zaterdag 12 november 2022

Radiatorblok(-je?)


 Kortelings 's ochtends vroeg mijn werk niet zonder losse 'motorkap' bereikt. Daaraan was het enige leuke aspect dat ik een (ook wat technische) collega op de mogelijkheid kon wijzen ''De contactpuntjes'' eens te kunnen gaan ''bekijken'' (-:


Nou ja, 1 dan nog, er zit nu (wel echt) een radiatorblokje in...

Maar fantasties lollig is anders natuurlijk als je ketting via de binnenzijde toch weer van de bladen af loopt. In principe zou de 'juiste afstelling' van de voorderailleur dit moeten voorkomen. Maar als je die middels de stelschroeven te weinig ruimte gunt schakelt die helemaal niet meer als je al tegen een helling op rijdt. Vanwege een te grote kettingspanning.

Hoewel ik de gesloten onderkant van de DF zolang alles goed functioneert aangenamer vind kun je via de voetensleuven van Velomobiel.nl de ketting absoluut sneller weer op zijn plek terug leggen! Zij het door de fiets te moeten kantelen zonder de lak te beschadigen...

Met de vrijloopnaaf zoals Piet Kunis die nog gebruikt in zijn SuperMango en ik in de Limit en Alleweder gebruikte kon ik zoiets zelfs vanuit stilstand oplossen en zonder uit de fiets te komen!

De DF neemt daarentegen minder ruimte in mijn benedenwoning in. Dus kan ik al in de centrale hal aan een oplossing werken. Zonder eerst 3 trappen naar beneden te hoeven lopen om in de box te komen waar de Alleweder stond (nog wonend in de Bos & Lommer)!

Het liefst zou ik het binnenblad op dezelfde manier tegen aflopen beschermen als het buitenblad, met een (zelfgemaakte) kettingrand. Maar daarvoor moet ik minstens beginnen met het rechter crankstel te demonteren en gaat het een flinke klus worden.

Terwijl ik niet eens weet of dat beter werkt dan een kunststof geleideblokje voor de derailleur. Waarvoor ik een radiator-console bij de loodgietersspullen vond.

Ik wil die niet vastzetten op de meest direkte manier, door draad in de originele derailleurophanging te tappen. Want daarme zou ik het ding onherstelbaar kunnen verzwakken.

Daarom maak ik een verbindingsdingetje uit een alu L-profiel naar het dichtsbijzijnde (axiale) boutje.

Ziet er op zich bruikbaar uit al maar de plaats van het m5 boutje in het voetje heeft een slecht moment als ik er via de ketting de kracht van mijn benen in de praktijk op zou uitoefenen! Grote kans dat het blokje dan verdraaien gaat lijkt me...

Het blokje zijdelings ondersteunen zonder iets aan de steun zelf te in te zagen  /of boren...

Dat kan eigenlijk alleen met composiet betrekkelijk eenvoudig. Maar gaat natuurlijk nooit houden op de gladde kunststof. 

Daarom boor ik daarin eerst een door-en-door gaatje waar ik aan beide zijden een parker in draai. Dat is WEL goed vast te zetten in epoxy pasta is de gedachte (-:



vrijdag 14 oktober 2022

Speciaaltje kettingrol

Kleine aanpassingen kunnen vaak een enorme verbetering sorteren. Een tijdlang was ik op de Cheetah tevreden met een door Jan gesuggereerde oplossing, de ketting (zo recht mogelijk) laag langs het voorwiel te laten lopen.

Dat gaf een veel vrijer lopende ketting, vooral nadat ik de bovenste kettingbuis ook nog door een (los van de ketting afschermend) u-profiel voorzien had.

Maar het steeds rekening moeten houden bij het sturen naar rechts waarbij de zwarte buis de zoveelste schuurbeurt van de voorband kreeg vond ik toch een toenemend bezwaar. Vooral met de lichtlopende Mow Joe uit de z.g.n. 'Performance' klasse die een vergelijkbaar profiel heeft als de bekende 'Furious Fred'...

Op het werk moest ik een speciale route kiezen om de ergste bocht naar rechts te verruilen voor die naar links. Maar zelfs in de Fortenroute zit een bocht die ik niet zonder remmen en steken kan nemen. Waarbij ik Mark-Jan en Sjoerd in zijn Strada als mijn 'superieuren' moest zien!

Dat kan ik natuurlijk niet op me laten zitten maar de oplossing zoals aan de fiets van Mark werkt bij mij niet goed, Daar zijn mijn benen denkelijk te kort voor. 

Dat vraagt het elkaar laten kruisen van de uitgaande met de inkomende ketting wat (bij mij) op korte afstand te veel wringt in de ketting. En daardoor ook heel snel leidt tot het aflopen ervan van de voorbladen.

Waar oplossingen zoals gebruikt op fietsen van anderen falen (een geleiderol achter het balhoofd) komt het aan op inventiviteit. Ik plaatste die vóór het stuurdraaipunt!

Het is bovendien een fraai exemplaar dat wat breder is uitgevoerd. Zodat van blad wisselen nooit een probleem is. Daarbij kan de rol ook nog over de borst van de gebruikte m8 ophangbout schuiven. 

Dit lost mijn stuurbeperking volkomen op!

Toch houd ik er rekening mee dat de spanning op de rol behoorlijk groot is. Hij zou namelijk nog wel een stukje hoger kunnen hangen maar dat zou dan moeten met een verloop van m8 naar één van de neusbuis-klemboutjes m6. Mocht die op de m6 bout afbreken moet ik die uitboren. Geen klus waar ik op zit te wachten!

Daarom heb ik een stalen driehoekje gemaakt. Met 2x m6 gaatjes en 1x m8. 

    




Het geheel doet zelfs wat aan een Flevobike Greenmachine denken . Maar dan wel met een 60 tands voorblad (-: 





woensdag 5 oktober 2022

Toffe proefrit met Different

 'Mijn' CycleVision verliep behoorllijk anders dan dat van de deelnemers. Maar tot het 'publiek' behoorde ik eigenlijk ook niet.

Dat zat zo. Ik kon op de zondag een proefrit maken in het prototype van de Different van Piet Kunis en Jan Reus.  

Die proefrit vond ik erg geslaagd, nadat ik de bediening van het speciale schakelsysteem onder de knie had ten minste. Daarmee kun je zelfs vanuit stilstand terugschakelen, achteruit pedalerend. Het komt nog uit het project van de Velotilt.

De  besturing is gebaseerd op de Velayo (achterwielbesturing) waarvan er even later ook een de parkeerplaats op reed! Die kun je alleen beter zien als een overdekte trike -zonder achterwielkast- zoals de Vectors maar ziet er ook wel fraai uit.

De besturing van de Different is op een slimme manier verbeterd door een kleine stuuruitslag heel rustig uit te voeren, voor bij hoge snelheden, grote veel sneller uit te voeren. Voor bij snelheden waarbij de midpunt vliedende kracht nog niet zo'n rol speelt.

Dat werkt prima kon ik constateren tot mijn plezier!

 Ook was ik zelf met de Jan Eggens trike gekomen waarop ik het prototype van het rolbumpertje voor de DF gemonteerd had bij me. Met achterop mijn fietskarretje zelfs een oprijplaat die ik tegen een stoep aan legde bij wijze van 'verkeersdrempel'.

Mede echter omdat ik door die bijkomende belading druk was die ochtend vergat ik een fotoprint mee te nemen van hoe dat er onder mijn DF uitziet. Daardoor is die hele demonstratie eigenlijk helemaal niet doorgegaan (-: !



Opvallend vond ik wel dat precies die ochtend Daniel Fennn onderuit zou gaan met 1 van zijn velomobielen door een klapband achter. Die was hij op de parkeerplaats aan het herstellen.

De Different lost dat op door gebruik van een Foss binnenband (uit China). En dat werkt ook erg goed weet ik uit eigen ervaring. 




Al voor het bestaan van die binnenband was het Harry Lieben die een soortgelijk hulpwieltje als ik aan de voorkant van de trike had zitten ACHTER zijn achterband heeft gemaakt om wegcontact te behouden na een klapband. En die was OOK aanwezig met zijn aangepaste Milan (-: !


Overigens rijd ik al 4000 kilometer rond met het drempelwieltje onder/in de DF. En is het niet meer tot beschadiging van het carbon gekomen. Terwijl alle klometers practies woon-werk waren (dus met de destructieve drempels er in)!

woensdag 3 augustus 2022

Over Inboorpaumelles en kniesoren

De DF velomobiel rijdt met de VM.nl kettingloop en de nieuwe Continental Urban bandjes voor zo lekker dat ik dat merk en type band in bijna alle verkrijgbare maten heb besteld. Ook voor de roeifiets.  Want je zou haast vergeten hoe veel groter de impact op je lichaam is door het roetsen, maar dat voel ik aan mijn buik!

In de tussentijd gebruik ik op die laatste fiets de ook niet slecht rollende Furious Fred als achterband. Maar dan wel met een Foss antilekband voor de veiligheid want enige lekbescherming zit daar niet in.  

Ook is de maat op het randje van wat nog vrij loopt in de achtervork van mijn Thys 222. Ik moet dan echt de onderste sleuven van de padden gebruiken (en niet degenen die gemaakt zijn van de gaten voor een bagagedrager-ophanging).

En met oppompen van de FF moet ik evengoed dan nog erg oppassen want een vouwband (van ook nog eens deze breedte, 2 duims) gaat gemakkelijk bobbelen op zelfs maar een iets te hoge druk!

Ten slotte moet ik het eindpunt van de snekblokker-kabel op het frame anders kiezen. Het zat bij 1 op de foto hieronder. De hoek tot het aluminium snekblokplaatje wordt  anders bij gebruik van de onderste asophanging (gaat dan ook 'naar beneden').

Daarvoor heeft iemand  (waarschijnlijk Derk zelf) al eens een gaatje geboord door de rechter pad waarin ook m5 schroefdraad is getapt.

De binnen-bedieningskabel moet loodrecht op het boutje vast komen te staan. Maar ook op enige afstand van de pad. Dat haalt bijvoorbeeld een spatbordboutje of iets van een velgrem niet.

Ook niet enig ander standaard fietsonderdeeltje verzucht ik mij wel vaker. 

Dan kom ik bij mijn verzameling 'hang & sluitwerk' een  kastscharniertje tegen waarvan het 'vrouwtje' precies van een lang stuk m5 draad is voorzien!


Ik kan me meer situaties herinneren dat ik eigenlijk zo'n dingetje nodig had met langer bevestigingsdraad er aan. Maar pas na het knarsen met de hersenen en het gebruik van de zoekmachine kom ik op de officiële benaming er van: in de aanhef. 


Wel moest ik natuurlijk de bodem er nog even voor doorboren. 

Maar een kniesoor die daar wakker van ligt!

Er past nu zelfs een (extra) afstelbusje in (bij 2 op de foto).




zondag 5 juni 2022

Uitlijnen en uitlijnen....

 De Jan Eggens trike heeft me al vaker inzicht gegeven in wat ik daarna bij toepassing op een velomobiel als de DF verwachten kon.  Juist het feit dat de voorwielen ongeveerd zijn opgehangen geeft me een goed inzicht in het principe van de Ackermann besturing.


Met Jans driewieler kan ik  onwijs kleine bochten rijden zonder veel bandenslijtage Omdat het systeem bij een driewieler draait op maar 1 wiel in de rechtuitstand, het achterwiel. Geeft dat bovendien per definitie al minder frictie in de bochten dan met 2 starre achterwielen!

Doordat hier geen MacPherson vering op zit (individueel opgehangen vering) maar de besturing alleen rond fusees plaats vindt. Kun je het principe makkelijk inzichtelijk krijgen als Ackermann- De foto is van Wikipedia

Ook ik ben namelijk geïnspireerd door het idee van de verlengde stuurplaat op de InterCityBike site. Alleen staat voor mij niet vermindering van de stuuruitslag voorop maar opheffing van de 'rechtuit' spanning in de besturing. Omdat als ik het stuur los liet de fiets dan toch alsnog 1 kant op liep ;-) 

Aangezien de draadstangen die de remkrachten opvangen (de eerste in de radiale stand) door dat wringen zelfs verbogen waren! Bovendien moeilijk te beoordelen onder zoveel spanning of een band niet al de binnenkant van de wielkast aan het raken is...

Daar maakte ik dus kogelkoppen i.p.v. een rubberen doorvoer van volgens het 'recept' van de lange stuurplaat (-:

Liever heb ik dan een spanningsloos systeem waardoor de wielen ook als je bent uitstapt ingedraaid kunnen blijven staan. Om de fiets achterwaarts aan het tiloog vanaf de stoep met een bocht terug mijn woning in te kunnen trekken o.a.

Maar ook merk ik dat de spoorstang bij mij rechts minder ver de wielkast uit steekt dan links. Waardoor ik aan de bovenkant een stuk band kon zien langs het koetswerk kijkend!

Daarvoor heb ik zelfs een wiel gespaakt met de velg iets meer naar binnen wat dit oploste (net zo'n soort wiel als achter de 'broekstukken' gebruikt wordt dus). Maar ondanks de met mijn uitlijnlatten correct afgestelde rechtuitstand heb ik er nu een minder prettig bochtengevoel bij gekregen... En een enorme bandenslijtage! 

Eerst een stel Tioga Powerblocks (gelukkig toch al niet mijn favoriete banden 'nylon') en een licht gebruikte Kojak. Echt jammer dus zo door rijden!

Daarom heb ik aanvullend specifiek bochten-uitlijn gereedschap gemaakt.

Ik kan dit bij de geperforeerde stuurplaat van de DF mooi gecentreerd en sterk bevestigen met dezelfde soori m8 bouten als die van de wielassen (met verzonken kop).

De lange boutjes in de laminaatbordjes zijn de draaipunten. En dus niet toevallig zo lang gekozen omdat ik niets anders in huis had .(-:  

Deze vormen namelijk mijn meetpunten waar ik ondanks de kettinggoot aan de onderkant bij moet kunnen met een duimstok of rolmaat. En die afstand moet in de rechtuitstand dus zoveel mogelijk overeen komen met de lengte als ik meet in de toestand met de ingedraaide wielen!

Als ik graancirkels voor mijn deur had was een test misschien daar mogelijk (maar dan nog, drie sporen!). Ik schrijf u echter vanuit Amsterdam!  (-;

Bovendien is het uitrichten nu zelfs mogelijk zonder dat de wielen in de weg zitten!

De constructie maakte ik van prefab Flamco-rail en het draaipunt dat ik via het best geplaatste (linker-) wiel mat met een scharnierend vastgebout ijzerzaagje met een restant-ijzerzaagje hielp me om het linker-draaipunt te bepalen (middels een elastiek naar de 90 graden naar de weg geplaatste onderste spaak van het achterwiel).



De rechter rail met draaipunt (eigenlijk nu: meetpunt) is een spiegeling qua boringen van de linker.

Maar kijkt u gerust even op de laatste foto hoe ik de maten bepaalde (-:





woensdag 4 mei 2022

Rollen en wielen

 Het verschil tussen rollen en wielen is GIGANTISCH!    

Leid ik als d/t correct toepassende blogger een marginaal bestaan met mijn -voor ligfietsers- moeilijke woorden als ''ketting-geleide-wieltje'', scoort Leo van Alligt.nl zo goed met zijn ''kettingrollen'' dat Dronten te klein voor hem wordt!

En dat in een tijd dat het ene na het andere ligfietsbedrijf de poort sluit of de productie van velomobielen beëindigt! Dat laatste werkwoord staat gewoon in de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd dus moet daar dus met een T ja....

Maar moet ik de werkwoord-vervoeging nu maar fout gaan doen om succesvol te kunnen gaan zijn in het leven? Want die is op menige plek van zijn Alligt.nl foutief...



Natuurlijk niet, want wat ik eenvoudig doe is de naam van het skate-wieltje bij de voetenbakken van mijn DF dat ik aanduidde met ''vierde-wiel(tje)'' of ''derde voorwieltje'' in 'ROLBUMPER' omdoop. Het Ei van Columbus zou je kunnen zeggen ;-)







En dat ik de kettingloop van de DF heb gewijzigd betekent niet dat er geen ROL meer is weggelegd voor  de mooie grote rol van Leo op zelfs dezelfde plek als waar hij bij aflevering zat. Alleen geleiDT hij bij mij niet meer het aandrijf- maar het retour-deel van de ketting. 



Wat de aandrijving nog weer hoorbaar en zichtbaar (aan de slijtage voorheen van de kettingbuis) verbetert!








Just because you're nobody, it doesn't mean that you're no good!






donderdag 14 april 2022

Van stuurboord naar bakboord

Voor mij is (nog) steeds de grootste uitdaging een fysieke en mentale balans te vinden tussen werk en sport. Zonder extra bezoeken aan sportscholen. 

De woonwerk afstand is daar met twintig kilometer goed geschikt voor maar ook de leeftijd (ik word 60 dit jaar) gaat wel degelijk een rol spelen! De dagen dat ik het ook nog opbracht om een dag per week op mijn zelf uitgevonden bankdrukfiets te forenzen zijn echt wel voorbij!

Omdat ik ook behalve in Aalsmeer waar ik manueel bezig ben thuis vaak allerhande gereedschap gebruik is het verstandig geworden vooral mijn rechter arm te ontzien.

De laatste jaren had ik nogal eens last van een zogenaamde 'tennisarm'. 



Daarom heb ik de handgreep van de roets uitgebreid met een ingekorte  mountainbike rollbar om de handpalm half naar boven te laten wijzen. In plaats van half naar onder.

Dat hielp maar natuurlijk moet ik nu wel teruggrijpen om sneller te kunnen remmen.

Maar daar ben ik inmiddels aan gewend en dat het links niet nodig is voor mij vind ik alleen maar prettig. Ik werk met producten uit de sierteelt dus wat een ander daar van vindt interesseert me geen teelbal ;-)



Toch heb ik ook daarna nog een tijdje last gehad van overbelasting van de schouder en rug rechts. Soms moest ik die kant zelfs in een mitella hangen. Maar daar laat ik het niet bij zitten!

Aangezien net als bij iedere fiets de ketting ook bij een Thys roets de armslagkabel aan de rechter kant zit kon ik mij voorstellen dat dit voor mij wel eens ongunstig geworden kan zijn.



Daarom heb ik het geleidewiel daarvan nu naar bakboord verplaatst. En dus ook aan de linkerkant van de voetenslede vast gemaakt. En dat was op mijn Eigenfiets rvs rechthoekige boegspriet een fluitje van een cent. Ik ben hiermee gaan roetsen op 21.275 km van de Eigenbouw boegspriet. Met groot POSITIEF effect!




Zelfs een pijnlijke nek waar ik al een tijdje last van heb en waar ik gedacht had verder mee te moeten leren leven (erfelijk bepaald, kampte mijn vader ook mee immers?) is nagenoeg verdwenen!

Veel effect met weinig moeite dat geeft de burger moed. Terwijl ik me onderwijl heimelijk nog steeds afzet tegen die burgerij. Maar dat mag, want ik rijd ook nog in een GROEN voertuig rond toch? (-: 


 

zaterdag 9 april 2022

Gespot door collega

 Via WhatsApp heb ik een clip ontvangen van een collega. Ik weet niet eens helemaal zeker van welke maar heb wel een vermoeden (-:

Het moet gefilmd zijn vanuit de bus (waarvan sommige elektrisch zijn) net buiten Aalsmeer (Amstelveen).

Ik heb dan nooit veel haast meer en rijd dus netjes over de fietspaden. Maar het is zeker mijn E-DF, de Eigenfiets-DF. 

Van buiten weinig bijzonders te zien maar van binnen een andere kettingloop en van onder een derde voorwiel(tje). Om 'immer gerade aus' een verkeersdrempel, op- of afrit over te kunnen steken zonder het koetswerk te beschadigen. 

In vrijheid, gelijkheid maar vooral broederschap met de overige weggebruikers!



donderdag 31 maart 2022

Hydraulische krimptang

 Gereedschap dat je iedere dag gebruikt mag wat kosten naar mijn idee. Dus gereedschap waarmee je gereedschap beter kunt maken dat je bijna iedere dag gebruikt helemaal (-: !


Daarom heb ik voor 50 euro een hydraulische krimptang gekocht waar ik erg tevreden over ben. En er zitten zelfs reserve oliekeringen bijgeleverd (voltooid deelwoord:D)!






Ik maak er de 'haakstokken' van om plantenbakken of bloempotten mee naar me toe te trekken tussen de vaak nauw geplaatste stapelkarren-bledden. En gebruik er de bamboe achterkant van om die juist weer in een orderkar mee op zijn plaats te drukken.


''Een handige kraai vangt altijd wormen'' verzin ik hierover weer even ter plaatse en waar u bij zit!  

Minder ''handig'' is dat ik die stokken nog wel eens kwijt raak. Maar daarom heb ik er met de tang gelijk een paar reserve gemaakt.

 

 

Voorheen kwamen de bijgebogen schroefogen die ik met een plugje in het bamboe draaide nogal eens los. Ze beginnen dan te draaien wat erg irritant is om nog mee te werken en bij een zware klus  trok ik ze soms helemaal uit de ongeveer 60 centimeter lange stok!

Komt omdat de vezels van bamboe in de lengterichting lopen. Dus loodrecht daarop moest de versteviging komen. Een tie-wrap is daarvoor niet sterk genoeg. Een ordinaire slangenklem werkt wel maar 'gestroomlijnd' is anders natuurlijk ;-)

Met geperforeerd staalband kan ik gerust dezelfde sterkte als een slangeklem bereiken maar een beetje zonde van mijn vrije tijd! En niet mooi ook...

Het lijkt idioot om je buisafsnijsel om een stokje te willen klemmen met een kracht tot wel 4 ton (4000 kg). Maar het systeem werkt met met twee inzetbare drukhelften die samen een zeskant vormen. Precies de vorm van de kop van de meestgebruikte bouten dus.

Zodra de twee drukmallen elkaar raken valt de kracht op het bamboe dus weg zodat het niet (verder) kan splijten.

De zeskantsvorm zal dus ook geschikt zijn om moeren in de buisjes in te persen als bouwmateriaal. Of lagers. 

Misschien zou ik zelfs (rem-) kabels kunnen maken door  daklood om een staalkabel aan te brengen. Maar in ieder geval hulzen en aanbrengen om van 2 (bedienings-) kabels of als verlenging van fiberstokken (voor wielhoepels bijvoorbeeld) om van twee  1 te maken.

Om zo de hoeveelheid restmateriaal zowel als de gangen naar de reguliere handelsvestigingen te beperken. 

Rebelie om zo te zeggen tegen het zijn van het slaafse hondje van de Westerse
consumptie-maatschappij!


 

zondag 20 maart 2022

Een spoor van herkenning!

 


 Inmiddels is dit alweer de tweede tocht van het 'Waterlandteam' georganiseerd door Hans Huijgens ('Lighans'), en routeplanner Gert Braaks en opnieuw een route vol plaatsen waar voor mij  weer veel jeugdsentiment  bovenkwam!

Ik mag dan nu het grootste deel van mijn leven in Amsterdam wonen maar vanaf mijn zesde tot in de pubertijd beleefde ik in en om Purmerland. Omdat mijn ouders de stad juist wilden ontvluchten. Mijn oma woonde toen nog in Zaandam, in Purmerend naar de middelbare school waar ik een interessant meisje leerde kennen uit de Z.O.-Beemster en later een punkvriendinnetje in Noord-Scharwoude...

Mijn zus woont net als mijn moeder tegenwoordig in Monnickendam, mijn broer in Neck, LETTERLIJK op het water (een woonboot). Dus hoe  ''Waterlandser'' moet je ome Mick moemen (-; ?

De ploeg was dit keer een paar koppen kleiner maar André kwam er zelfs helemaal voor uit Almere. Mijn suggestie dat hij daarom op tafel mocht staan in het etablissement in Driehuizen werd terzijde gelegd (-: Evenwel heerlijk kanelige appeltaart hebben ze daar.



Ook waren er van de drie dames van de eerste tocht in februari nog altijd 2 over!

Op een totaal aantal van 8 'leden' doen we het dus altijd nog beter dan de politie-fanfare zou ik zo zeggen (en ik moet me wel redelijk gedragen hebben dus).     



Maar meer dan van de evenementen-verslagen kent u me natuurlijk van de techniek...

Zo vind ik te roemen de toegankelijkheid van het hedendaagse Zaanstad. Namelijk met elektrisch aangedreven pontveren! Spiksplinternieuwe muisstille emissievrije vaartuigen. Om via de kortste weg het afspreekpunt (dit keer Huize Huijgens) milieuvriendelijk te bereiken. 

Goed gedaan GVB/Gemeente Amsterdam, dat zal Poetin een Poepje leren ruiken!



Ik was dit keer met de Cheetah omdat ik de dag ervoor nog heerlijk in de zon het reserve wiel van de DF aan het spaken was. En het opnieuw uitlijnen van de vm na aandraaiwerk aan de ophanging nog even wilde uistellen (binnen).

Maar ook kwam techniek en het socialiseren tijdens de tocht toch nog wel even dicht bij elkaar. Tijdens de pauze in de herberg werd namelijk nog even lacherig gerefereerd naar het extra wiel(tje) dat ik aan de DF heb gemaakt. 

Totdat na het voortzetten van de tocht bij het inrijden van een gehuchtje een hoge verkeersdrempel opdook.

Fred maakte zich abrupt los van het gezelschap met zijn hagelwitte DFxl om rigoureus  naar links uit te wijken. En kon toen met deze niet toegestane verkeersmanoeuvre de inslag nog net vermijden.

De vrouw van Lex in haar tweekleurige DF lukte dat niet en een doffe klap tegen de voetenbulten was het gevolg... 

Maar eigenlijk het enige moment waarop ik even geen ontspannen gezichten heb gezien ;-) !


woensdag 16 maart 2022

Remkabelhulpje Tektro 2.0

 Cantilever remmen zijn niet echt meer van deze tijd. Toch is het kennelijk al weer zo lang geleden dat Derk Thijs met zijn eerste model 222 Revolver op de markt kwam!

De tijd vliegt want inmiddels worden er jammer genoeg helemaal geen roeifietsen meer gebouwd door Thys ID...

Maar goed, er rijden nog best een aantal stalen 222's rond met cantilever 'korte-slag' remgrepen aangesloten op V-brakes die eigenlijk een lange-slag remhandle zouden moeten hebben. En die laat zelfs ik zoals ze bedoeld zijn door Derk omdat het goed hoort bij het type stuur dat hij ontwierp.

Het vervelende is dat die al korte slag dan nogal eens nóg verder verkort werd omdat er niet voorzien is in een kooi voor het 'loodje' van de remkabel. 

Lood mag al jaren niet meer toegepast worden in zelfs het soldeer van drinkwaterleidingen maar het is nog wel terug te vinden aan iedere fiets. Niet in je mond stoppen dus ;-) !


Oorspronkelijk hebben mijn remgrepen waarschijnlijk wel een soort afstelschroeven gehad zoals op deze foto. Je kunt ze (denkelijk) nog steeds bestellen namelijk.

Dan zouden ze dus specifiek voor tonnetjes in de richting van de kabel zijn bedoeld en misschien NIET blijven hangen. 

Het voordeel van de stelschroeven kwijt zijn is evenwel dat ik vrijwel alle remkabeltypen kan gebruiken. Dus laat ik het liever zo. Afstellen kan ik ook bij de velgrem doen namelijk (in mijn geval). En voor bij de trommelrem.

Het probleem met de remkabel die blijft hangen doet zich vooral voor bij de linker remgreep van de (langere remkabel van de) achterrem. 

Eerder heb ik dat provisorisch proberen op te lossen door een zelfgemaakt rekbandje geknipt uit een binnenband. Dat ging alleen al snel kapot door de grillige vorm van het loodje. Bandje legde snel het loodje...

Daarom heb ik dat zelfde principe nu wat duurzamer uitgevoerd door de spil uit de greep te vervangen door een m6 boutje met borgmoer. Aan de binnenkant van de Shimano-greep zit een vernuftig aangebracht inbusboutje om dat te bewerkstelligen ZONDER gebruik te hoeven maken van destructief gereedschap!

Niet dat u het gaat doen natuurlijk (ik ken de meeste roeifietsers een beetje) maar u zou alles dus zo terug kunnen brengen in oorspronkelijke staat!



Om een nieuwe binnenkabel aan te brengen (dat je in principe ook zelf kan doen) moet je dan het door mij uit een aluminium buisje 15 mm vervaardigde hulsje in de stand van de bovenste foto zetten. Daarvoor kun je alle typen rem-binnenkabels gebruiken (!).







Vervolgens druk je de U-vorm dicht en spant er een dubbel geslagen elastiekje omheen. Dat je achter de remkabel bijeen trekt met een kort vuilniszakkenbindertje.









Omdat ik wel verwacht dat vroeger of later het elastiekje ook in deze configuratie breken zal heb ik bij de reserve dyneema kabel nu eenvoudig nog een elastiekje +v.b. bij.

Ik vind de nu iets toegenomen voorspanning bij de korte slag greep door het elastiekje zeker nog wel acceptabel. Maar het is ook mogelijk het ingebouwde veertje bij de spindel te verwijderen. Dat vind ik zelf dus niet nodig.

Omdat ergens een remkabel op de kop tikken vaak nog wel lukt, maar precies het goede type...




woensdag 9 maart 2022

Panacee (maar achterwiel ging eigen weg)

 Om de een of andere reden klinkt 'wondermiddel' me dan ineens weer wat te banaal. Vandaar het kruiswoordpuzzel synoniem. Maar dat zijn de korte ritjes vaak wel die ik met de autoped maak voor de korte afstand. Vandaag bijvoorbeeld even naar de 'Batavia' tandartspraktijk. 

Om te proberen of ik de beloofde kroon toch niet wat eerder in mijn mond kan krijgen (-:

Juist op vrije dagen heb ik zo'n opwarmingsrondje nodig.En dit is het tweede vullisbakken-pedje al dat daar geschikt voor is.

Minpuntje zijn de naven die in dat kinderspeelgoed worden gebruikt. Als voorwiel heb ik om de speling uit de as te krijgen 2 lagers in de cup gelijmd en om de ruimte van de dunner geworden as in de patten op te vullen weer een paar conussen (-:

Maar als voorwiel heb ik dan ook een aluminium velg nodig om de V-brake grip te bieden, zeker als het buiten nat is. Terwijl ik achter liefst een fijn brede stalen gebruik. Omdat die geen holkamers bevat zijn zulke velgen nog lichter dan aluminium (-: !

Het stellen van de goedkope kinderlagers die voor de 16 inch wieltjes wordt gebruikt begon me alleen de keel uit te hangen. En daarom heb ik er een (zeldzaam 28 gaats) goed uitvalnaafje in gespaakt. Je moet wat over hebben voor een nieuwe sport!

Op de foto is te zien dat dat naafje helaas wel wat breder is dan de originele naaf. En dat leidde er toe dat ik mijn achterwiel ook nog wel eens 'verloor' daarna (-:



De ringetjes met grijper die gebruikt worden om (net als kettingspanners aan de achteras van een stadsfiets) het wiel op zijn plaats te houden zijn daar eenvoudigweg niet op berekend.

Komt bij dat de sleuf in de patten te ruim is voor mijn nieuw gespaakte 'superwiel'.





Beide heb ik opgelost door ophangijzers van plantenbakken in te korten tot de sleuven daarvan. Vastgezet met boutjes door de gaatjes waar de asringetjes invielen en daarna ieder op 3 plaatsen vast gelast met elektrodes.

In plaats van de ringetjes met uitsteeksels heb ik twee stukjes geperforeerd stalen  bandijzer gebruikt waar de spanpen van de naaf precies doorheen kan.

In de grondverf en de zijdeglans wit daarna vind ik mooi genoeg. Een waarlijk liefhebber zou het nog laten zandstralen en verchromen of laten poedercoaten ook. Maar dan moet ik de ped uit handen geven en dat doe ik liever niet (--:

Zelfs de huidige  (26'') Quest van LigHans is door de vorige eigenaar uit Utrecht met een verfroller gedaan. Dus dan moet dit met mijn stepje zeker ook kunnen!






dinsdag 22 februari 2022

Direct-drive zonder high-tac...

De ketting moest ik inderdaad inkorten zoals verwacht. Maar ik zou jokken als ik schreef dat het dramatisch veel is wat ik verwijderen kon: 12,5 cm. Dat is ook niet m'n grootste doel natuurlijk, het gaat me om vermindering van de weerstand in de transmissie en beperking van geluid daarvan. Een DF kan stil zijn en soepeler fietsen!

Een heerlijk eerste ritje naar Ilpendam waarbij ik bij hard trappen in plaats van pijn in mijn voetzolen weer een heerlijke training van de spieren en pezen van mijn knieën mocht beleven!

Omdat de patentbout van de achterrol er niet uit wou schuiven heb ik gekozen voor wat volgens mij toch onvermijdbaar het mooiste geheel gaat worden. De fraaie carbonhouder van de rol er helemaal uit! 

Dat is niet echt iets voor gevoelige zielen. Want die zat bijzonder goed vast gekit in de goot. Of ik moet eigenlijk zeggen ''zit'' want ik heb resten laten zitten en carbon doorgezaagd met de multitool. Daarbij weer het mondkapje en een gehoorbeschermer gebruikt.

Maar goed, mijn Eigenfiets 'nieuwe techniek' liet me na 60 kilometer helaas wel in de steek...En Adri kreeg gelijk, de epoxyplamuur is niet sterk genoeg om de as langdurig op zijn plaats te houden.

Misschien zou het gelukt zijn met mijn oorspronkelijke plan, glaspoederpasta versterkt met carbonweefsel maar na het fijne fietsen had ik gewoon geen zin meer in nog meer twee-componenten avonturen!

Ik had eigenlijk al spullen klaar liggen voor een 'plan-B' oplossing. Inderdaad wel met boren in de bodem. Waarbij ik inslagmoeren van de puntjes heb ontdaan en tegen de bodem gelijmd. De hartafstand kan je namelijk zo overnemen van een stel gaasklemmen




Behalve kenmerken van de Snoek lijken er nu dus ook wel onderdelen van een QuattroVelo in te zitten ;-)

Deze werkwijze heeft bovendien als voordeel dat ik de m8 bout die als as voor de rol dient nu aan de uiteinden in stukjes ventielslang kan hangen om mogelijke contactgeluiden van de getande rol met de ketting te verminderen.  


Omdat de gekortwiekte inslagmoeren met de (volledige) draad door de bodem heenkomen heb ik ze binnen in met (je raadt het nooit) epoxyplamuur ook nog wat meer zijdelingse sterkte gegeven. Maar de grootste opwaartse kracht komt nu op 4 m6 bouten.




Het zal nodig zijn een nieuwe kettingbeschermer te construeren want richting achtervork komt de ketting (nog steeds) boven de goot uit. Maar de originele DF rol is hoger. Ik kan daar dus feitelijk met de nieuwe kettingloop ruimte WINNEN!

Als materiaal voor het maken van de kettingafscherming (die achter het stoeltje eigenlijk nauwelijks wachten kan) hoop ik transparante luxaflex/rolgordijn-verpakkingsmatriaal te gaan gebruiken (van PVC). Dat heb ik in het verleden namelijk ook al eens gedaan.

 Die kan daarna dan weer als matrijs dienen voor een nog steviger carbon uitvoering misschien. Voordeel van dat transparante materiaal, zelfs al zou dat maar tijdelijk zijn, is dat je goed kunt zien waar de ketting al dan niet aanloopt of de beschermer juist wat lager geknipt kan worden.

Gaaf vind ik de manier waarop ik de InterCity voorderailleurbeugel op net even een andere stand heb kunnen vastbouten voor mijn doel (-:


Die kettingomlegger heb ik trouwens wel moeten vervangen voor een type met een miniatuurboutje als sluiting (i.p.v. een klinknagel). Om als ophanging van een toekomstige kettingvetbeschermer te kunnen gaan laten dienen voor de benen of de broek (net zoals ik bij de Optima gedaan heb dus).






Het rijdt fan-tas-tisch ! Niets kan Eigenfiets.nl nog stoppen behalve mijn eigen 90 mm trommelremmen (-:

Maar even systematisch verwoord: hiermee beginnen te rijden op kilometerstand 20.870 

En het voordeel van het volgen van mijn blog is dat u de boekenkast lekker leeg houdt ;-)




   

dinsdag 8 februari 2022

Resurrection


 

Op zich is het vereenvoudigen van de kettingloop niets nieuws voor mij. Dat deed ik al met mijn eerste velomobiel, de aluminium FAW. Ik boorde daarvoor een doorvoer door het achterschotje en liet de ketting over- in plaats van door het dubbelwandige vloertje lopen. Het geleidewiel bevestigde ik zelfs aan het stoeltje vast om geleidingsgeluiden te dempen (-:

Maar een DF is natuurlijk geen FAW dus ik wil liever geen gaten boren in de composiet DF-bodem. Dat deed ik dan ook door verlijming met de Zwaluw methode van Toolstation.

Een zeskantige m8 koppelmoer sleep ik haaks in met de slijper voor maximaal hechtingsoppervlak. Eigenlijk met het idee om er daarna nog koolstofweefsel overheen te lamineren.

Leuk leek het me om dan gelijk een eenzijdige ophanging te kiezen voor de 7cm (getande) rol. Maar daar blijkt de bodem van de fiets tussen de goot en de zijkant/wielkast echt niet van gediend bij een kleine trekproef. De hechting is sterker dan dit deel van de bodem zelfs zonder een centimeter carbon er bij!

Nu zou ik in principe de bodem plaatselijk  natuurlijk kunnen versterken van binnen uit. Maar dat alleen maar voor eenzijdige ophanging? Maakt gelijk zo'n lelijke lappendeken en een zwaardere DF.

De hechting met alleen de epoxyplamuur lijkt dus al genoeg en dat maakt ook een dubbelzijdige asbevestiging een stuk eenvoudiger naar gewoon de overzijde van de goot.

Daar zou ik evenwel nog even mee wachten omdat plaatsbepaling met een stuk ketting met een elastiek er aan (zoals op de foto in mijn vorige bericht) een veel beter indruk geeft van de meest gewenste plaats voor de kettingloop. Zo hoog mogelijk onder de rand van het stoeltje door. Omdat de ketting eerder naar beneden veert dan omhoog als je de druk van de pedalen laat vieren.

Bovendien is de bovenkant vanaf het grote kettingblad af te schermen met een profiel. En de onderkant vanaf het kleine. De fraaie stuurinrichtingsplaat wil ik echt proberen niet te raken. Want die is niet alleen mooi om te zien maar draagt ongetwijfeld ook veel bij aan de rompintegriteit!


Alleen voor een hogere kettingloop moest nu wel de al gelijmde zeskantmoer er af. 

Dat deed ik in de buitenlucht met bovenstaande back to the future achtige kit. Het betreft een koolstof neus/mond filter, duikbril van Decathlon en een antieke 200 Watt dakgootsoldeerbout (waar ik eerst een modernere stekker aan moest zetten met randaarde).

  

zaterdag 5 februari 2022

DF met Snoek vandaag!


 Nog nauwelijks bekomen van de schrik om de neuswiel-piercing ga ik al weer iets  shockerends schrijven waar u als consument zeker rode oortjes van gaat  krijgen!

Mijn twijfels aan de DF betroffen vooral de kettinggeleiding. En ik kreeg gelijk, die bezorgt me voetklachten, net als de FAW destijds deed.

Wat dat betreft is de Velomobiel.nl oplossing kennelijk (maar eigenlijk niet verbazingwekkend) beter. Het aandrijfdeel van de ketting direct zo veel mogelijk horizontaal houden. Niet het scherpe naar onderen laten afbuigen alleen eigenlijk maar om het interieur zo leeg mogelijk te houden.

Daardoor gaat veel van je trapenergie verloren in een opwaartse kracht op de as van de voorste geleiderol. Hoe groot die geleiderol ook is!

Ik citeer Leo van Alligt.nl: '' Hoe groter de hoek is waarom de ketting word gebogen, hoe groter de kracht op de as en het deel waar de as/bout aan vastzit. Hoe rechter de kettinglijn hoe beter. Het is niet zo dat als je een kleine rol zou vervangen door een grotere op dezelfde as dat dat automatisch leidt tot een lichter lopende ketting.''

Net als in een Snoek, Quest(XS),of Strada past er bij mij geen 23 tands rol onder het stoeltje. Maar een 15 tands moet -tot mijn opluchting- ook in de DF wel kunnen!

Alleen is de kettinggoot wat minder diep zodat ik de m8 as niet in de zijwand daarvan kwijt kan.


Hoe groot schat ik de kans in dat dit mij lukken gaat? Minstens zo groot als die van het bokwieltje!

zondag 23 januari 2022

Simpelheid troef

 Mijn inspirator Ian Dury liet in het vorig blogbericht een schier oneindig aantal sjaaltjes uit zijn pak verschijnen. Ik zal u tonen dat je ook met een TOUWTJE kan toveren!

Op de blogs zie je nogal eens een gebroken trapasklem langs komen. Ik begrijp wel hoe dat gebeurd kan zijn want ook ik trapte de pedalen steeds verder weg. Je kunt dan nog wel fietsen maar goed voor je onderrug is het niet. Je komt steeds verder onderuit te liggen )-:

Zeker bij een moderne velomobiel als de DF is dat niet gek omdat de ventilatiebuis van spekglad carbon is.  De voorheen gebruikte aluminium kokerprofielen (die nogal eens scheurden naast de las) waren altijd wat stroever door de aanwezige oxidelaag.

Nu kun je er donder op zeggen dat de aluminium klemdeeltjes zwakker zijn dan de m6 boutjes waarmee je ze aanklemt. En weet dus waar te zwaar aandraaien toe leidt!

Jongelieden schroom niet met bijvoorbeeld een stukje dyneema (of remkabel) het traphuis van wegschuiven te behoeden!

De DF heeft daarvoor zelfs al een boutje zitten dat erop lijkt te wachten om daarvoor gebruikt te worden (-: !

Mij is verteld bij ICT (door Frank) dat dat boutje na het verlijmen feitelijk weggelaten kan worden. 



Nu zit aan dat boutje dus een touwtje (-: !


donderdag 13 januari 2022

IN-the-city-bike!

''Das Ventil eines Schlauchs ist zum Schutz mit einem Stabilo-­Stift umhüllt. Da arbeitet jemand mit unkonventionellen Problemlösungen''

Wat is er nog mooier dan Daniël Fenns DF van InterCityBike? Een... Dat heb ik in de aanhef dus al vermeld (-:

Ik gebruikte geen balpen-omhulling (wat klein) maar een 8 cm doorsnee skatewielje. Om beter zichbaar te zijn in de videoclip heb ik die in de witte grondverf gezet.

En dan nóg moest ik bijlichten om juist het rollen van het massieve polymeerbandje zichbaar te maken. De Denver action cam viel daarom af voor dit doel.

Eigenlijk nog voor ik een smartphone had maakte ik wel korte video opnamen met fototoestellen. Maar die zijn te groot en zwaar om onder de fiets te hangen (op DF niveau i.e.g. ;-).

Het mocht toen nog niet te veel geld kosten destijds dus kocht -toen al voor weinig- een dashcam. Deze heeft z'n eigen infrarood lampjes en de accu is dezelfde (uitneembare!) als in de Nokia-GSMs gaan ('gingen' waarschijnlijk). En het spul doet het nog steeds!

Ik plakte deze met schilderstape even voor de wielkasten vast. 



Infrarood laat eigenlijk alleen een soort zwart/wit zien maar dat is in dit geval voldoende

Zonder de lampjes zou je door de lichtinval van voren alleen een zwart siluet zien. Van het hulpwieltje met z'n houder terwijl alles draait om het draaien uiteraard (-:


Ik ben hiermee gaan rijden vanaf kilometerstand 20.515.

Het is niet zo dat ik nu verkeersheuvels als rodeo kan gaan bestormen. Hoe harder ik aan kom rijden hoe luider de impact (nog steeds) is. En ik weet natuurlijk ook niet precies waar de lat ligt waarbij structurele schade gaat optreden... 

Maar HOEF die wat mij betreft ook niet te weten want verkeersheuvels liggen er niet voor niets natuurlijk!

Ik beschouw mijn doel als bereikt omdat ik nu zonder capriolen (recht!) een zelfs hoge verkeersdrempels over kan. Zonder dat dit weer tot herstelwerkzaamheden aan de voetenbakken gaat leiden.  Ook houd ik het zwaartepunt zo laag mogelijk zo, gunstig voor de te behalen bochtensnelheid.

En passant voorkom ik hiermee ongelukken en of reputatieschade als gebruiker van ''Zo'n gevaarlijk ding'' bij de burgerij...