zaterdag 28 augustus 2021

Foss als anti-lekband

 Zo niet in het diepste geheim dan toch wel in alle stilte (ik heb er niet over geblogd) heb ik onder de roets al enige tijd Foss antilek banden in gebruik. Lang genoeg gezwegen om er iets over te kunnen schrijven in elk geval.



Ik heb jaren terug mijn rechter heup gebroken na een val in de bocht met die fiets en met een heupprothese kan ik dus beter voorkomen opnieuw ten val te komen. Ik voel mij veiliger met een brede voorband en om in een hoger verzet te kunnen rijden heb ik op die fiets ook de breedste 559 26'' gemonteerd. Twee duims ongeveer. Dat is de dikte van banden waar de meeste verkrijgbare Foss binnenbanden nu precies voor bedoeld zijn.

Toen ik via de bandentesten van Wim Schermer begreep dat het ook met de rolweerstand en de prijs van vergelijkbare speciale binnenbanden wel goed zit vond ik dat dus de moeite van het proberen waard.

Een tamelijk versleten Tryker (40 mm) reed ik lek op de terugweg uit Aalsmeer. Ik had die band zeker op 6 bar staan en reed er een 2 mm brede niet in. Dat was gauw te voelen maar was zeker geen zuurkool met klapstuk!

Ik kon gemakkelijk de fiets stilhouden en trok de niet er eigenlijk gewoontegetrouw uit. Daarna pas kon ik de lucht er echt snel uit voelen stromen en omdat het ding terugstoppen me tegen stond verving ik de binnenband. Maar ondertussen ook weer vervangen  door een Foss.

Toen ik vrijdag met de roets naar het werk wilde voelde ik dat de achterband eigenlijk  veel te weinig spanning had. ''Ik ben eens met Piet Kunis dat die Foss toch wel wat vaker opgepompt moeten worden'' dacht ik nog. En pakte de grote voetpomp er bij om de Furious Fred op druk te zetten.

Als ik daar geen Foss in had zitten zou ik dat zeker niet geriskeerd hebben. Zoveel vertrouwen heb ik al in de banden. Dat zelfs als ze lek blijken te zijn het lek niet erger wordt!

Aan het eind van de werkdag bleek de druk wel grotendeels opnieuw verdwenen (hoewel je er in principe nog op zou kunnen rijden). Maar heb ik hem aan de compressor op het werk gehangen. En kon ik er opnieuw moeiteloos de 20 kilometer mee terug naar huis roetsen.

Voor mij is de Foss daarmee geslaagd om niet alleen de veiligheid en de bedrijfszekerheid te vergroten maar ook de manier om goed rollende maar minder lekbestendige buitenbanden te (blijven) gebruiken en op te rijden. 

De smalste 406 is trouwens goed om bijvoorbeeld in een Kojak te doen. Zoals bekend rollen juist oudere dus ook vaak de meest gebruikte banden het best. En zo haal je snel de prijs van zo'n blauwe Foss band er al weer uit!

Wat ik wel van fora heb begrepen is dat je de banden niet moet oprekken naar een grotere omtrek. Want anders dan butylrubber komt het materiaal dan niet meer in zijn oude vorm terug.

Ook schijnt (kijk maar op het doosje) de las net voor het ventiel vóór en niet achter dat ding geplaatst te moeten worden (gezien met het ventiel onder aan het wiel in rijrichting). 

Waarom kunnen Piet noch ik  je vertellen, is voor ons Chinees :-)

zondag 22 augustus 2021

Recht zo die gaat?

 Bij de route over de Hollandse Waterlinie hoorde ik van Fred in de DF weer eens dat ik niet goed recht op het stoeltje zat. Van mijn Cheetah. Dat heb ik zelfs op mijn vorige fiets van dat model al eens gehoord van Elly.

Nu had ik natuurlijk kunnen tegenwerpen dat de DF ook niet geheel symmetrisch schijnt te zijn en dat hij met zijn dure GPS-watch vast de route nog wel eens kan over rijden zónder zich aan mij te hoeven ergeren... Maar zo ben ik niet! ;-)

Beter eindelijk eens proberen daar misschien iets aan te doen besloot ik. Want met de ronde neusbuizen zoals aan moderne ligfietsen zitten kan de trapas -en daarmee de trappers- gemakkelijk getordeerd komen te staan ten opzichte van het frame.

Nu is dat hetzelfde probleem als de CV-installatie monteur heeft om twee bochten uit te lijnen na elkaar bij zijn werk dus heb ik een oplossing.

Je zet een recht stuk metaal (bij mij toevallig een waterpas) tegen de eerste bocht in het frame. Die zette ik met een stelbindertje vast.

Daaraan een rechthoek met een klem, standaard gereedschap dunkt me!

Tegen het bracket een u-profiel, bijvoorbeeld van aluminium en je kunt een afwijking al zien of opmeten. Zowel de Cheetah als de Orion hadden ook een afwijking.

De aluminium neuspijp van de Cheetah in het roestvrij stalen frame kon ik na loshalen van de boutjes het makkelijkst bijrichten. Die van de Orion schoot dan met de hand iedere keer net even te ver door. En deed ik het door voorzichtig met een hamertje te tikken (tegen een pedaaluiteinde).

Fietst echt een aanmerkelijk stuk prettiger nu, efficiënter en beter voor de rug ook!




woensdag 11 augustus 2021

Zandzak in Das Fahrrad

 Ik moet een andere blogger achteraf gelijk geven: Jan Goddemaer. Met een lagere ligfiets draai je inderdaad makkelijker een bocht in!

Vooral op de Nesciobrug (over het Amsterdam-Rijnkanaal) kwam dit goed naar voren met de Orion. En da's best vreemd als je voor het eerst naar beneden fietst met een andere ligger terwijl je juist minder uitzicht hebt.

Voor de rest helaas tegenvallers met de Orion. De achtervork heeft een te hoog scharnierpunt en ik neem mezelf kwalijk dat ik niet eerder voorzien heb dat dat een negatieve invloed op de aandrijving heeft.

De vering vastzetten was zo gedaan natuurlijk voor een knutselaar als ik en het probleem leek aanvaardbaar. Zou ik nog altijd een soort 'Jester' overhouden. Wel meer lage liggers hebben geen achtervering, de wielbasis zorgt automatisch al voor wat meer comfort.

Blijkt door mijn kortere beenlengte het kettingwieltje zo dicht bij het trapstel gekomen dat de ketting niet goed soepel meer loopt (kan ik horen en voelen gewoon) . Dus dag kleinere bochten draaien!

Bij het vastzetten van de veer heb ik de achtervork voor een liggender houding laten zorgen en zo een proefritje Monnickendam gereden: blijkt mijn rug helemaal niet te kunnen appreciëren...

Maar ook tegenslag kan bij mij juist een hobbel doen nemen. 

 
Ik ben begonnen met de DF aan de linkerkant van een voetensleuf te voorzien. Voor het mogelijk maken van flinstonen want de handen naar buiten om reverse te gaan vind ik niet zo snel gaan. En om de raakvlakken met verkeersheuvels te verwijderen. Daar heb ik te veel last van, Slaat mijn eerder gelamineerde verstevigingen eenvoudig weer los...    

Ymte vertelde me dat ze dat bij IntercityBike ook al een keer gedaan hadden (waarbij het aan 1 kant gebleven was). Om iemand te helpen die met een kap rijdt om hem ook onder die omstandigheden achteruit te kunnen laten rijden en van voldoende ventilatie te voorzien.

Het moet nog uitharden want het lijkt me raadzaam eerst koolstofvezel aan te brengen alvorens de decoupeerzaag ter hand te nemen. Of ''wipzaag'' zoals Jan zou zeggen (-:

Weer vet lachen hier dus bij Eigenfiets .nl ook omdat ik het aandrukken van de verstevigingsdoek dit keer uitvoer met (over de Paclan-folie) een zandzak ! 😁

 

 

Opzet of niet, de werkelijke titel van dit nummer is 'Arabian Knights' !

zondag 1 augustus 2021

Bobbel gladgestreken !

 Mijn sterrebeeld is Leeuw en of dat goed gaat met een ligfiets die 'Orion' heet is dus helemaal geen uitgemaakte zaak; Orion (afkorting Ori) is een opvallend sterrenbeeld aan de hemelequator (bron Wikipedia.org).

Ik weet dat u het liever bij een bekende naam als de Fujin houdt maar wie niet waagt blijft altijd Maagd!

Een fiets waarop al werkende hydraulische schijfremmen zitten en een monovork lijkt misschien kat in het bakkie. Maar op een fiets waar je niet goed bij de pedalen kunt komen door een vastzittende neuspijp zit menig verwende ligfietser niet te wachten!

En al na mijn eerste kennismaking met deze fraaie ligger wist ik dat dit niet zondermeer manueel te bereiken was. Toch deed ik de aanbetaling. Om lekker thuis een plan uit te broeden hoe dit varkentje te wassen ;-)

En zo stond ik al wachtend op de vervolgtrein in Hoorn de m6 boutjes dus maar vast vanaf de andere kant in te draaien met mijn inbussetje. Zodat die twee grote carrosserieringen naar de andere kant van het sleufje aan de onderkant zouden duwen om de neuspijp te lossen. Wat ten minste in theorie het geval  zou zijn.

De buizen bleven helaas onwrikbaar in elkaar vast zitten. Ook verdraaien door de pedalen verticaal te zetten kon ik wel op mijn buik schrijven \ en hier dus. Maar gelukkig had ik mijn gereserveerde fietskaartje -wat tegenwoordig ook nog verplicht is naast de dagkaart- in de portemonnee zitten.

Gisteren is het dan toch gelukt. Met een 1 ton sterke kettingtakel afkomstig van de NDSM scheepswerf. Verder Flamco-rail uit mijn vorig leven als verwarmingsmonteur maar ook houtschroeven en een balkje want alles wat los en vast zit mag gebruikt worden voor zo iets vind ik.

Bovendien hield ik met de maat rekening dat ik de 'trek-pers' ook omgekeerd zou kunnen gebruiken. Met de takel boven de stoel om de buis weer terug te persen.

Wat het begaf op doorbuiging was mijn sterkste plankendrager (niet de houtschroefjes!). Maar die was toch over van een andere klus. 


Het blauwe stukje dyneema aan de haak daarna rechtstreeks naar de kop van het balkje leverde een griezelig veel grotere spanning op waar ik zorgvuldig mijn gezicht bij weg hield.

Behalve de zodoende aangebrachte statische kracht in de goede richting (eerst de boosdoener er maar eens uit) was ook nog een impulsieve kracht nodig. Van de hamer in de richting van de takel tegen het bracket. Maar wel met tussenkomst van een latje tegen beschadiging van m'n lak...

And yes, it isn't yours until you  fixed it ;-) 


De buis werd niet zo zeer tegengehouden door de klemmen maar in de bocht van het frame. Ik heb de neuspijp dan ook 4 centimeter ingekort en daarna nog in verstek onder een hoek.  Operatie geslaagd, om mij te dienen!