zaterdag 31 augustus 2013

Gebruikte remsegmenten remmen beter


Vanwege het aanhoudende mooie weer en de komende  EK-roeifietsen heeft de Thys Revolver prioriteit op mijn ‘te doen’-lijstje. Daar een Engels label voor te gebruiken
helpt natuurlijk niet.
 De vertikale speling  die Donderdag optrad heb ik er nu naar alle waarschijnlijkheid uit gekregen.


Door als onderste lagerbout  weer de Thys-ID m8 te gebruiken. Maar het lager dan niet 28mm, niet 30 groot maar wel 32mm ! Benodigd voor de lagere RVS-spriet. Nadeel is dat die wat zwaarder is.
Maar gezien de grootte van de kracht die er kennelijk via de revolverring op komt kan het loopvlak van een volle centimeter natuurlijk weer geen kwaad!


Met het gebruik van de (snellere) Thys-voorvork liep ik onvermijdelijk wel weer tegen het nadeel van de oude configuratie aan: Het slechte remvermogen.  Hoewel de ingespaakte 70mm SA Elite-naaf me van aanlopende remblokjes tegen de velg verlost had viel het remvermogen me bitter tegen!
Ook ontvetten en opschuren mochten niet baten helaas.
Ik heb daarom overwogen een nieuw 438 wiel te gaan spaken (met 36 spaaks velg namelijk) met rollerbrake. Maar besloot eerst nog één ding te proberen dat minder werk oplevert: Vervanging van de rembodem. Van eveneens tweedehands oorsprong.

Dit nu blijkt een gouden greep te zijn. En nog opmerkelijker misschien: Terwijl het rode ding verder bijna versleten segmenten bevat!


Ik heb daarom overwogen een nieuw onderwerp in te voeren ‘Onverklaarbare Fenomenen’.
Maar nu ik er over na denk begrijp ik het wel. De eerder gebruikte rembodem, van verder precies hetzelfde fabrikaat, heeft een veel grotere kracht nodig om de hefboom te laten kantelen!
Terwijl bij de oudere remsegmenten de lichting al is ingezet (zonder dat de segmenten de trommel nog raken). M.a.w. de benodigde kracht van de remkabel  verloopt allerminst lineair.  


Die sponzige respons van de remkabel op de korte-slag bar-end remgreep kon ik dan ook heel duidelijk voelen maar is nu weg!
Dat ik het ongetwijfeld ook met Jagwire remkabel had kunnen oplossen daar twijfel ik niet aan. Maar al mijn zoekinspanningen in A’dam naar die (of vergelijkbare) kabels stuiten op onwetendheid of verkooppraatjes bij de middenstand. Voor hun eigen meuk (: !

donderdag 29 augustus 2013

Beter een lange die steigert….


Ook deze week had ik een zwakke ochtend waarop ik de auto pakte. Lijkt geen goed onderwerp voor een ligfietsblog maar de afloop was toch anders.

Om te beginnen reed ik dezelfde middag nog op het vouwfietsje terug.

Dat fietst niet ideaal in de derde naafversnelling maar na het werk heb ik daar id loop vd week ipv 40 ijzeren tanden en stalen cranks het 155mm lichtmetalen crankstel van de (recent niet meer gebruikte) JE-trike op gezet. De 52 tanden in combinatie met de tweede versnellingsstand hebben duidelijk een beter rendement. Ook het brede hoge stuur ga ik nog vervangen voor een lage van lichtmetaal.
Vanmorgen ging ik met de Thys 222 (en gewone voorvork) naar het werk.

Omdat de rechthoekige inox boegspriet iets lager is dan de ovale Thys heb ik daarvoor lagers bij moeten kopen. Het zijn boven en onder 30mm grote, 9mm brede lagers geworden waar ik (helaas) ook aan de bovenkant excenters in moest gebruiken.
Een meccano-achtige ophanging met ultra-kleine lagerjes (uit de Thys 220) van geperforeerde alu plaat gaf te veel problemen namelijk.
Omdat de 30mm lagers alleen met 10mm boring worden gemaakt moest ik helaas van een bout 8mm naar 6mm terug om een bestaand Thys excenter te kunnen gebruiken. Om boring en schroefgat in de helften terug te brengen naar m6 gebruikte ik de uiteinden van mijn 'penseelsteeltje'.
En hoewel ik mezelf nog steeds prima voel van het roetsen was het onderste excenter (met de m6 bout) dan vanmorgen idd ook gelijk het zwakke punt. Door het aandrijfdyneema onderaan de revolverschijf kwam het excenter los en begon de slede vertikaal te kantelen bij elke roeislag!
Terug heb ik hem dan ook in de auto gelegd die immers nog steeds op het parkeerdak stond. De spriet vd fiets over de beugel gelegd en daaraan vast gemaakt. Mijn reflectiehemd kon mooi als vlag fungeren.

Het zal een hoop van de uwen als erg detaillistisch overkomen deze beschrijving  (omdat er niet de woorden“lekker fietsen” en “mooi weer” in voorkomen). Maar de uitkomst van een geslaagde lageropstelling  kon wel eens bepalen of ik 14 September naar De Banjaard afreis voor de WK-roeifietsen op Neeltje Jans..
En fin, toen ik met de roets in de lift naar boven stond  om op het parkeerdak  te geraken  deelde ik die kleine ruimte met een sprakeloze plantenkoopman.  De deur van de lift ging alleen dicht door de fiets op haar achterwiel te zetten.
Maar met de vrolijkheid van iemand die goed in zijn vel zit vanwege het roeien zei ik om het ijs te breken:  “Beter een lange die steigert…”  “Dan een korte die weigert” –vulde hij spontaan aan ;)


zaterdag 24 augustus 2013

Halve autoritjes


De opvolger van mijn ‘klassieke Panda’ is een totaal andere klasse auto geworden: De Subaro Justy uit 2000. Een graag aanvaard weggevertje van mijn broer. Met bijna 250 duizend op de teller maar met electrisch bediende ramen, airconditioning, vier aangedreven wielen (foei!) en laatste maar niet het minste een afneembare trekhaak.
Prima geschikt om een fietsdrager op te prikken dus. Daartoe heb ik de drager en een simpel vouwfietsje (met SA-3v. naafje) achterin liggen.  Als ik nu een beroerde ochtend heb (niets menselijks is me vreemd) ga ik met de auto en geïnspireerd door het daglicht met de vouwfiets terug.

Dat rijdt niet bepaald ideaal trouwens als je een ligger gewend bent! Veel wind vangen, kleine 20” wieltjes en het transmissieverlies van de derde versnelling…):
Maar het mooie komt dan nog. Ik heb de Hafa-ligger niet weg gedaan, die durf ik na m’n kennismaking met de Optima Cheetah eigenlijk niet eens meer te koop aan te bieden. Maar nog prima geschikt om enige dagen in de fietskooi op m’n werk te laten staan.
Of -als het míj uit komt-  achterop de auto te zetten en zo alles weer thuis te hebben. Dat geeft dus een enorme vrijheid van handelen en keuzes maken.
En zo wens ik het me ook:  Je bent er niet voor het ronddraaien met je voeten op een ligfiets of in een velomobiel naar mijn mening. Die dingen zijn er voor joú…



      

woensdag 21 augustus 2013

Gewapend spatbord


Ik kreeg de Optima Cheetah zonder bagagedrager maar met achterspatbord.



 Dat is van een veelgebruikt fabricaat, SKS. Erg licht, dun en redelijk flexibel. Maar ik heb het toch al bij menigeen mogen zien breken. Zo ook bij mij nu…



Reden zal ongetwijfeld zijn het contact met de toptas die de (enigszins) inverende achtervork veroorzaakt versus het gewicht van de tas. Toch duidt dit het ruimtegebrek voor een bagagedrager al aan die de tas anders ver boven mijn hoofd uit gaat laten torenen.
En aangezien het spatbord wel op 5 plaatsen vast zit probeer ik liever die op een lichte manier te versterken.

Dat deed ik door eerst een stukje aramide over het breukvlak te plakken met epoxy. 




Daarna in de lengterichting nog overlappend twee strookjes van 5 cm koolstofband voor het verband in het geheel.


Aardig is misschien te vertellen dat ik geen kwastjes meer gebruik maar daarvoor sisaltouw aanwend. Dat heb ik door een 6-8mm aluminiumbuisje gestoken. Het uitgeharde  uiteinde knip ik er na afloop eenvoudigweg af. Dat scheelt weer het gebruik / en inkoop van wat houten steeltjes J !



 De schroefdraad op het het buisje heb ik er zelf op gesneden omdat het zelfgemaakte gereedschap binnenkort bouwmateriaal wordt. Wellicht later meer daar over...