donderdag 21 februari 2019

stoelbevestiging DF

Niet al te lang geleden schreef VeloTheo iets onaardigs over de stevigte van het koetswerk van de DF. Daarmee trapte hij 'ons' natuurlijk wat op de ziel. Dus liet ik hem wel even fijntjes weten aan welk een mogelijk gevaar hij de achterbrug van zijn QV misschien wel niet blootstelt met zijn elektrische trapondersteuning!
Maar ik moet bekennen, het laminaat is inderdaad wel erg dun. De voetenbakken vertoonden al snel een scheur maar ook is nu in de wielkast de bevestiging van de stoel uitgesleten.


Dat terwijl de 6 mm gaten in de stoel dan weer wél rond zijn gebleven. Kennelijk is de zitting sterker dan de koets!
 Mogelijk zijn ook de boutjes mee gaan draaien bij iets wegzetten achter mijn zitplaats. In plaats van dat het om de bout heen draait dat de boutjes zijn gaan meedraaien in de wielkast?
In tegenstelling tot de DF-versie van de 'kledinghanger'die afstelbaar is wordt de voorophanging van de stoel er vast ingeboord vanuit de wielkasten. Gewoon vanuit de losse hand.
Daardoor liggen de scharnierpunten natuurlijk nooit precies in elkaars verlengde en daar duiden de verschillende gaten in de stoel links en rechts ook op...


Omdat ik hoopte lamineringswerkzaamheden tot het voorjaar te kunnen uitstellen heb ik met een pakket aan laminaathoutjes op de bodem en in het stoeltje alles nog in goede banen proberen te leiden. Maar de speling links vond ik een week terug niet meer acceptabel. We hebben het hier namelijk wel over de fijnste velomobiel waarin ik ooit gereden heb!







Eerst bracht ik vanaf de binnenkant aan weerszijden 3 laagjes reparatieband aan. Mijn idee was om dat verticaal uit te voeren. Maar het vrij stugge weefsel wou zich beter voegen naar horizontale verlijming, dat heb ik dus maar gedaan.
Met kneedepoxy de uitgelubberde gaten gevuld en met een zelf uitgedokterde boorinstelling waar de Thunderbirds wel pap van lusten nieuwe gaten geboord.

Maar kijkt u rustig even mee (-;
Precies horizontaal tegenover elkaar nieuwe gaten uitgedokterd.












Daarna hierin van hun scherpte ontdane inslagmoeren epoxy gelijmd exact gericht op het hart van de tegenovergestelde nieuwe ophanging.
Hoewel de inslagmoeren maar een paar millimeter diep gaan steken ze toch zeker voor de helft door de met 3 laagjes reparatieband verstevigde wielkast heen!







Maar juist dat doorsteken gaf me de mogelijkheid met kneedepoxy nog een extra versteviging aan te brengen!

Doordat er zo draad in de kasten zit verlijmd nu breng ik precies andersom dan het was de m6 boutjes met korte draad en borst van binnen naar weerskanten aan met het stoeltje naar voren / omhoog gedraaid.

Je draait zo dan vanzelf tot waar de schroefdraad ophoudt het boeltje vast terwijl de borst als draaispil gaat fungeren.

Lijkt me constructief sterker zo en technisch juister dan waarmee ik de Koperweg uit gereden ben in Dronten!


zaterdag 2 februari 2019

Polyvinyl-beschermer wordt ketting-rand


Nadat de titanium veer in de achterderailleur brak kreeg ik van InterCitybike een vergelijkbaar type XO derailleur met dus eveneens zo'n veer.
Ik was de derde blogger met zo'n voortijdige breuk in dit titanium onderdeel van de XO. Dus heb die niet voor de DF bestemd (maar voor de Cheetah).
Een goedkoper type van hetzelfde merk Sram is wat zwaarder en simpeler van uitvoering (de GX) maar schakelt de 10 kransen ook aanvaardbaar. En heeft dus ook een goedkoper verenstalen veer die hopelijk langer mee gaat!
Wel heb ik sindsdien dat bij het wisselen van voorblad de ketting er af en toe rechts af loopt. Mogelijk komt dat door de iets kortere spankooi.
Maar accepteren doe ik dat natuurlijk niet! Ook zoiets als daarover alsnog te gaan zeuren bij ICB is niet mijn stijl.
Dit vond ik (tevreden verder met het schakelen over het pignon) een goede aanleiding om eindelijk toch maar eens een kettingrand te gaan zagen. Die gelijk ook mijn broekspijp weg en dus schoon houdt van de ketting. Ja sorry maar ieder zijn huis-stijl! 
Eerder overleg met ICB  (alvorens de kettingloop te rechten in Eigen-beheer) wees trouwens al uit dat Alligt voor een 61 tands blad ook geen rand kon leveren.
Also meine Damen und Herrn, het maken van zo'n ding is niet vergelijkbaar met het landen op de achterkant van de maan (en daar is geen woord Chinees bij)!
Ik zaagde het met de decoupeerzaag en fijne vertanding uit de stofkap van een oude platenspeler. Daaronder lagen vroeger schijven van polyvinyl met groeven en die werden gebruikt als geluidsdrager.
Lastig was wel wat de uitsparing waar de crank door steekt. Maar wel voor heter vuren gestaan en de ketting bijvoorbeeld heb ik niet eens los hoeven halen!
Alles via het unieke DF-bovenluik kunnen aanbrengen door door de bestaande  kettingbladboutjes 2,5 cm m3 boutjes van de Praxis heen te halen. Ook de kettingbladen zijn dus niet los geweest!
Wel heb ik de twee klemmen van het traphuis afgenomen om makkelijker te kunnen sleutelen. Zo lag het projektje als een soort pottenbakkersdraaitafel (langste woord) voor mijn neus..
Ik rijd met het plexiglas (acrylaat) inmiddels zo'n 3 weken rond met grote voldoening. Ontsporing van de ketting is er niet meer bij en van de toevoeging is gelukkig ook niets te horen.
Dat zal ook komen omdat ik tussen het kettingblad en de afscherming kraanrubber-ringetjes insloot. Daardoor kon ik met de spanning die ik met de m3 boutje / moertjes instelde de afstand tot de tanden trimmen.  
Om ongewenste flex en grotere sterkte aan de ring te geven heb ik de voorkant juist zo rigide mogelijk gemaakt. Met stalen vulringetjes een van de tanden ontdaan klein kettngblad als versterking gebruikt. Met een onderbreking er in voor de crank uiteraard!




Meer over Poly S. : https://youtu.be/O3VfugdCTTU