vrijdag 30 maart 2012

Kortere kabel geen Raketwetenschap

De boodschap van mijn blog is een gelukkige: U kunt het zelf ook!

Omdat de derailleur op de tussenas van de Limit behalve de nylon geleideplaten ongewijzigd is gebleven komt de bedieningskabel eigenlijk precies van de verkeerde kant aan: Van de achterkant ipv de voorkant.
Aangezien we via onze trommelremkabels van de rek weten van de (buiten)kabels is het mooi meegenomen als je een lus en zo’n 35cm kabel(s) kunt besparen. Vooral bij gebruik van geïndexeerde verstellers!

Ik verving het draadklemmetje door een m5 boutje met verzonken kop. Eén kant van een stukje ophangstrip (te koop op rol id bouwmarkt) komt onder- de andere
boven het ovale gat waar ’t draadklemmetje doorheen stak. Zo zitten de beide buisjes altijd in elkaars verlengde…filmpje
Het afstellen (strakzetten) van de kabellengte gebeurt nog steeds met hezelfde holle boutje.


Ten slotte gebruik ik tegenwoordig gestripte kroonsteenjes als kabelklemmetjes. Door de aanwezigheid van twéé ipv één schroefje heb ik daar zelfs wat meer vertrouwen in...


woensdag 28 maart 2012

Samenstel

Er begint eindelijk wat schot te komen in de werkzaamheden aan de Limit.
Na zagen, boren, meten en steeds maar weer iets bijstellen/vijlen…Is de inwendige asophang nagenoeg klaar, alleen de derailleurophang (in rood bijgetekend) moet nog geboord in de console. Die komt tweezijdig te hangen trouwens.
Ook de uitsparing vd naaf zelf is gebeurd, met de
decoupeerzaag hoofdzakelijk vanuit de cabine. Grofweg de markering vh roze stickertje op de foto.
Hoewel ik nog maar enkele dagen vrij heb is er ook wat ‘meerwerk’ .
Omdat de achtervorkophanging wat speling vertoont. De gebruikte alu
verstevigingsplaat is dan ook wel erg zacht. Van binnenuit kon ik voor de uitsparing hele gedeeltes
met een tangetje opdraaien alsof ik een sardine-blikje aan het openen was!
De versteviging wordt van ijzer en heb ik iets leuks op bedacht; Gemak dient de mens! Maar daar kom ik op terug.














Misschien leuker om de kattenfoto’s van Geisha nog ff te laten zien. Die nog in de camera zaten…

Op de achtergrond (de witte gemetselde muur) de voormalige bakkersoven van Purmerland.
Zo’n 200 jaar oud!





maandag 26 maart 2012

Geboorte en zwangerchap

Ik schrijf veelal over knutselmatige zaken. Aan andere onderwerpen kom ik dan ook meestal niet meer toe. Maar het ligt ook niet echt in m'n karakter om me daar over te uiten op het net.
Zoals iemand me bij het OB-treffen zich voorstelde "Ik ben wel autistisch hoor..." bij wijze van 'n soort verklaring op voorhand. Zo heb ik dat ook licht. 'n Exponent dat 'asperger' heet.
Doorgaans wil ik alleen mijn produkt van huisvlijt op het internet rammen (en heb daar zelfs wat reserve camera's voor liggen igv uitval), maar aan empathisch vermogen ontbreekt het me toch ook weer niet.
Ik kan over het algemeen alleen meer ontroerd raken van het gedrag van kinderen en dieren dan dat van volwassenen...


Mijn zuster is al enige tijd zwanger (zou dat iets van 9 maanden kunnen zijn?).
Zondag werd ik door m'n moeder opgebeld dat ze voor de bevalling in het Waterlandziekenhuis opgenomen was.
Zelf heb ik besloten nooit kinderen te nemen (daar zijn er immers al genoeg van) maar een tweede neefje is natuurlijk wel iets bijzonders. Bovendien zou ik m'n moeder geruststellen door mee op 'Tommetje' te letten, 't eerste jochie van m'n zus. Mijn zwager bleef namelijk bij m'n zus in het ziekenhuis.

Ik was net weer aan de Limit bezig natuurlijk, in de koele verduisterde huiskamer. Want nee dames ik heb m'n huishouding NIET in orde! Verschil moet er wezen niet waar?

Echt erg om naar Purmerland af te reizen met het stralende weer buiten vond ik het dus helemaal niet. Ik pakte de roets en ging via Watergang/Ilpendam op Purmerland aan.

De boegspriet ging behoorlijk tekeer en ook schoonvegen helpt niet veel. Bij de buddofiets met z'n opgeplakte RVS banen is dat geen probleem maar de chroombanen van de Revolver zijn echt versleten. Die boegspriet is alleen pas na de Limit aan de beurt.
Toch wist maar 1 racefietser me -in de klim brug op- enige tijd voor te blijven...
In Purmerend aangekomen ter hoogte vd Mac / nieuwe Kentucky besloot ik mijn moeder te bellen. Ik was nu immers vlak bij het W-Z en misschien was het al zo ver? Toen bleek ik dus wel een camera maar geen mobieltje rijk, glad vergeten!
Dan maar door naar het ziekenhuis . Waar ik op de afdeling te horen kreeg dat Carolien nog niet aan het baren was maar wel van de afdeling voor een "zware verdoving".
Dat leek me een goede reden om weer op te krassen en gewoon naar 'oma' te gaan zoals de bedoeling was...Een ruggenprik -zoals ik later te horen kreeg- kun je natuurlijk idd wel een "zware verdoving" noemen! Dat was bij mij zelfs voldoende om een complete heupprothese in te bouwen..

En fin m'n zus haar zoontje werd vroeg in de avond geboren. Een Zondagskind dus.
En ik heb veel lol beleefd met m'n neefje. Heb hem appelpitten leren schieten! Hij vindt het zelfs 'vet lachen' om die kneppelhard in zijn gezicht te ontvangen!
Ja "Jongens onder elkaar" hé :)...
Hij at er zelfs 'n hele appel (met schil en al) voor op om bij de pitten te komen! Terwijl hij verder bij z'n oma alleen maar pannekoeken eet. Dat is voor hem de gebruikelijke usance..
Ik ben blij dat ik nu toch zo goed met hem overweg kan want aanvankelijk kon hij erg slecht tegen mijn grappen, zoals wel meer mensen dus...

En mijn zus met haar kind? Ik weet alleen dat hij 7 pond weegt en "zulke grote handen en voeten heeft". Ik ben namelijk niet uitgenodigd voor het bezoek Maandagochtend itt m'n moeder ("Is me nog te veel")...
Maar ik zou daar zo-wie-zo geen foto over vrij geven, zoals ik dat meestal gescheiden houd van m'n blogactiviteiten. Mijn moeder is erg blij dat ik het jochie afleiden kon en zij zo desnoods halsoverkop naar het ziekenhuis zou kunnen mocht er iets mis gegaan zijn.
En ik ben evengoed ontroerd door het Siamese kattenpaartje in Purmerland, een kater en een poesje, die eveneens snel een nest jonge kittens verwachten. En in de krabpaal (door mij opnieuw van bekleding voorzien) zo liefdevol met elkaar omgaan. Zelfs kwamen ze gezamelijk bij mij in het logeerbed liggen.

Maar dat ga je in haar toestand niet flitsen...!

woensdag 21 maart 2012

’n Stukje Meetkunde

Stel je wilt uit een gelijkzijdige driehoek het midden bepalen, hoe ga je dan te werk? En wat heb je daarvoor nodig?
Een passer , een rechthoek en een techniek die “Meetkunde” heet.
Je kunt dat ook een andere naam geven natuurlijk. Van een interessant klinkend buitenlands leenwoord bijvoorbeeld (zoals de NVHPV een gekleurd logo invoert). Maar het is en blijft toch gewoon Meetkunde.
En misschien zou u beter eerst het –d/t/dt gebruik in uw eigen taal nog eens kunnen bestuderen…
Maar dat terzijde, zo dwaal ik af!

De theorie gelijk gepaard doen gaan van de toepassing die ik er voor heb, dat lijkt me het beste.
Zodat jullie het nut er van moogt inzien (En zet dat ding eens van je oren!). Uiteindelijk hebben we het hier over ‘tweede kans onderwijs’.

De lagers van de as in mijn Limit zaten ingeklemd in RVS lagerschalen waarvan de zijkanten een gelijkzijdige driehoek vormt.
Ik heb de vorm daarvan overgenomen op een stukje board om de plaats te bepalen van de nieuwe as (van de naaf).
Daartoe heb ik met een passer vanaf de uiteinden van de langste zijden naar het midden toe gelijke afstanden uit gezet. Zo kon ik met een rechthoek loodlijnen neerlaten op ieder overstaande zijde. Het kruispunt van die loodlijnen vormt zo het middelpunt.

Twee van die plankjes zou genoeg zijn om een stuk draadeind door te steken als constructie-hulpmiddel (de rode driehoek).
Maar liever werk ik aan de kant waar de naaf door gaat steken met een grotere mal (blauw op de foto).


Zodat als er achteraf toch nog iets moet worden herzien of versterkt ik ook weer het draaipunt zal kunnen terugvinden. Dat niet mee draait trouwens...

maandag 19 maart 2012

Naaf klaar voor inbouw

Ik begrijp nu waarom er in de Lage Landen geen ‘Velomobielgarage’ meer bestaat: De moeite die het gekost heeft om de eerder door mij gemodificeerde Sachs 3x7 naaf klaar te maken voor inbouw in de Limit… is nauwelijks in geld uit te drukken!
Maar ik zal dan wel in het bezit komen van een uniek schakelend velomobieltje. Een die zowel rijdend als vanuit stilstand kan kiezen tussen 2x3x7=42 versnellingen!


Omdat de naaf gemaakt is voor gebruik met een velgrem en dus geen bevestigingsgaten heeft voor een schijfrem of tandwiel aan het naafhuis heb ik hiervoor in de spaakgaten dus M3 draad getapt.


Zoals uit de foto blijkt was ik er daarmee nog lang niet. De 5-punts steek van het tandwiel overlapt namelijk heel ongunstig de spaakgaten!
Omdat me er toch veel aan gelegen is juist déze naaf –die immers niet meer geproduceerd wordt- als tussenas in de Limit te gaan toepassen heb ik met hobbygereedschap een adaptorschijf gemaakt.
Ik gebruikte daarvoor een dikke plaat geprofileerd
aluminium. De dikte dient niet alleen om sterk genoeg te zijn voor de krachten op het secundaire aandrijf-tandwiel, maar herbergt ook een groot deel van de M8 ophangbouten. De vorm van de verzonken koppen daarvan heb ik namelijk met soevereinen uit het materiaal gefreesd.

Omdat ik zelfs zó nog maar 12 ipv 18 M3 boutjes aanbrengen kon heb ik de plaat ook nog tegen de naaf gepolymaxeerd
Om de spaakgaten zo goed mogelijk op hun plaats te kunnen boren heb ik eerst de naaf door een stuk karton gestoken. Met een losse spaak stak ik vanaf de tegenoverliggende flens als ‘Ezeltje Prik’ bwv boormal.
De kritische observator zal bij de foto opmerken dat de spaak daarbij scheef kwam te staan…
Mijn eigengereide gedachte daarbij was dat dat immers toch niet uit zou maken maar de praktijk was weerbarstiger. Zelfs ondanks centeren en boren van uit een standaard moest ik de ‘spaakgaten’ veelal nog wat verplaatsen…
Ook de plaats van de vijfsteek, precies gecentreerd tov de as was niet makkelijk en vroeg veel nabewerking. En ik ben er dan ook 3 vakantiedagen mee bezig geweest.

Maar als je ter nauwer nood de 30 euro voor 2 dagen kamperen kunt opbrengen buit je al je creativiteit uit!

woensdag 14 maart 2012

De botte bijl

Hoewel het nooit leuk is een ooit zelf gespaakt wiel te ontmantelen is dat precies wat ik vanmorgen gedaan heb. De manier om dat te doen en de velg recht te houden heb ik wel n’s eerder beschreven. Ook de zelfgefabriceerde kettingschijf is zijn werk tot de laatste meters goed blijven doen. Er is niet één boutje uitgekomen! Dingen die de eigenbouwer moed geven.

Verder is de tussenas er uit. Met het nodige geweld, ik kon mijn ‘hyperglide’ cassette-afnemer namelijk niet over de as –dat een buisje bleek te zijn- schuiven. Dus heb ik ‘m maar door geslepen!
Deze as zal ik toch niet meer kunnen gebruiken als ik de Mango-achtige tussenasophanging er ingebouwd heb.
Ook de kans dat ik een ander er nog een plezier mee kan doen is niet groot: Het is waarschijnlijk het sterkste onderdeel vd limit en eigenlijk als een vd weinige vd transmissiedelen niet aan slijtage onderhevig.

Na het doorslijpen kon ik m’n sluitringafnemer alsnog gebruiken en het cassette-huis plunderen!
Het alu secundaire tandwiel heeft dezelfde 5-punts ophanging als dat aan de trapas en 30 tanden.

Dat is nog 2 meer dan het kleinste dat aan de trappers zit en reden dat er zo veel kracht op kwam dat ik de ketting er tussen de tandwielen in trekken kon. Een rare manier van doen…

dinsdag 13 maart 2012

Modificeren Sram-naaf lastig


Op de plantenveiling is het door het begin van het Lenteseizoen flink drukker geworden. Toch is April pas ‘pruimentijd’. Met in het achterhoofd het Paastreffen heb ik gelukkig wat daagjes vrij kunnen krijgen. Om de Limit klaar te stomen voor de rit naar de Harskamperdennen.
Hoewel de kettingloop ongeveer authentiek zal blijven zal ik voor het plaatsen van een tussennaaf nog wel wat zaagwerk moeten verrichten. Daarom wil ik vast weten welke naaf dat gaat worden met welk tandwiel aan het naafhuis.
Behalve een al gemodificeerde Sachs 3x7 heb ik ook een Sram-naaf liggen met 4 M6 bevestigingsgaten voor een schijfrem/ of tandwiel natuurlijk. Het lijkt dus meer voor de hand te liggen díe naaf te gebruiken. Ware het niet….

De Amerikanen hebben na het overnemen van de uitstekende versnellingsnaven van het Duitse Sachs helaas niet alleen de schakelstift-bediening vervangen. Door een pompeus stuk kwetsbaar plastick aan het asuiteinde. Ook de werking is totaal tegenovergesteld als Sachs dat deed. De stift schakelt in de ontspannen stand naar de laagste ipv de hoogste versnelling. Zoals ook de Nexus naven van Shimano dat doen. Op zich zelf niets mis mee.
Maar omdat ook de componenten hierdoor in een totaal andere volgorde worden bekrachtigd is het me niet meer mogelijk juist de zwaarste stand der versnellingen uit te schakelen.


Hooguit kan ik door uitnemen van pallen een vrijstand creëren door alleen de 1 op 1 stand te behouden. Maar dat vind ik wat pover qua resultaat voor de door mij 2dehands aangeschafte Sram-naaf . En zal me echt niet in staat stellen een zwaarbeladen Limit brug-op te krijgen. Tenzij ik de stappen tussen de tandwielen onprettig groot maak.

Gelukkig heb ik de naaf uit de Alleweder veilig gesteld!
Hoewel daar geen besvestiging voor een tandwiel voor de secundaire ketting op zit is mijn bedoeling om draad te tappen in de spaakgaten en een aluminium overgangsplaat met 18 schroefjes voor de 5-punts ophanging van het tandwiel te gaan gebruiken.
Op die manier zal het vinden of maken van zo’n tandwiel ook wat makkelijker worden hopelijk.

woensdag 7 maart 2012

Radiaal / X over 2 vd Budo-fiets

Het leven van een ligfietsend multi-instrumentalist gaat niet altijd over rozen. Ik doel dan niet op “… iets naars dat mij onderweg is overkomen…”, gelukkig niet!
Maar op regelmatig terugkerende ergernissen zoals aanlopende V-brakes. Ik heb dan ook drie tweewielers die dit systeem gebruiken. Wordt een mens wel eens zat.
Dit keer is het voorwiel van de budofiets (voorheen “bankdrukfiets”) aan de beurt om een trommelrem te krijgen.

Maar ook zie ik graag een stijgende lijn in mijn ‘produkties’. Want eigenlijk vind ik het remvermogen van de moderne SA 70mm trommelremnaaf in de Revolver wat tegenvallen. Ik was daar al voor gewaarschuwd door alternatieve fietsenmaker Rick.
Daarom decoreer ik mijn blogbericht dit keer graag met 'Indian Wallpaper’ van de Claw Boys Claw. Dat ik zo gezegd aan hem opdraag.




De oude stalen Sturmey Archer naven waren beter volgens hem. Op de foto is te zien waarom: De oude trommels maten 90mm ipv 70!
Nu heb ik ook nog een Shimano Rollerbrake-naaf liggen met goedremmende eigenschappen van ongeveer hetzelfde (zware) gewicht. Ongeveer 900gram! Het werd dus een keuze tussen die twee.

De Sturmey lijkt lichter te lopen dan het exemplaar van Shimano dat ik heb dus het is de oude naaf geworden. Eerst heb ik daar de kromme stalen 406 velg van ontmanteld en vervangen door een (smalle) alu. Die aan de Jan Eggens-trike zat. Inmiddels immers vervangen door brede (25mm) velgen met eenzijdige 90mm trommelremnaven dus had ik toch eigenlijk over.

Het wiel was kruis-over-twee gespaakt en ik hoopte dezelfde spaken weer te kunnen gebruiken tbv de alu velg. Helaas daar liep het spaak want één vd 18 kortste wou niet meer opdraaien. Het verkrijgen van 16 cm korte ‘14’ spaken bleek weer een ramp id omgeving. Zelfs bij een gespecialiseerde transportfietswinkel, die toch ook dezelfde 20” voorwielen gebruikt: Maar dan weer met dikkere ‘13’ spaken…
Dus heb ik weer n’s iets heel anders gedaan. Bij "Hollandbikeshop.com" 18 kortere spaakjes besteld en de brede trommelkant van de naaf radiaal ipv gekruist gespaakt. Nooit eerder gedaan dit maar erg tevreden over het resultaat.

Om het 'eieren' van het wiel er uit te krijgen heb ik de plaats binnen de velg waar die aanliep gemarkeerd met (rood) isolatieband. Daar heb ik vervolgens rekening mee gehouden bij het eruit schroeven van de slingering. Waar geen band zit door nippels te ontspannen, waar rood zit door ze juist aan te spannen.
De spaakjes kosten de kop niet (25ct.) maar wel irri dat ze alleen voor 4,5 euro verzenden. Terwijl het kleiner verpakt zo door de brievenbus zou kunnen!
Ik hoop alleen dat een (half) radiaal gespaakt wiel sterk genoeg is om door de naaf af te laten remmen. Eerlijk gezegd heb ik daar niet goed bij stil gestaan. Een bestelling is wel griezelig snel geplaatst...
Ook de voorwielen van de Thys 209 hebben sinds de schijfremmen namelijk een kruispatroon…

maandag 5 maart 2012

schuiven en draaien

Minder droog weer en mogelijk weer een keertje nachtvorst Dinsdagochtend hebben mijn aandacht verlegd van vloerisolatie naar de Limit. Daar heb ik sinds mijn mislukte aftocht naar CycleVision afgelopen jaar niets meer mee gedaan. Jammer natuurlijk.
Ook omdat Ymte Sybrandy van VM.nl een kap met een al groter gemaakt hoofdgat voor me zou hebben!

Ik ben maar eens begonnen een sterkere spankooi te maken voor aan de primaire ketting.
Het ding dat mbv een elastiek de ketting op spanning moest houden was van zulk slap en dun aluminium dat het nauwelijks recht meer te krijgen was.
Ik heb daarvoor hetzelfde maleable gebruikt als de driehoekjes tbv de bagagedrager op de Hafa.
Daarvan heb ik één deel zelfs omgezet vanwege de grotere sterkte hiervan met een hoek er in.

Aanvankelijk zelfs een hoek in beide delen. Maar door een te optimistisch ingeschatte afstand leek het me uiteindelijk toch beter dat maar weer te rechten!
Het (gewitte)spul is van zichzelf al steviger dan de dunne plaat die ik in de Limit vond.
Het lijkt me trouwens weinig waarschijnlijk dat er ooit een derailleur-spanhuis is gebruikt zoals op de doorsnee tekening!
Bij het wisselen der voortandwielen moet het spanhuis namelijk wat mee bewegen. Een derailleurveertje zou daarbij los schieten uit de zijwand.
Ik heb mijn spanhuis voorzien van een PE-lagerblokje. Die zelfsmerende oplossing maakt het mogelijk dat het spanmechanisme heel licht over het ophangasje heen- en weer kan schuiven. En draaien natuurlijk, zelfs iets kantelen. Door vrij ruim te boren. De ketting gaat naar een geleidebuisje met vaste ophanging namelijk terwijl het afkomt van wisselende tandwielen.
Maar niet zo ruim geboord als in het metaal want alu op staal glijdt veel minder...

Tenslotte bleek een van de ophanggaatjes in de carbontunnel uitgelubberd. Daarom heb ik 4 ophangplaatjes met polymerenkit geplakt in- en aan de traptunnel. Zoals ik ook het stoeltje vastmaakte dus.
Want de niet door mij vervaardigde trapasophanging versteviging van alu met popnagels vind ik een verschrikking om naar te kijken!

Ik heb de plaatjes vastgeklemd met draadeind om ze in lijn te krijgen.
Gaat rustig een paar daagjes uitharden...

Onbreekbare koffiepot

Omdat ik nog wel n's een potje mag breken maar een grootverbruiker ben van garagezeep hebben wij daar het volgende op gevonden:):


Het deksel van het kringloopwinkel-toestel lekte trouwens stoom de laatste tijd.
En heb ik dus vervangen door een witte met hetzelfde schroefdraad.
Eveneens uit de kringloopwinkel...