zondag 20 december 2020

Inpandige bandexplosie vernielt composietwiel

 Of ik vannacht nu iets van een knal gehoord heb of niet daar twijfel ik nog steeds aan. Vaker denk ik een hard geluid te horen vlak voordat ik wakker word, dat zijn de echo's van de tijd waarin we leven, uitstervende insecten en zo...

Eerst kwam ik donkerkleurige scherven tegen tot in de keukengootsteen toe. "Och jé, ze heeft weer eens iets gebroken" dacht ik nog, "gelukkig niets van mij dit keer..." Althans ik kon het niet thuisbrengen...

Gisteren ben ik met de Jan Eggens trike voor de laatste keer naar de ouderlijke woning in Purmerland gereden. Heb er de sleutels achtergelaten. De woning is -eindelijk- verkocht namelijk. En ik heb mijn rijwiel in goede staat in de hal achtergelaten.


Toen viel me de helemaal platte GoCycle op. En geen wonder, werkelijk een heel deel is uit het composiet van Alligt geslagen! Onherstelbaar vernield (terwijl de buitenband nog helemaal goed is).

"Zou ze misschien weer eens een driftbui gehad hebben?" vroeg ik me argwanend af "en ze is niet eens punkrocker!".

Maar dat laatste is helemaal uitgeloten want de band is aan de velgkant, vlak bij het ventiel, gescheurd. En niet zo'n beetje ook, dat moet een enorme knal gegeven hebben!

Waarschijnlijk heeft de hogere  luchttemperatuur de binnenband doen knappen. En door de hardheid van het Alligt kunststof heeft dat tot deze enorme breuk geleid.



Goed dat me dat niet tijdens het rijden vanaf een brug is gebeurd (waar ik gisteren 4x overheen geweest ben!).

En dan te bedenken dat ik na het lezen van het laatste blogbericht van Wim Schermer eveneens zo'n band besteld heb. Maar ja die moet uit China komen dus dat wordt pas begin Maart...



Is er nog iets wat ter lering kan worden uitgelegd? Ja dat kan ik aan het enige nog intact zijnde wiel  zien. Het zou waarschijnlijk beter zijn alle asymetrische holtes in de velg bij de 10 steruiteinden op te vullen. Ik ga dat doen met glasbubbel epoxyplamuur t.z.t.

Begonnen ben ik met een leenwiel van de DF er op te zetten. Die alu velg is een stuk smaller natuurlijk maar een 40 mm (vouw)Shredda rolt ook best goed. 

Ook zou een stuk ducktape nog over de opvullingen bij wijze van velglint waarschijnlijk geen kwaad kunnen. 

Pfffoe...

  

woensdag 16 december 2020

Ambachtsschool in de praktijk


 Ik moest enige keren ervaren dat de banaantassen ondanks Jans voorzieningen toch de achterband raakten. Voor de vrij prijzige tassen niet best, die verdienen beter. En nóg irritanter als tweetakt scooterrijders je daarvoor menen te moeten gaan waarschuwen. Dat verergert hun stank nog!

Ik heb ooit bij de vuilnis mooie super lichtgewicht buisjes gevonden (met koppelstukken en al) die ik goed over de bestaande tasafhouder heen kan schuiven. Die hoefde ik er eigenlijk alleen maar overheen te schuiven en met plakband vast te zetten.

Maar dat stak geparkeerd in de hal lelijk uit naar achteren waar we moeilijk omheen lopen kunnen.

Gelukkig heb ik op mijn GaWaLo- (Gas-Water-Lood) opleiding geleerd hoe je een thermoplast pijp (zoals pvc afvoerbuis) kunt buigen. Zonder dat deze samenvouwt in de bocht!

Door er (gezeefd) droog zand in op te sluiten met stopjes. Die laatste maakte ik van inslagmoeren m8 met een kort boutje daarin. Ik gebruik die vaak trouwens omdat ze zo'n handige conische vorm hebben!

Nu is voor het opwarmen van de buis verbranding van gas natuurlijk helemaal niet nodig. Als je de beschikking hebt over een verfafbander met stekker en er groene stroom uit het stopcontact komt!

De twee zo gevormde buisjes verbond ik met een sok van hetzelfde materiaal. Om de fiets misschien in de toekomst eens op zijn achterwiel te parkeren gebruikte ik makkelijk verwijderbaar plakband voor de verbindingen i.p.v. lijm.