Excelente y resistente!

 

Achterbrug draaipunt DF puik in orde

Op de onder geplaatste foto is het draaipunt van mijn achterbrug te zien. 

Omdat ik een kettingrol minder gebruik loopt het aandrijfdeel van mijn ketting, net als bij een gewone fiets meer evenwijdig over de vork in plaats van geforceerd naar onder toe. 

De propulsiekracht komt daardoor meer in dezelfde richting als de vork. Een voordeel dat ik vooral bij lage snelheden meen waar te nemen. Bij het op gang komen. Omdat dan transmissieverlies en rolweerstand nog veruit de grootste weerstand vormen.

Maar ik schrijf niet om te pochen ende snoeven (Bredero). Voor de duidelijkheid heb ik zelfs mijn fundamentele ketting afscherming verwijderd. Want die is van bamboe dus zal u toch niet kunnen bekoren (Vondel).

Het gaat om de lange bout (een fietsstuur-expanderbout) m8 die ik met een ronde koppelmoer aan de lagerbout van het binnenste scharnierpunt heb geschroeft. 

De kop daarvan wijst exact naar het hart van het tegenover gelegen lager...

Goed gedaan dus Daniël!

Ik schrijf dat maar en laat dat even zien om dat dit bij de DF dus dik in orde is...Wat niet altijd bij alle (minstens zo bekende) velomobielen het geval is / of geweest is. 

Zo is me ter ore gekomen en onder ogen gebracht...   

Op Wims verzoek....

Voorin ook nog zichtbaar de extra kettingspanner. Om ook met het kleine voorblad de achterderailleur helemaal te kunnen gebruiken.

Van spaanplaat tot CARBON

 Zondag was het dan zover, mijn ontmoeting met de vleesgeworden creatie van Piet Kunis, de Different!

Vorig jaar was de aanblik nog een interessant en al goed rijdend maar een houterig geheel.  

Achter de Jan Eggens trike, naast Piet met de leuke punk jongere jongen.

Maar nu stond in Sloten (op een meeting die ze traditioneel ''Cycle Vision'' noemen) hij te shinen. 

De in samenwerking met Jan Reus geproduceerde Carbon Different!

Niet goed

 In de tijd dat de 'Fortenroute' nog belangrijk voor me was heb ik eens voor weinig een lagere ligfiets bijgekocht. Maar op deze foto is duidelijk te zien waarom het ding niet deugt waarvoor hij gemaakt is. 

De plaats waarop de achtervork scharniert is zo hoog gekozen dat het aandrijfdeel van de ketting de vork met de telescoopveer mee zou trekken bij gebruik van alleen de onderste kettingrol. De bouwer van het ding -dat er verder erg professioneel uit ziet- heeft zich dat kennelijk niet gerealiseerd.

En toen hij merkte dat je daarmee merkwaardig op en neer gaat deinen in de cadans van de trappers  het tweede geleidewiel er nog achter geplaatst.

Met als gevolg dat je veel acceleratiekracht en snelheid verliest aan deze fiets die juist bedoeld zal zijn voor meer snelheid met de lage zit....

Weet iemand wat je aan moet met zo 'n fiets? Mijn antwoord over een week!

 

Houtbewerking zo gek nog niet

 Zelfs non-Ferro (lichtmetalen) kettingbladen gaan in een velomobiel vrij lang mee. Vanwege de lengte van de ketting en het betrekkelijk schoon blijven daarvan in de meeste moderne modellen.

Het idee van Leon om kettingbladen met een rand of zelfs een dubbele aluminium rand te leveren is daarom zo gek nog niet! Behalve dat ze nergens als optie bij aankoop van een v.m. worden aangeboden. 

Zodat in mijn DF hergebruik van de ingebouwde exemplaren (zonder rand) de goedkoopste en meest voor de hand liggende keuze is.

Komt bij dat ik een demontabele rand t.z.t. als de tanden in één richting versleten zullen zijn aan de  andere kant van het blad zal kunnen bevestigen om de aandrijfrichting te verwisselen. Ons bin zunig! 

Ik ben een beetje terug aan het komen van het gebruiken van kunststof voor dat doel. Van goed verkrijgbaar plaatmateriaal is eigenlijk alleen Trespa sterk genoeg. Maar dat vind ik onaanvaardbaar zwaar en is buitengewoon ongezond om in te ademen bij verspanende activiteiten.

Ik heb van het grofvuil zowel triplex als multiplex staan voor dat doel  Maar voor het binnenblad van de smalle DF past alleen triplex. Dat vezelt me wat te makkelijk maar door het af te lakken met epoxy wordt het taaier en harder. Eén component taaier en 1 component harder zullen we maar zeggen! (-;

Omdat nu de voortandbladen er toch uit liggen wil ik gelijk ook de op meerdere plaatsen gebroken rechter rand van transparante kunststof door bewerkt triplex vervangen. Daardoor is het mogelijk in één keer genoeg epoxy aan te maken zodat de verhoudingen  nauwkeuriger af te wegen zijn. Gedoe met injectiespuitjes mag iemand van de Vereniging wel voor me doen ;-)

Bovendien een leuke gelegenheid om mijn bovenfrees weer eens uit het foedraal te halen!

Een gaatje boren in een legering van zachtmetaal gaat zelfs met boortjes van de Action. Maar het aftekenen doe ik met het geroesten ding op de foto. Een soort kras-passer...

De rand voor het kleine binnenblad is verreweg het lastigst. Door de toch echt noodzakelijke aanwezigheid van de Alligt traphuisklemmen. Ik moet daar de bovenfrees nog een keer handgestuurd over de rand van de uitsparing halen vlakbij waar de schroefgaten door me geboord moesten worden!

Omdat ik van de schroefverbinding zo geen grote verbindingskracht meer verwacht vul ik de ruimte tussen alu en triplex (nodig voor de vrijheid van de schakels) op met lichtgewicht glaspoeder(microbubbels)/ epoxy.

Maar ik loop behoorlijk achter met bloggen, ben erg tevreden over de schakelzekerheid. Of te wel het resultaat (-: !

 

Bijzonderheden (die tevreden stemmen)

 De ligfiets (Optima Cheetah) en de velomobiel DF hebben bij mij een technische overeenkomst: maar 2 voorbladen. Dat heeft bij de DF zoals bekend te maken met breedte waarop 'ie gebouwd is en waar ik erg blij mee ben. 

Bij de Cheetah met de lastig verkrijgbare cranklengte 165 mm die me het meest 'ligt'...(-:

Daar zit maar ruimte op voor 5 tandblad-boutjes.

Ook best genoeg voor mijn beperkte beenkracht maar het nadeel daarvan is dat ik de fietsen nogal eens weg zet in het laagste verzet maar met de grootste kettingspanning.

Dat wegzetten met zulke spanningen op je derailleurveren iedere keer heeft een negatieve uitwerking op de prestaties met als gevolg dat het hogere verzet (met de laagste kettingspanning uiteraard) onbereikbaar wordt met dezelfde derailleur in de loop der jaren. 

Omdat de DF daarnaast ook in de staart nog eens geen ruimte biedt voor een flinke kettingspankooi ben ik met die fiets al overgegaan tot het bijplaatsen van een extra geleiderol op een spanarm. Wat het schakelbereik heeft uitgebreid tot 100%, ook met het kleine voorblad.

Maar boven het voorwiel van de Cheetah kan ik alleen met een vaste kettingrol werken. Omdat de ketting anders de band zou gaan raken. Alle veerspanning kwam dus altijd op de veren van de achterderailleur te staan. Had ik nu maar eerder de zelfdiscipline gehad de fiets na het wegzetten steeds eerst naar een hoger verzet terug te schakelen!

Toen de Sram derailleur de kleinste kransen niet meer mee wou nemen leek het voor deze dure jongen dan ook beken. Terwijl deze me nu juist zo goed beviel want hij heeft zelfs gelagerde kettingrolletjes!

Tot mijn niet ontevreden zelfgenoegzaamheid heb ik vanaf een stelschroef een extra hulpveertje kunnen plaatsen die de levensduur van het ding nog weer jaren kan verlengen ;-) !

Alles schakelt weer tot in de punktjes!

Er werd verschrikkelijk hard gereden