;-)
Dan maar even chronologisch.Vanaf woensdag heb ik voor het eerst met de opvolger van de gele ChroMo Optima Cheeta gereden (met telescoopvering achter), de opvolger van de niet meer goed sporende witte Cheetah.(met elastomeer-vering).
Ik heb me bij het her-configureren zoveel mogelijk willen beperken tot de belangrijkste zaken zoals versmalling van het enorme treurwilg stuur dat er op stond en vervanging van de trapenergie wegvretende Nexus 7 naaf door een cassette met derailleur.
Daarom heb ik de V-brakes gecombineerd met ongeveer dezelfde 19 mm inwendige velgen om nog even te wachten met de dichtgemaakte wielen. Alsof ik al nattigheid voelde...
Omdat ik sinds kort in het bezit ben van Shredda 40 mm 406 vouwbanden waarvan ik er een op de roeifiets gebruik, heb ik de praktisch even snelle en fijn rijdende Tryker op de Cheetah gezet. Samen met een 32 mm brede Conti Sportcontact achter. Die laatste is zeker niet zo snel als de 50 mm variant i.c.m. wieldeksels en een brede velg maar moet misschien nog even ingereden worden.
Long story short: Het reed weer fantastisch, zonder dat ik het stuur steeds naar links hoef te drukken (wat ik niet uit de oude heb gekregen)  en in die stemming maakte ik de showfoto...


Helaas was het na twee dagen lol donderdagavond toch mis. Stevige pijn in mijn onderrug herinnert me eraan waarom ik totaal niet overweg kan met deze (oude versie?) van het Optima stoeltje. Waarop ik ook steeds het gevoel krijg vanaf te zullen glijden naar voren.
Maar de prettig zittende tweedehands stoel die ik daarom op het witte frame gebouwd had heeft dat slecht doorstaan...
Waarschijnlijk omdat ik het polyester zitschaaltje destijds heb proberen te versterken met epoxy...

Terug bij af dus!








     

p.s. De in de clip afgebeelde Sid Vicious heeft met met dit op 'Never Mind The Bollocks' voorkomende nummer (gelukkig) nog niets te maken!

zaterdag 18 augustus 2018

9 keer LED en Lithium 18650 batterijhouder


Wat de mens met vliegreizen en het rijden in SUV's nog altijd niet kapot heeft weten te krijgen is de stand van de aarde ten opzichte van de zon! Daar zou ook meer verstand van zaken voor nodig zijn dan waarmee deze lieden zijn uitgerust.
Ik kon dat al waarnemen nog tijdens de laatste hittegolf omdat het 's ochtends om 5;15 uur al lang niet licht meer is. Bij nogal wat rechtopfietsers die ik 's ochtends  tegenkom lijkt dat muntje vaak nog niet erg te zijn gevallen! Hoewel fietsverlichting met een batterijtje in veel winkels of op de markt voor een habbekrats te koop is zie ik ze nog steeds volkomen onverlicht en in donkere kleding het fietspad onveilig maken... 
Ik roep dan nogal eens iets van:: "Mevrouw, uw licht doet het niet!". Het feit dat het meesstal heren betreft kan mij natuurlijk niet euvel worden geduid...Dat kon ik niet zien omdat hun verlichting het niet deed ;-) !
Toch laat mijn eigen aan de Radical fietstas bevestigde knippertje het ook nog wel eens afweten.
Dat komt omdat bij die dingen de stroom van het batterijvak middels plaatstalen strips placht te worden overgebracht naar het printplaatje. De stroomtoevoer mag echter geen moment worden onderbroken omdat de printplaat anders die toevoer naar de LED's (Light Emitting Diodes) helemaal afsnijdt.. De strips verliezen dat contact nogal eens.
Een ander punt is dat de oplaadbare batterijen die ik verkies te gebruiken niet (lang) hetzelfde voltage leveren als gewone batterijen waar de achterlichtjes voor gemaakt zijn.

Dat je daarom onvermijdbaar een duurdere verlichtingsoplossing over de post moet laten komen (desnoods uit China) bestrijd ik echter. Met wat creativiteit heb ik voor 2 en halve euro een 3,7 volt lithium-ion
batterijhouder gekocht bij Radio Rotor. Die bevindt zich nu in de tas en voedt uit een voormalige powerled-hoofdlamp afkomstige staafcel middels een snoertje naar buiten de tas een (gewoon goedkoop geweest) achterlampje met maar liefst 9 LED's!
Wie wat bewaart die heeft wat.
Het snoertje heb ik direkt aan het printplaatje gesoldeerd. Alle overbodig geworden veertjes en staalstripjes heb ik eruit getrokken.
Wel heb ik de cel met houder extra bescherming gegeven door hem in een brillenkoker te stoppen alvorens hem in de tas te deponeren.

Het aansturen van de LED's gebeurt nog steeds door het oorspronkelijke koolstof / sihiliconenrubber drukschakelaartje van de driver op de printplaat. Die bevindt zich achter op het lampje en zit daar goed n.m.m. waar hij niet per ongeluk geactiveerd kan worden. Waarom iets dat goed werkt veranderen?
Wel laat ik het veel licht producerende rode kanonnetje liever op de knipper stand staan omdat deze ene staaf wel wat meer voltage afgeeft dan de oorspronkelijke 2 AAA's ;-)
Maar dat risico durf ik dan weer WEL te nemen...  

zondag 12 augustus 2018

Fietsstraat, auto TE GAST



Is leuk bord. Kwam ik gisteren tegen met de roets op de Wittenburgergracht, vlak bij het Scheepvaartmuseum. Het is daar ook de enige manier om wat afstand te houden van de autoweg links hiervan. Maar die is daarentegen goed geasfalteerd terwijl het hobbelende klinkergedeelte dan voor de fietsers wordt uitgeloofd. Waar de gemeentelijke bestratingsdienst dan ook nog eens een abonnement op schijnt te hebben zoals uit de afzettingsverrichtingen wel blijkt!

Daardoor werd ik van deze "Fietsstraat" toch niet echt vrolijk!

"Fietsstraten zijn over het algemeen te herkennen aan het - soms gedeeltelijke - rode wegdek en borden met de tekst ‘Fietsstraat - Auto te gast’. Door een straat als fietsstraat aan te merken, wil de gemeente ervoor zorgen dat het autoverkeer afneemt. Daarnaast dwingt de inrichting van een fietsstraat de automobilist tot het verlagen van zijn snelheid".





Met de roets even gebruik maken van de publieke pont vond ik geen bezwaar gisteren (liever dan met de DF hier op), die me bovendien een stuk de goede kant op bracht, de KNSM. Een toevluchtsoord van zich artistiek voelende toeristen tegenwoordig.
Altijd fijn een stukkie roeifietsen natuurlijk maar Watersportcentrum Dekker in Zaandam zelf werd een teleurstelling dit keer. De rol met drie millimeter dun Dyneema hing er nog slechts als aandenken. Nee, zelfs 3 mm zat er niet meer op!
Verbitterd dus eigenlijk al voor de tweede keer merkte ik de verkoper op "Het was ook te mooi om waar te zijn :-( !"     

zondag 22 juli 2018

Tandem boegspriet voor in de tuin


Een overtuiging moet nooit onwrikbare waarheid worden. Merkvastheid is voor dwazen.
Zo kan ik als Windows gebruiker slecht overweg met een Macintosh. En dat bleek na gebruik van Android ook voor de activatie van een refurbished maar heuse Iphone op te gaan! Met hulp van mijn software-onderlegde Linux broertje ben ik nu evenwel toch te spreken over mijn model 4s...
Hier vast wat foto's maar de Fietsersbond App blijkt er ook goed op te werken. Daar was mijn 3" Samsung Young al niet compatibel meer mee. En toch is de 4s-8 gig intern nauwelijks groter (dus zuinig}met het 3,5" beeldschermpje.
Nadat uitgerekend de Woningbouwvereniging langskwam voor het plaatsen van een steiger "onderhoudswerkzaamheden" is de stoep in de achtertuin nog erger verzakt nu dan ooit tevoren.


Om de boel op te hogen heb ik al ruim honderd kilo zand moeten verslepen van de plaatselijke Praxis met het fietskarretje achter m'n vouwfiets.
Omdat er een behoorlijk hoogteverschil is tot de tuin moet ik de tegels niet alleen hoger leggen maar ook zien te voorkomen dat het ophoogzand weggedrukt wordt die kant op, van de flat af.
Bij wijze van 'damwand' heb ik als zandkering (erg toepasselijk bij deze door klimaatverandering veroorzaakte droogte) eerst stalen zwaluwstaartplaat gebruikt. Dat is geprofileerde plaat waar in de bouw badcelvloeren op gemetseld worden.
Omdat die plaat toch niet echt sterk genoeg is om de grond in te slaan en bitumen-golfplaat nooit roesten gaat ben ik daarna op die laatste overgegaan. Uiteraard door er eerst stroken van te zagen (foto er boven)..


Ik begon tegel voor tegel met 2 waterpassen te her-bestraten. Maar dat was moeilijk uitdokteren steeds en schoot me eigenlijk niet snel genoeg op.
Daarom maakte ik van twee versleten boegsprieten middels laswerk met mijn inverter (een elektronische lichtgewicht  vervanger van de aloude 'lastrafo') een effeningshulp voor het zand.
Zodat ik in ene keer kan zien waar zand bij moet of aangestapt/weggehaald moet worden om het afschot te behouden maar kuilen en bulten te voorkomen.
Hoewel mijn selfies  nog niet erg gelukt zijn door de warmte kun je je voorstellen hoe schattig dat er moet uitzien met de paraplu die ik bij wijze van parasol met een griptang aan getoonde camera-statief heb vastgeklemd ;-)
.

zaterdag 30 juni 2018

Gratis nieuwe Sram derailleur van ICB

Ik zal een voorbeeld geven.
Op verzoek van een direkt familielid heb ik het oude bordermateriaal van maar 20 cm hoog, waar de cavia's overheen begonnen te huppelen, vervangen door dat van 30 cm. Maar het staaldraad was dan ook nog eens op vele plaatsen doorgeroest:

De restanten mocht ik uiteraard meenemen en heb ik in een grote krantentas vervoerd achter op de Cryz-bike voorwielaandrijver. De halfronde balkjes van dit materiaal werden behalve met nieten nog met glasweefseldoek bijeen gehouden. Welk laatste volgens mij expres poreus gekozen is door de fabrikant om regenwater vast te houden.
 Opdat het geheel eerder door zou roesten en vervangen zou moeten worden!
Goed voor de omzet natuurlijk maar ik heb het thuis van de hand-aangebrachte overdaad aan nieten ontdaan. 
En in de zonder vluchtige oplosmiddelen geproduceerde carboleum (op waterbasis en acryl)  van Spectrum gezet. Daardoor is geen plamuren en grondverf nodig als voorbewerking van het hout is de gedachte.

Door de korte balkjes om en om te rangschikken alvorens ze aan een middenstrook van van het grof vuil afkomstige witte kunststof te nieten met T-nieten (3 stuks i.p.v. de 6 stuks U-nieten) heb ik een buigbaar hekwekje geknutseld dat volgens mij veel beter tegen de elementen bestand zal zijn. En waardoor eveneens geen cavia's meer aan de klimplanten zullen kunnen knabbelen is de bedoeling!




Op die manier zou ik ook de zo snel gebroken titanium veer in het parallellogram van de Sram SO derailleur net als Erwin het liefst vervangen door een exemplaar van 'ouderwets' stalenveer. Dat toch altijd wel langer mee gaat dan 8500 kilometer. Die maar twee versnellingskabels slechts heeft gezien...




Zo'n passende veer heb ik jammer genoeg niet. En zo'n veer moet net even langer zijn dan van een oudere typen derailleurs die ik nog zat heb liggen om er een uit te slopen, bedoeld voor minder kransen...
Maar ik ben dus toch wel erg blij met de goede service van InterCity-Bike die me een complete nieuwe Sram SO voor de DF opstuurde!

zondag 24 juni 2018

Mooie gele Cheetah uit Noord-Brabant

Foto Tim



Ik heb via Marktplaats van Tim uit Rijswijk een prachtige goudgele RVS/aluminium Cheetah overgenomen.


Hij schrijft: Misschien is dit handig voor jou om te weten. De eerste eigenaar heeft de fiets gekocht om mee in de veldgeschut Ardennen te fietsen, dit viel echter tegen waarna hij hem nagenoeg ongebruikt aan mijn vader heeft doorverkocht. Mijn vader heeft er nagenoeg niet op gefietst vanwege evenwichtsproblemen. Sindsdien fiets ik er op. Ik heb er max 1000 km op gefietst.

Foto Tim

Deze fiets spoort weer zoals het hoort en ziet er nog uit als nieuw!
Ik ben er gelijk op terug gefietst naar het Noorden (60 kilometer) en  hij fietst goed. Maar haalt nog lang niet de snelheid die mogelijk is met deze fiets die ik zo goed ken. Komt door het enorme brede stuur (type treurwilg) dat Optima destijds monteerde en het gebruik van een Nexus 7 naaf.
Gelukkig zit er wel ook een achterderailleur op (en telescoopvering!). Dus ga ik hierop ook het grote 57 tands kettingblad monteren, een smal stuurtje, een pignon en een voorderailleur!