maandag 29 november 2010

vloertje gelegd in de Alleweder

Vrijdag vond ik al dat er aardig wat koude omhoogtrok uit de voetengaten van de FAW.
Nou ja, voetengaten...Eigenlijk kun je beter zeggen dat de aluminium sigaar helemaal geen vloer heeft aan de voorkant!
Omdat het raakvlak met de be-ijzelde weg tevens het koudste punt is om lucht te scheppen -om nog maar te zwijgen over het negatieve effekt hiervan op de stroomlijn-
heb ik dit dichtgemaakt.

Ik sneed dit uit een stukje 'oogst van de straat'.

Dankzij de korte 155mm pedalen en daarin toeclips te hebben gedraaid kan ik m'n voetenstand net iets gestrekter kiezen zodat ik het wat naar onder uitbollende isolatiemateriaal niet raak.



Het is hetzelfde type celschuim als waar we jaren onder leiding van Ab T. van boksschool Albert Cuyp onze buikspieroefeningen op deden.

Nog steeds actief dus (als je er nog bent) Ab!

zaterdag 27 november 2010

niet vd zwakke maag

WAARSCHUWING:
Mensen die last hebben van autoziekte of in het algemeen moeite hebben met het zien van autowielen kunnen bijgaande videoclip beter overslaan!



Ik heb de leverancier van het geadverteerde bandenspannings monitor systeem enkele vragen gesteld. Zijn korte antwoorden hierop zet ik er gelijk onder:

Ik zou graag een TPMS systeem bouwen in mijn velomobiel, dat is een gestroomlijnde driewielige ligfiets. Het systeem waarbij ik de sensors op de ventielen draai.
Nu heb ik daarover de volgende vragen:

-Krijg ik problemen als ik maar 3 ipv 4 sensoren gebruik?
neen
-Het systeem werkt op penlights/knoopcellen, klopt dat?
ja
-kan ik de druk ook continu aflezen of krijg ik alleen een waarschuwingssignaal?
Hangt van systeem af
-kan ik de hoogte van het signaal zelf instellen?
Hangt van de sensor af
-kan het kwaad als de druk hoger is dan 6 bar, bijvoorbeeld 7?
-hoelang gaan de knoopcellen mee?
1-2 jaar


Dat ik dus een antwoord mis en af en toe nogal vaag is komt doordat hij me er helaas ook niet aan kan helpen:
De sensoren die ik heb gaan in de velg op de plaats van het ventiel, dus
geen een dopje.


Tja da’s dus maar hoe je leest “in de velg” of “om de velg” ! En had hij het niet zelf over 2 systemen?
Maar goed, teleurgesteld als ik ben blijft het in z’n algemeenheid natuurlijk een goede zaak, ook voor auto’s!

Natuurlijk heb ik verder gespeurd, maar behalve positieve geluiden op fora van motorfietsrijders ben ik nog niet. De gebruikte links naar dealers lopen jammer genoeg niet meer door en de posts zijn dan ook al van 2008.

Merkwaardig toch, kom je iets na jouw weten zeer moderns tegen maar lijk je gelijk al te laat te zijn om het (in Nederland) aan te schaffen!

donderdag 25 november 2010

draadloos DRUK monitoren

U zult misschien menen dat ik met mijn oude velomobiel moeilijk interessant kan zijn voor iemand met een moderne(re) kunststof fiets als de Mango, Quest of Strada. Toch blijven sommige aspecten precies hetzelfde.
Ik zou er graag éen aspect van veraangenamen, namelijk het op druk houden van de banden en het moeiteloos monitoren ervan. Want dat scheelt een slok op een borrel!
Je kunt nog zo’n goed gestroomlijnde lichtgewicht race-raket hebben maar zonder voldoende druk op de velgen behaal je niet eens het punt waarop de aërodynamische voordelen van je fiets een rol gaan spelen.
Of je zou ook kunnen zeggen dat dit bij m’n alleweder de voornaamste factor is om nog een beetje mee te komen!
Ik vind het dan ook erg storend als pas achteraf blijkt waarom het allemaal ‘niet soepel liep’.
Doordat ik ’s ochtends de buren niet wilde wakker maken en immers de banden ‘nog zo lekker hard aanvoelden’.

Als ik af en toe een verhalende blogschrijver lees ben ik wat dit betreft kennelijk niet de enige.
KAN DAT IN DEZE TIJD VAN GPS’EN EN ELECTRONISCHE TIJDWAARNEMINGEN NU NIET WAT MODERNER?


Opgoogelen van ‘draadloze electronische banddrukregistratie’ leverde precies dat op.
Zowel voor de auto (maar dan niet de Fiat Panda uit 2001)

En…De motorfiets!



Eigenlijk zou je een combinatie van die twee systemen willen want de auto (zoals de Citroën) gebruikt een systeem dat in de tubeless velg is gemonteerd. Dat is voor ons fietsers dus niet bruikbaar.




Het –van later datum en hiervan afgeleide- systeem voor de motorfiets werkt met 'n knoopcel dat je gewoon op het autoventiel draait. Dat is dan niet eens groter dan een ventieldopje dus eigenlijk al toepasbaar voor onze velomobiel. Waarbij de wieldoek hiertoe normaal niet echt aanmoedigt. Om nog maar te zwijgen in geval van een gesloten wielkast!
In elk geval niet iets dat ík graag doe ’s morgens vroeg…


Maar een motorfiets-systeem heeft natuurlijk maar 2 sensors. En zo’n band hoeft maar op 3 bar ipv 6 tot 9 waar de (race) fietser op voorbij schiet.
Uiteindelijk leidde mijn zoektocht naar een advertentie van een bedrijf in de Zaanstreek (vlakbij!)dat het goedkoopste systeem levert tot een druk van 6 bar tot wel 12 bar.

Of ik daar het geld voor over heb?
Voor een systeem dat me inzicht geeft in of het zin heeft een racefietser voor te proberen blijven of een gevaarlijke bocht te zien aankomen (door een lekke band) heb ik dat zeker over ja.
En wat te denken als preventie tegen overbelasting van voeten en knieën?!

Mijn Garmin gebruik ik uiteindelijk minder en was duurder, maar ik zou ‘m niet meer kwijt willen.

Wat het systeem ook aantrekkelijk maakt is dat je ’t mee kunt nemen naar je volgende driewieler bovendien…

woensdag 24 november 2010

Het verhaal achter spatborden

Mijn trike heeft geen voorvering en daarom rijd ik daarmee –net als met de FAW- de prettig brede HPV’s op (van 3 euro per stuk uit Dronten).
De door mij rechtgeslagen en daarna geel geschilderde velgremophangingen staan helaas niet toe brede/lange spatborden te monteren voor deze banden.
Maar omdat ik de ophangingen niet meer nodig heb nu ik trommel heb ik dus de handen vrij een nieuwe oplossing te zoeken voor omhoogspattend water en modder.
Daarom reageerde ik gelijk enthousiast toen ik op Plaza 2 gebruikte 406 trike spatbordjes aangeboden zag staan voor 10 euro!
De eigenaar Gerard van de Steeg woont helemaal op zee, namelijk het eiland Texel.
Gelukkig was hij zo vriendelijk ze me te willen opsturen.

Dat ik niet de enige ben die het leuk vindt met weinig middelen zijn rijdend materiaal te upgraden bewijst hij met het verhaal achter de kunststof bordjes: Ze komen van een trike van de welbekende bouwer Meindert Valenteyn.


Gerard echter heeft van de 20” wieltjes 26” voorwielen gefikst !
Hij schrijft me een tekst waar de direkteur van Eigenfiets.nl helemaal achter kan staan:
“Gewoon uitproberen, sommige verklaarden me voor gek omdat ik 26 inch voorwielen eraan ging zetten, maar het rolt en rijdt fantastisch en ook nog comfortabel. Je mag mijn mail gebruiken.”



Dat is natuurlijk ook een manier om het caster (dus het rechtuitrijden vd trike) te vergroten alsmede de brackethoogte en een liggender houding te bekomen, grotere voorwielen spaken!

maandag 22 november 2010

ratio versus gevoel

Ik kan me niet herinneren dat ik zo uit m’n ‘gewone doen’ was als na ’t zien en lezen vd specs bij de Leiba X-treme. Toch probeer ik m’n verstand erbij te houden.
Niet alleen ga ik dan zélf meedoen met het aanschaffen van een nieuw gemaakt stuk plastic eigenlijk alleen maar voor de show: Alsof ik haar zelf gemaakt heb!
En de snelheid t.o.v. anderen met een velomobiel: terwijl ik fysiek toch geen schijn van kans heb bij wedstrijden en dat ook helemaal niet m’n ambitie was.
Voor woon/werk heb ik ‘m niet nodig, zelfs niet in de winter want de FAW voldoet redelijk, met wat aanpassingen uitstekend…

De breedte van de Leiba blijft een probleem met de getintglazen tussendeur.
De koude staat voor de deur en ik heb aan de woning (en schuuraanbouwtje) nog genoeg te doen dan om me meer werk op de hals te halen !
Ik wil zwz geen afstand doen van de FAW en dit zou ook niet hoeven want die kan ik in de schuuraanbouw stallen.
Maar de Leiba zal ik nooit verder kunnen krijgen dan de centrale hal.
Ik probeer ‘het kado’tje’ voor nu uit m’n gedachte te verbannen en voor later te bewaren.
Eerst maar eens kijken of ik van die spierkramp in m’n nek af ben morgen en dus weer gewoon aan ’t werk zal kunnen.
Misschien zelfs wel met de Alleweder. Waar ik Zondag kramp-of-geen-kramp een brede velg onder heb gespaakt.
En in principe de Quest veer nu eindelijk de juiste lengte zou moeten hebben. Zodat er geen ketting meer ratelend aan zal lopen(?).

Maar waarom had ik dan niet eens zin om dat vandaag al uit te proberen? Ik lijk wel ’n klein kind met m’n Leiba!

woensdag 17 november 2010

De Leiba x-treme

Wie mijn correspondentie met Peter gevolgd heeft of mijn mening omtrent de meeste velomobielen al kent moge menen dat ik een ‘schaap met vijf poten’ zoek.
Inderdaad ben ik van mening dat een uitgave aan een nieuwe velomobiel van 6000,-E zorgvuldig afgewogen moet worden. Voor mij zijn niet alleen uiterlijk, gewicht en draaicirkel van belang, ook de kettingtransmissie zie ik graag zonder tussenas (met tandwielen) geschieden.
Ook een tweezijdig opgehangen achteras is dan onontbeerlijk om met de door mij beschreven dualdrive-naaf probleemloos op- en maar vooral ook af-schakelen te garanderen. Ook vanuit stilstand.
“Ja, ja” hoor ik u denken “en dan zeker ook nog met ‘n 26” achterwiel zoals de Quest en de Strada, “nou die zijn er niet met een geveerde achtervork”

Mis.De Duitse ‘Leiba x-treme’ heeft het allemaal. Inclusief een WAW achtige stroomlijnkap, gewoon zo bijgeleverd!


Ik houd nog één slag om de arm maar ik neem aan dat deze fiets ook rondom telescoopvering heeft.

De schoonheid van WAW en Quest verenigd, goed bereikbare hardware. Tjemig, wat een schoonheid!
Daar kan zelfs ík wel een beetje opgewonden naar kijken…



Het kan dus wél!

zaterdag 13 november 2010

spaanse buitenwielen getrommeld

Nederlanders zijn dol op overbodige toevoegingen. Zo flaneren zij graag met hun nog naar epoxy ruikende velomobiel maar als hun rechterband lek raakt wordt daar verwoed over geblogd als "rechts voor". Alsof er meer dan 1 rechterwiel aan een driewieler zit!
En natuurlijk, als je de (d/t) vervoeging niet leert beheersen van je eigen taal zullen -itt tot het spaans- de persoonsvormen er nog iedere keer bij geschreven dienen te worden: anders blijft de betekenis van de zin immers grotendeels zoekende!


Ik heb de grote 90mm remtrommels aan de voorwielen van de JE-trike aangesloten.
Daarvoor heb ik eerst de orginele JE-ophanging van de handremkabel-verdeling proberen aan te houden.





Deze bleek echter te zwak (zelfs zonder het aanbrengen van enig hulpveertje zoals de velgremmen er 3 nodig hadden!) en de deeltjes bogen vervaarlijk door.





Daarom heb ik een 2x zo dik alu L-profiel gebruikt. Ook heb ik die al voorbereid op het aanbrengen van een tweede remhandvat aangesloten op de voorremmen, dat nu nog aan de achterrem zit.

Zoals waarschijnlijk bekend is het bijremmen met die achter (trommel-) rem riskant ivm blokkeren van het wiel en stuurloos worden van de fiets. Dat gebeurt bij m'n trike als ik weinig bagage bij me heb in de fietstassen. Maar dat is ook logisch.

De fiets trok hierna naar rechts, zelfs nadat ik een tweede HPV-band opgezet had (van dezelfde maat).
Mogelijk was een niet precies dezelfde lengte remkabel daarvan de oorzaak. Ipv dit met een veertje op te lossen prefereer ik het gebruik daarvan uit te stellen tot de trommels gaan 'happen'.



Wat ik deed was een vaste verbinding maken ipv het cantilever-schuifje. Mogelijk is dat ook iets veiliger wanneer het laatste kabeldeel naar de linker- of rechtertrommel mocht breken.... Zodat ik dan niet helemaal zonder (voor) rem kom te zitten!.




Het vastmaken van de rembodem deed ik door 2 stripjes naar aangelegen boutjes bij de fusee ophanging ('Kingpins').






Het was nu nog een kleine kwestie van bijregelen van de stelschroef die ik aan de rechterhevel heb gebracht om de remmen te balanceren.

Om het moertje van zo'n stelschroef op z'n plaats te houden is een stukje ducktape erom al voldoende.

Weer zo'n gouden tip bij 100 zegeltjes op Eigenfiets.NL ! :)-

maandag 8 november 2010

gemodificeerde dualdrive-naaf II

Naar aanleiding van mijn beschrijving van de omgebouwde dualdrive-naaf met vrijloop kreeg ik van Rob Bearda uit Marssum 2 mails. Mijn antwoord aan hem volgt hieronder:

Beste meneer Bearda,

Bedankt voor uw mail, ik probeer hem hieronder te beantwoorden. Ook heb ik een foto bijgevoegd van een proef-afslijping. Dit werkte al en was me genoeg bewijs 'dat 't werkte'.
De eigenlijke 3X7 (Sachs, maar volgens mij identiek ad 'Spectro E') heb ik wat verder en gelijkmatiger afgeslepen.

Op 22-10-2010 schreef Rob Bearda
> M. Leemans,
>
> Allereerst hartelijk bedankt voor een zeer goed idee.
> Ik wil de door u beschreven modificatie aan mijn 3 x 7 Sachs ook doorvoeren. >Daarmee is mijn grootste bezwaar van een derailleursversnelling weggenomen.
> Ik heb hier over een vraag:
> Hoe moet ik de nokken afslijpen: - gewoon de helft?

Ik zou zeggen de helft maar dus in diagonale richting (!). Maar ik heb steeds even 'proef gedraaid'. Als u akkoord bent zal ik een filmpje van dat 'proefdraaien' met de onderdelen in m'n blogartikel bijvoegen.



>- de helft met schuine stukjes?
Ik heb geen afschuining extra gemaakt, misschien zou dit wel beter zijn...


>- kan ik er ook teveel afslijpen?

Natuurlijk, en je gaat dan z'n tweede versn. missen, dus in dit nieuwe geval de hoogste en 1 op 1 verhouding.
Het gevaar hiervoor is echter niet zó groot omdat er 4 uitsteeksels ('nokken' zou ik zeggen) zijn af te vlakken en het materiaal tamelijk hard is.


> Ik heb een duidelijkere afbeelding van mijn Sachs 3x7 bijgedaan (montagehandleiding Nr 189.81 NL) .

Ik heb die helaas nog niet kunnen openen (mis 't progje nog)

> Verder, Ik rij zelf ook in een Flevo Alleweder en 't bevalt mij prima. De versnelling die ik nu gebruik is een Sachs Spectro E 12. De door u gegeven oplossing zal heel wat minder interne weerstand opleveren. Als ik daardoor wat sneller en makkelijker kan fietsen zou dat heel mooi zijn.
>
Ja ik heb 't idee dat de FAW vaak te snel wordt afgedankt terwijl er nog niet alles is uitgehaald wat er in zit. Ik denk dan ook aan de kettingloop.

> De veranderingen / verbeteringen die ik aan mijn fiets heb doorgevoerd zijn:
> - Luchthoorn voor onderin met een ventiel aan het stuur.
> - Koplamp kan op en neer (dimmen / groot licht) .
> - Koplamp draait met de richting die je stuurt.
> - Bagagevak naast het achterwiel.
> - Stoel van gaas.
> - Aanpaasing / verkorting bagagecomprtiment i.v.m. met mijn lengte bijna 2 meter.
> - Kogelkopjes met siliconen (velombiel.nl) scheelt veeeeeel herrie.
> - De hele fiets van binnen beplakt een soort van noppenfolie (isolatiefolie parket van ikea) scheelt ook veeeeeeel herrie.
> Als je hierover vragen hebt dan stuur ikje nog een mail met foto's.
>
> Met vriendelijke groten en
> alvast hartelijk bedankt,
>
> Rob Bearda
> Marssum
>
>
U ook bedankt voor uw uitgebreide mail! Ik begrijp dat ik iemand heb getroffen met innovatieve en creatieve ideeën, dat doet me deugd!

>Nogmaals echt een prima idee deze modificatie.
>De fiets "loopt" stuk lichter, het fietst nu een aantal kilometers sneller. lk wil >er nu ook een groter (75) tandblad voor op zetten, ook omdat ik nu de derde >versnelling "mis".

>Sorry voor het niet eerder reageren of je mijn mail mocht gebruiken op je site. >Natuurlijk kan en mag je dat van mij.

>Groeten Rob Bearda.

zondag 7 november 2010

“Ik heb al weer zó lang geen nieuwe Quest besteld…”

Van de week heb ik maar liefst 2 keer de Alleweder gebruikt w-w (=woon-werk) daarbij is de achterveer opnieuw in het ongerede geraakt. Volgens Gerrit van Tempelman juist omdát ik ‘m weer gangbaar had gemaakt met WD 40.
“Dat vreet alles aan!”.
Daar zou hij best wel n’s gelijk in kunnen hebben natuurlijk. De schokdemper is weer gaan ‘happen’, dwz in z’n meest ingedrukte stand blijft hij vastzitten. Een vreselijk gehoor!
De oplossing met de opgestoken veren was dus van tijdelijke aard. Maar omdat ik ’t ding zwz niet meer uit elkaar kreeg (samen met de kruipolie) ’t enige wat ik nog proberen kon.

Ik ben dus weer in Dronten geweest Zaterdag, eigenlijk om banden te kopen. En dan maar weer terughobbelen met een pak strak ingetaped rubber achter je stoeltje over de betonplaten in de Flevopolder. Voor zover er nog een fietspad te zien was door de bladeren dat is.
N.O.waarts rijdend en moeilijke situaties herkennend van mijn vorige tocht bedacht ik me dat ik nu beter gelijk een ‘echte’ nieuwe achterveer zou kunnen kopen nu ik toch het Mekka vd velomobiel-industrie in zou rijden.

Dat Tempelman –die nog met de HPV’s adverteert- zó dichtbij VM.nl zou zitten wist ik alleen niet en ik was best enigszins beschaamd toen ik bij die laatste de plaats van de ‘concurrent’ moest vragen…En dat dan ook nog tijdens hun lunch!

“Gerrit” die ik verder alleen van de blogs ken maar wel vanaf huis gebeld had zei mijn blog ook wel eens gelezen te hebben. Wat een eer!
De banden kreeg ik, voor een nieuw veerelement verwees hij me door naar velemobiel omdat Alligt gesloten was (Zaterdag).
De deurpost van de voordeur vertoont bij Tempelman op precies dezelfde hoogte beschadiging als bij mij!

Bij VM.nl waren ze ondertussen weer aan het werk gegaan.
Omdat de roldeuren nu dicht waren kwam de epoxy-lucht me als een muur tegemoet. En dat Ymte met zijn crew daarin werken en eten… Dan moet je toch wel érg veel voor de gestroomlijnde 3wielers over hebben!
Hoewel ik toegeef dat voor een ‘tochtje’ als deze de snelheid van een (kleine) Quest mij niet onwelkom zou zijn geweest.

Ik kwam daar ook Eva Navratilova tegen. Ik nam tenminste aan dat zei het moest zijn. Voor de zekerheid sprak ik haar maar aan met “mevrouw Navritalova I presume?” , om niet gelijk de pin op de neus te krijgen.
Die behoedzaam uitgevoerde kennismaking deed ik bij het instappen (ik had de FAW naar binnen gereden voor het opmeten van de veer) helaas weer dik teniet door mijn Eigenfiets.nl* garmin-nekbeugelhouder toe te lichten. Haar kant op kijkend met “isse fietshh-tomtom”.
Die onhebbelijkheid van mij om binnen een gezelschap zonodig grappig te moeten gaan doen….!


Heel geschikt van Ymte om even te polsen of de prijs voor de –in lengte verstelbare veer- niet te duur voor me was. Daar kan menig APK-garage nog een voorbeeld aan nemen!
“Vijftig euro is prima, ik heb uiteindelijk al weer zó lang geen nieuwe Quest besteld…” – En ik zag weer de goedlachse Y. zoals ik hem ken.
Als een ‘volslagen loodgieter’(het woord heb ik niet bedacht) kromp hij er ook nog een krimpkous voor me omheen.
Omdat ik wel weet hoe er over me wordt gedacht een laatste vraag “Ik zal hem maar niet omgekeerd monteren hé?”

Alles in goede sfeer en harmonie zoals het goed zaken doen is dus!

woensdag 3 november 2010

Camiel Zwart, de alleweder-bouwer

De constructeur van mijn Alleweder-bouwpakket is Camiel Zwart, tegenwoordig een gelouterde sociaal geëngageerde filmmaker.
Middels een infobulletin van zijn vader (mijn voormalige chef) die in Frankrijk met zijn vrouw een goedlopende camping/hotel is begonnen vernam ik dat er een nieuwe film van hem in premiére is gegaan.
Het is een kritische film met als thema de behandeling van vrouwen in de Hindoestaanse cultuur. Weer eens wat anders dan alleen uithalen naar de moslims dus!

Hoe grappig dat deze film OP EIGEN BENEN is genomineerd door de Boeddhistische Omroep Stichting.
Ooit noemde ik me (op een bepaalde ligfietsforum) wel “de boeddhistische ligfietsmonnik”. Om me te distantiëren van de eenzijdige nadruk in het ligfietswereldje op ‘snelheid’ ipv de allround-sport die het kan zijn.

Als ik sommige bloggers lees die beweren zoveel CO2 bespaard te hebben door te ligfietsen, terwijl alle kilometers daarvan pleziertochtjes waren vind ik dat duffe onzin; die zouden ze anders namelijk toch niet met de auto of bus gemaakt hebben. En dan heb ik het nog niet over de kwalijke chemicaliën die er gebruikt moeten worden voor het maken van de –natuurlijk nieuwe- velomobiel!

Want het volle pond wordt daarvoor graag uitgegeven als ‘hij’ (meestal) daarmee maar bewijzen kan “sneller dus beter dan een racefietser te zijn”.

Dan een racefietser als Simon Zwart, Camiel’s vader zo vraag ik u af?
Die als enige leidinggevende, namelijk hoofd afdeling planten, gewoon met ons de kleedkamer deelde. Fluitend binnenkwam met zijn ganzenpas op stokoude (Look) racefietsschoenen…weer of geen weer!?

Van Simon weet ik dat hij Camiel toen deze aan de filmacademie ging studeren de volgende keuze voorlegde: “Of je krijgt een OV-kaart van me of je bouwt je eigen velomobiel en fietst er zelf heen”.



Dat werd dus mijn Flevobike Alleweder!

dinsdag 2 november 2010

Niet op de velgen verplaatsen!

Ik had vandaag als eerste dag van de week geen slecht begin. Ondanks de mist gaf de digitale thermometer / klok in Aalsmeer nog 9 graden aan!
Omdat het verder vrij was van enige nattige neerslag kon ik de week prima met de bankdrukfiets beginnen.


Er wordt bij ons op de vloer een beurs opgebouwd waar ik gelijk middenin belandde toen ik de lift uitkwam. De bankdrukfiets is redelijk snel nu (’n kilometer of 30 max.) maar nog steeds geen goede klimmer. De enige fiets waarvoor ik die lift een keer per week nodig heb.
Ze hadden over de vloerbekleding nog een laag plastic folie neergelegd ook die me deed besluiten te voet, met de fiets aan de hand verder te gaan.
Of zo’n tapijtje in staat is mijn val te breken durf ik te betwijfelen en ik heb zelf al genoeg gebroken in m’n leven!
Zelfs bij thuiskomst voelde ik me nog prettig energiek van de fitness en hoewel ik ’t met klussen ieg niet zo bont meer wilde maken als van het weekend heb ik toch de roetsbanen nog even schoongemaakt en ingevet met WD 40.

Ook de bovenbaan van de Revolver begint echt slecht te worden en wil ik proberen van een RVS bovenstook te gaan voorzien within soon. Zoals de BD-fiets er al 4 heeft.

Ook het voorwiel van die roets (maat 451) met de V-brakes geeft me nogal n’s aanlopers: zonde van de energie!
Om dat op te lossen wil ik dan gelijk van die moeilijk verkrijgbare bandenmaat af en een wiel spaken rond een SA trommelrem met 438 velg. De banden daarvoor zijn makkelijk zonder portokosten verkrijgbaar en heb ik ook in een bredere uitvoering klaar staan. Wat comfortabeler en probleemlozer zal gaan rijden vermoed ik.

Maar m’n handen wilde ik dus even niet meer belasten. Bijvoorbeeld met ’t ontspaken van ’t wiel waar ik de velg daarvoor af wil halen…

Wel heb ik gemerkt dat de JE-trike –die dus op z’n achterkant achter de voordeur staat- bij ’t trommelremmen naar rechts trekt. Maar dat kan al over zijn als ik rechts zo’n zelfde comfortabele dikkere HPV-slof monteer als links ipv de 406-32 natuurlijk!

“Dat dan nog even” doende zie ik dat in de binnenband de littekens van de ongelukkige combinatie van ’n kruis-over-drie gespaakt wiel met op ringetjes liggende nippels al haast de band gepenetreerd hebben!
Een vervelende constatering waar ik meen misschien wel een oplossing voor gevonden te hebben. Al toegepast op ’t rechterwiel van de FAW zelfs maar…Nog niet getest (mee gereden)!
En wil ik met de verwachte regen de Alleweder aanspreken naar ’t werk dan zal ik toch echt de trike moeten verrijden uit de hal.

Dus zo goed en zo kwaad nog niet of –na ’t zetten van een bak sterke koffie en 3 eieren- toch ook daar voor maar van de transparante vel 3mm dikke zacht-PVC zo’n alternatief ‘velglint’ gesneden, ventielgat geboord, en m’n laatste HPV-band gemonteerd….

Need I go on?