Buis met muisjes

Met de Jan Eggens trike kun je buitengewoon scherp insturen. Heel wat anders dan met een DF of Quest! Dat bracht me op een gedachte...

Zou ik op deze, nu geheel ongeveerde driewieler niet de snelle en comfortabele Gocycles kunnen zetten die in een velomobiel al gauw tot draaicirkelbeperking leiden?

 

Hoewel de verticaal geplaatste (gele) bocht niet bedoeld was voor 2 duims banden heb ik toch plaats gevonden voor een spatbord.  Middels wat je kunt noemen de "destructieve methode".  Met een haakse slijpmachine. 

Een paardenmiddel natuurlijk maar als ik er een nieuwe ophanging op zou lassen zou hij helemaal verloren gaan...

En hij was oorspronkelijk niet alleen bedoeld voor een spatbord maar ook de velgrem hing er aan. Nu ik met trommelremmen rond rij mag die buis aan het uiteinde dus best iets gecompromitteerd worden dunkt me.

De roze bolletjes zijn polystyreen dat met lijm als speelklei verkocht wordt aan kinderen vanaf 3 jaar. 

Maar toen ik met de autoped bij Pipoos langs ging ook aan MIJ!

Aan de binnenkant van de buis bracht ik met een kwastje eerst wat houtlijm aan. 

Veel lijmsoorten lossen het schuim op namelijk (heb ik al in de DF ondervonden).

De bolletjes wil ik hierna afdekken met (lichtgewicht) microballoon-epoxyplamuur.  Zodat er geen water in de buis meer kan komen. En wedden dat ik zo door de APK kom?!

Ik denk dat de muziek in deze instructie-clip meer de smaak is van de bouwer van mijn fiets? (-;

JE-trike uit de mottenballen

 Omdat ik door voorkomende werkzaamheden -zoals renovatie van het stuurdraaipunt v.d. roets- nauwelijks aan de wielkasten en het stoeltje van de DF toe kom. Heb ik de Jan Eggens trike weer eens uitgegraven en op 3 wielen gezet. Voor deze winter als het (toch nog) glad wordt heb ik liever al een meersporig voertuig tot mijn beschikking. Maar ik zou Mick natuurlijk niet zijn als ik daartoe niet wat veranderingen uitvoerde aan het origineel :-)

De fiets is door Jan niet echt op snelheid gebouwd en dat hoeft ook niet voor mijn doel maar een iets lagere fiets met een wat liggender houding is vrij makkelijk te bereiken door de zadelveren te verwijderen van de achtervork. Dat heb ik dus gedaan.

Daardoor kan de bochtensnelheid wat hoger worden uitgevoerd met behoud van dezelfde grootte achterwiel (559). Resulterend in een lagere rolweerstand dan een 451 (dat nu in de Cryzbike zit) en gunstiger tandwielverhouding.

Bovendien heb ik ter verbetering  van het bochtengedrag de remmen ontkoppeld. De remmen waren nog verdeeld met een cantilever achtig brugje naar 1 remgreep (rechts). Nu heeft iedere trommel (wat origineel een velgrem was) zijn eigen remgreep.

Dat remde gelijk een stuk beter maar was moeilijk te doseren. Door de heul directe fusee  besturing dreigde bij enige snelheid zelfs de besturing uit mijn handen geslagen te worden door het remmen!

Ik weet dat aan de door mij gebruikte verschillende (70 en 90MM) grootte remtrommels.

Doordenken bracht me op een ander idee. Ik had de remhevel achterwaarts gemonteerd  rechts in plaats van voorwaarts (zoals in de velomobiel). Dat leidt dus kennelijk tot het vasthappen in de trommel...Van die Drontenaren kun je soms nog wat leren ;-)

Remmend sturen is doorgaans tijdens het bochtenwerk de aangewezen methode. Vermits goed gemonteerd natuurlijk!

Overigens is het positieve effect bij niet geveerd opgehangen voorwielen (zoals op de JE) wel wat minder dan in bijvoorbeeld een velomobiel. Daarbij kun je door met het binnenste wiel in de bocht te remmen OOK nog voorkomen dat de veer uitdrukt en dus je koetswerk dreigt om te kieperen!

Bij de JE voorkomt het grote krachten die de besturing in de bocht bij het remmen tot rechtuitrijden proberen te forceren. 

Dus blijft met de grotere remkracht van beide remmen samen bij rechtuit rijden een groot voordeel en past daarmee in mijn Masterplan!