zaterdag 18 oktober 2014

"..een royale uitsparing in de groene pan.."

Ik vind het soms wat merkwaardig hoe mensen reageren op alternatieve suggesties van anderen. Zelf ben ik daar vaak wel blij mee hoewel ik er niet altijd direct wat mee doe.
Zo kwam ik Allert van vm.nl tegen op cyclevision. Dus een mogelijkheid hem te spreken over de mogelijkheden tot terugschakelen in de nieuw te bouwen Q4w. Die zal namelijk onvermijdelijk zwaarder worden dan de eerdere modellen dus na een noodstop moeilijk weer op gang te brengen.
Mijn suggestie om achterwaarts draaiend met een aangepaste derailleur het voortandwiel kleiner te kiezen (zoals ik op de Jan Eggens trike heb toegepast) deed hij af met "Dat is toch helemaal niets nieuws, dat deed Bart Verhees al !". Ik was eigenlijk zo verwonderd over de heftigheid van zijn reactie dat het mij even van mijn stuk bracht...
Ik wist dit niet maar het feit dat de Belgische uitvinder van de moderne velomobiel hier kennelijk al gebruik van maakte lijkt me juist eerder een aanbeveling!

Ik volg dus toch nog Wim Schermers suggestie op om zijraampjes te zagen in "die pan" al bijna 3 jaar geleden.
Omdat bij de FAW destijds nog niets achter mijn hoofd zat lukte het daarbij nog om achterom te kijken. Waardoor ik nog een redelijke zichthoek had.
Dat is met de beter aansluitende smurfenmuts van de Limit niet langer mogelijk waardoor er inderdaad een flinke dode hoek ontstond. Ook de luchtdoorstroom kwam hierdoor minder uit de verf, met condensatieproblemen tot gevolg.
En heb ik na al die jaren wat minder angst voor het inboren (met een gatenzaag) en uitvoeren van Wim's idee:

Omdat er moeilijk te lijmen is op het gietplastic van het voormalige lasmasker heb ik afgezien van het aanbrengen van "lexan ruitjes" in de zijkanten.
Harry Lieben had mij maanden voors namelijk al gerustgesteld dat ik voor het binnenkomen van regenwater tijdens het rijden i.e.g. geen angst hoefde te hebben. Door de overdruk van het rijden met voetensleuven wordt dat water mooi afgeblazen.
Dat blijkt me te kloppen. Ook de condensatie is veel minder. Waardoor ik het aluminium plaatje heb laten vervallen. Dat levert minder gehannes op tijdens het aanbrengen over de rand van the Mask. Die ik altijd achter het stoeltje bij me heb.

Ik ben erg tevreden over de uitwerking en heb ook het 30 mm spiegeltje vastgeboord in de kevlar/carbon kraag. In plaats van in de steeds loskomende groene slang-rand. Zo blijft het spiegeltje zitten, kap of geen kap op.
Hoewel het Donderdag na het werk niet meer regende heb ik hem toch opgehouden. En daarmee op de snelheidspaal 43 km/u. aangetikt.
Ik wil mijn kap beslist niet vergelijken met de fraaie van Velomobielonderdelen.nl of van Sinner. Vandaar ook de bescheiden benaming "regenkap".
Maar omdat het gelijk de ruimte tussen mijn hoofd en de rollbar er achter opvult heb ik ook niet de indruk dat hij me snelheid kost.


Om toch nog even terug te komen op de ontwikkelingen in velomobielland dat zo in de mode is onder bloggers.  
Ik denk dat men in Dronten de stagnerende verkoop van velomobielen in de lage landen met de nieuwste producten niet zal kunnen keren.
Beter zouden ze zich op de kwetsbaarheid van de carrosserie in glasvezel- of carbonuitvoering richten. Verzekeringsmaatschappijen hebben met hun collectief verhoogde premies voor een vm-polis toch een duidelijk signaal afgegeven lijkt me?
Oplossing daarvan maakt de voertuigen waardevaster. Dat kan mogelijk in de vorm van een sandwichconstructie zoals de Velotilt toepast. Maar praktisch zeker ook door de uitvoering van het koetswerk in gietplastic zoals Trisled dat doet.
Dat maakt de produktie van velomobielen goedkoper en het produkt duurzamer.
Geen overspuitkosten en een toegenomen gewicht meer want het materiaal is door en door van dezelfde kleur.
Het is flexibel dus incasseert de impact gewoon in plaats van te breken.
Bovendien verplaatst het de productie naar fabrieksomstandigheden i.p.v. naar een lage lonen land. Een hoogwaardige snelle productie die misschien weer in eigen land uitgevoerd zal kunnen worden.



zaterdag 11 oktober 2014

Stoepondersteuning Amsterdam

Het zal enige weken zijn dat ik een advertentie op Ligfiets.net zag staan met de vraag om een uitlijnapparaat of hulp bij het uitlijnen van een Flevobike Alleweder  Nu heb ik daar een fantastisch praktische constructie voor gemaakt waarmee dat snel te doen is. Maar die wil ik natuurlijk niet kwijt.
Dus schreef ik hem aan of dit nog nodig was en of hij daarvoor mijn hulp wou hebben. 
Uit de correspondentie die volgde bleek dat we elkaar al ontmoet hadden tijdens een 'proefrijdag' op het circuit van Zandvoort. Hij accepteerde mijn aanbod graag en om vier uur vanmiddag hebben we dat dus gedaan met de 'magische uitlijnlatten machine'.
Maar M. van Dijk hoefde daar dan ook slechts voor uit Haarlem te komen dus dit was zelfs iets minder ver dan naar zijn werk in Zuid-Oost. Zelfs met een minder goed sporende FAW was dat nog wel te doen op een vrije zaterdag vond hij.
Omdat ik weinig trek had mijn Limit uit de gang te halen voor deze klus was het idee om dit met de latten en gereedschap onder een brug te gaan doen. Het regende namelijk nogal in de hoofdstad aanvankelijk.
Maar uiteindelijk konden we dit gewoon op de stoep uitvoeren voor mijn huis want de bewolking was inmiddels overgetrokken. Ook keek hij zijn ogen uit op mijn verzameling andere ligfietsen in de woonkamer.

Toch leek het uitlijnen buiten even iets moeilijker te gaan dan ik verwacht en gehoopt had. Het oogde of de indicatie-aanwijzer niet reageerde op het in- of uitdraaien van de stuurkogels (?). De rolmaat bleef ook steeds dezelfde toespoor uitwijzen...
Gênant maar alleszins verklaarbaar. Het koord in de linker lat was namelijk om een vleugelmoer geslagen inplaats van dat het vrij liep door het (gelagerde) geleidewieltje! Foutje, bedankt...


Maar toen was het klusje gelukkig snel geklaard verder..Aangezien je bij deze prima Flevobike Alleweder de kogelkoppen zelfs zittend in de velomobiel verdraaien en weer vastzetten kan  


-En ben ik nu een aantal zelf geïmporteerde  kloosterbiertjes uit Haarlem rijker (belasting vrij) :-)

Naschrift uit de mail:

Hai Mick,

Operatie is gelukt. Op de terugweg 32/33 km/u i.p.v. 25/26. Sturen gaat behoorlijk strak. Ik moet mezelf nu de tijd gunnen om conditie en spierkracht weer op het oude niveau te krijgen. Maar dat gaat nu zeker lukken met fors minder weerstand.

Dank dus!