zondag 26 mei 2019

Voorbereidingen Bartels Leimuiden

Multidisciplinaire ligfietsers die tevens bij de tijd zijn weten het natuurlijk al. Dat 15 Juni de Jaarlijkse Roeifietstochten in Leimuiden, onder de bries van Aalsmeer, zullen plaatsvinden. Om mijn deels herbouwde 222 te vertroetelen heb ik nog wat kleine verbeteringen aangebracht. Eh, en daarmee ook mezelf natuurlijk ;-)    
Sleutelen aan mijn Weider katrollenkast om minder omslagpunten van de koorden te bewerkstelligen had me een fors gelagerd geleidewiel opgeleverd. Zo groot als de grootste van de Thys roeifiets ( 9 cm doorsnee). Dit heb ik met zijn bredere sleuf gebruikt voor het elastiek waarbij ik en passant de scheefstand om de Revolverring te passeren wat verkleind heb. Om niet ongewild de hak van de fietsschoen te raken wat voorheen nog wel eens gebeurde...
Er is daardoor geen noodzaak meer het kleinste (7 cm) Thys geleidewiel nog voor de armslagkabel te gebruiken. Beiden hebben daardoor nu een zo groot mogelijke omvang gekregen.


Omdat mijn versie van de versnellingsversteller op het stuur de ingelegde staalkabeltjes dwong een 90 graden knik te maken had ik nogal eens breuk op die plaats. Door het aanbrengen van een stukje geperforeerd montageband kan ik nu de revolver- en grendelkabel in het verlengde van de inlegsleuf van het verstellertje aanbrengen. Ze moeten zo zeker langer mee gaan.



Het indrukken van deze duimknop vond ik ook hierna nog veel te zwaar gaan.
Daar bleek vooral de door mij gebruikte veer in de sperinrichting van het freewheel de oorzaak van (op het achterwiel).
Hoewel ik toegeef dat de nu door mij gebruikte pompeus oogt is de feitelijke resulterende spanning een feest geworden voor mijn geteisterde duim!



De veer heeft alleen twee ogen wat het aanbrengen van m3 schroefdraad in het tandwielhaakje en een m3 boutje nodig maakte.
Maar ik ben erg tevreden over het resultaat en ik zie na missen van het Treffen afgelopen jaar (in Frankrijk) erg uit naar het gebeuren vanaf  Kampeerboerderij De Straat-hof!  

zondag 19 mei 2019

Toch met stelschroef

Ook " meevallertjes" kunnen wel eens tegenvallen. Dat gebeurde me van de week al na luttele dagen fietsforenzen. Opnieuw liet de ingebouwde claxon van de DF het afweten. Gelukkig had ik daar wel enigszins rekening mee gehouden en ook een blaasbalg-hoorntje aan het stuur gehangen.
Maar dat kan niet tippen aan het geluid van de originele. En het effect was hooguit dat de jeugd zich begon af te vragen "hoorde ik nu iets achter me?", gevolgd door een langzaam achter zich omkijken...
Eer dat er dan een keer plaats voor me gemaakt wordt duurt me veel te lang!
Om van het effect op auto's nog maar te zwijgen. Want daar moet het signaal nog veel luider voor zijn om door dat ronkend blik heen te dringen.
Dus heb ik gisteren het bovenluik weer afgenomen en ben dit keer door gegaan het hele apparaatje uit te nemen.
Het blijkt geen 12 volt maar een 6 v. gelijkstroom type te zijn. Geen wonder dat die zoveel geluid maakte met de circa 8 volt afgevende lithium Ion Lupine cellen!
Omdat ik nog wel een enkele klik kon horen overgaan heeft dat evenwel niet tot doorbranden geleid.
Ook mijn oppervlakkige constatering dat er alleen een bevestigingingsboutje in het midden van het apparaatje zit klopt bij nader inzien niet. Met de inregelschroef (van de foto) kon ik met een 9 volts blokbatterijtje de droge klik zelfs weer instellen op toeteren!

Ik heb precies dit type claxon terug kunnen vinden op Marktplaats voor weinig geld.
Ondanks dat dit "verouderde dingen zijn" volgens 'Scooter City'. Vooralsnog niets nieuw gekocht of besteld. Maar misschien dat ik toch contact met IntercityBike ga opnemen.
Omdat het geluid me nog wel wat tegenvalt tot wat het was.
Wel heb ik twee zeskantboutjes omgekeerd door de beugel gestoken als ik de halfronde inbusboutjes die ik er uit haalde. En de koppen daarvan met kneedbare epoxy op de aluminium omega beugel vastgezet.
Zodat ik het geheel als 1 deel door de bodem van de velo kon steken.
En nu ten minste alles met 1 sleuteltje 8 mm vanaf de onderkant los of vast kan maken!
 

zaterdag 4 mei 2019

Meevallertje

Van de week viel mijn claxon uit. Dat was even schrikken want ik kwam daar 's ochtends achter dus deed mijn verlichting het dan nog wel? Die was gelukkig in orde want in de DF is het richting aangeven anders wel heel moeilijk!
Ik heb dit eerder gehad en dat was toen een indicatie dat de accu bijna leeg was. Maar de lampjes op het pakketje gaven aan dat dit nog niet het geval was en ook opladen thuis bracht geen soelaas. Een vervaarlijk klikken van het apparaatje in het vooronder gaf aan dat de prik in orde was die kant op...
Het werk op de plantenveiling is nogal hectisch dezer dagen dus pas vanmorgen het voorluik open gemaakt. Dan zie ik tot mijn teleurstelling dat dit type claxon geen stelschroef heeft. Daar heb ik namelijk dit soort elektrische claxons nog wel eens weer mee aan de praat gekregen.
Het ding zit met een langgerekte omega beugel aan de bodem gebout. Dat betekent dus dat ik nu beter moer en bout tegelijk in bedwang zou kunnen houden via een voetensleuf dan door het bovenluik van Das Fahrrad! 
Ik loop me te bedenken dat ik de boutjes dan na het verwijderen liever vervang door types met een zeskant. En die dan aan de onderkant met wat epoxy-klei vast wil gaan zetten zodat ik dit werkje -dat zich misschien nog wel eens herhalen zal- de volgende keer met maar 1 hand van bovenaf zal kunnen doen!
Maar voor ik op de tast een (in elk geval haaks) inbussleuteltje op de huidige ophanging zet besluit ik eerst de tape aan de onderkant weg te halen. 
Tape die ik er rondom de sleuf tussen de onderkant en het toeterding heb heengeplakt voor minder tocht in de koelere wintertijd.
Terwijl ik dit lostrek komt er daarbij zoveel zand mee naar buiten vallen dat me ineens duidelijk wordt wat wel eens de  oorzaak zou kunnen zijn van de membraanblokkade!
Ik rijd de geopende DF naar buiten want het is nog vroeg en mijn ruim 80 jaar oude bovenbuurman zal echt nog wel op bed liggen....
Maar na 1 aarzelende klik gooit de claxon de  kennelijk nog resterende vuilresten (waarschijnlijk afkomstig van mijn eigen schoenen) er uit en weerklinkt als vanouds het volwassen geluid mijner velo waar ik zo trots op ben :-)!