No Future en ik

Mathilde Willink was mijn heldin. Zij had met haar extravagante uiterlijk tegen riooljournalist Henk van der Meyden durven zeggen "Gooi die bloemen maar in de gracht!". Nederland was geschokt. De punk was in Engeland al losgebarsten (1977) maar er waren nog geen snelle mediaverbindingen dus dat wist je op dat moment nog niet.

Het gedrag van de hersenloze massa was voor ons punks No Fun en we voelden dat eigenlijk gevoelsmatig aan. Maar feitelijk onderschatten we dat nog. Getuige bijvoorbeeld de huidige toename van het vakantie-vliegverkeer ondanks de snelle klimaatverslechteringen. Waar zelfs een stakingsactie van het KLM personeel voor uitgesteld wordt door de weledelgeleerde meneer de rechter...



Omdat ik tegenwoordig in Amsterdam Oost woon, vlak bij de Schellingwoudebrug kan ik mensenmassa's
(met veel toeristen daar tussen) vermijden als ik over het Ij heen moet.door niet de pont te gebruiken.

Maar na het werk gisteren met het fietskarretje en het te lassen frame voor de 559 voorwielaandrijver wou ik toch echt liefst de kortste weg nemen.  Dus ben ik naar het Centraal Station gereden en heb de Cheetah met aanhanger 'pontificaal' midden op het achtersteven van het veer gezet. Om daar met mijn reflecterende hesje en opgestroopte mouwen voor te gaan staan. Om de meute niet over het karretje met mijn werkstuk te laten rollen ;-)

Het verzaagde Giant frame heb ik in goede staat overhandigd bij firma De Hoop aan de Programmeurstraat. Dat daar zo recentelijk uit de grond gestampt (kofschiP) is dat het nog niet eens gefilmd is door Googles Streetview :)

stukje 'steampunk' 

orthopedische lasmal

Voor het laten lassen van de aluminium voorwielaandrijver heb ik een lasmal gemaakt. Daarvoor heb ik zoveel mogelijk steun gezocht bij het frame van de Giant-rechtopfiets. Na het laten lassen zal ik toch echt de zadelbuis en staande achtervork nog weg moeten zagen!

Makkelijk voor de montage leek me het gebruik van 2 stroken spaanplaat die ik nog had staan. Door daar met m 4 boutjes ophangprofiel voor plankendragers in de goede hoeken op te schroeven heb ik in een overgang van rond naar vierkant voorzien.

De achterpatten van het frame heb ik uitgerust met m12 draadeind waarmee ik middels bouten de balhoofdsbuis via het spaanplaat kan richten.

Omdat de las in de hoofd-framebuis ook nog eens een extreme hoek maakt heb ik van het andere fietsframe een hoekversteviging voorbereid.
Ik zal het bedrijf vragen deze pas te gebruiken nadat de las helemaal rondom gemaakt is. Ze zullen dan wel eerst mijn van flamco-rail gelaste dubbele klem moeten verwijderen (bovenste foto).


Voor het lassen hiervan heb ik voor het eerst de Telwin lasinverter gebruikt. Dat last i.d.d. een stuk rustiger dan met de zware trafo. Het spettert duidelijk ook veel minder, maar toch moet ik er nog aan wennen.

De maxiklem lijkt wel iets zoals door creatieve chirurgen gefabriceerd wordt bij botbreuken (:
Helaas heb ik die zelf ook nodig gehad. Op verschillende plaatsen in mijn lichaam zelfs. En nee, niet ALLEMAAL vanwege het ligfietsen...

Het wegbrengen naar Amsterdam-Noord zal ik (bij gebrek aan auto zo-wie-zo) met een fietskarretje gaan doen zo einde werkweek.