zondag 3 maart 2019

Het leidende remspoor

Al een tijdje ben ik op zoek naar onderhoudsvrije remmen voor mijn oudere roeifiets, de Revolver 222. Dit is nog een stalen ros waarin ik redelijk dikke banden kan gebruiken. Dat verhoogt het comfort en verbetert het contact met de weg.
De fraaie ' reverse' remgrepen willen alleen liever gecombineerd worden met korte v-brake remarmen die dan geen ruimte overlaten voor nog veel rubber op de weg...

Bij het voorwiel heb ik dat opgelost met een bredere 406 velg en een Schwalbe Tryker of Shredda 40 mm band, wieloverkapping en een trommelrem. Aangemoedigd met een beetje vioolhars in de trommel remt dit best vrij goed.
Het achterwiel was een veel lastiger kwestie. Uit ervaring weet ik dat Derk niet graag 209 onderdelen verkoopt om toe te passen op de 222 (zoals een carbonstuur bijvoorbeeld). Een naaf met schijfrem zal het dus niet worden.
Daar kan ik ook niet echt wakker van liggen want met de hoeveelheid modder die mijn Marathon Supreme door het profiel over de naafuiteinden gooit denk ik toch niet dat de remblokjes van een schijfrem een lang leven beschoren zouden zijn.
Ook vind ik een zo groot remvermogen als van een schijfrem op het achterwiel eerder een gevaar dan een noodzakelijkheid.
Als je in een schrikreactie het achterwiel blokkeert kun je een nare schuivert maken!
Omdat mijn familie van vaders kant Brabanders zijn dialectiseer ik in mijzelve "hoe heddegeda gedaan en hoedoedege da?"  

Welnu, daartoe heb ik mijn verzameling historisch fietsmateriaal aangesproken die ik om bijna fetishistische redenen juist meestal probeer te ontzien.








Ik heb een Altenburger centraal scharnierende velgrem geamputeerd.

Al vaak heb ik deze of een aan weerskanten scharnierende uitvoering geprobeerd aan het oog te bevestigen dat bij mijn van Jacques overgenomen 222 aan het frame gelast is door Derk. Dat kon dan nooit omdat de omhoog stekende remarm de rechter rib van de stoel zou gaan raken.
Omdat ik door gebruik van de lijvige achterband toch echt een rem met zulke lange scharen nodig heb en ik door inkorting gelijk het probleem met de korte slag remgreep oplos heb ik m5 draad in de verkorte Altenburger getapt.(foto 2).
Een drukring van een oude derailleur kan op de platte kant hiervan als kabelklem dienst doen.







Je zou zeggen dat dit wel de werking van de rem zou verstoren. Omdat de veerkracht op iedere arm even  groot is en niet instelbaar is. Uit ervaring weet ik echter dat die veerkracht nog in grote mate is bij te stellen door bij de centrale ophangschroef (die aan het oog dus) het geheel wat te kantelen.


Gelukkig blijkt dat goed te werken!

Door het gebruik van (modernere) V-brake blokjes slaag ik er nog in de remwerking wat te verbeteren ook. Aanlopen van de achterrem behoort nu helemaal tot het verleden en ik kan goed hard doorknijpen zonder het achterwiel te blokkeren...