zaterdag 26 januari 2019

Hardcore Polycarbonaat-vizier

De weg naar het ideale minivizier gaat niet over rozen!
Toch voldoet zo'n miniem randje Lexan voor het instapgat over het algemeen aan mijn wensen op de warme DF. Daarom probeer ik de condensproblemen bij neerslag of koude te ondervangen.
Een aardige oplossing bood mijn 'witte bril' die u zich misschien nog zult herinneren. Maar deze dubbelwandige oplossing kwam helaas ook met Action polymerenkit weer los.
Het was toen inmiddels wel een stuk warmer dus besloot ik het zo te laten. Bij warmer weer heb je veel minder last van condensatie en het doorzicht door 2 lagen (0,7 mm) Lexan is dan toch wel minder als door 1.
Dat bracht me op de gedachte om het eens te proberen met enkel maar eenvoudig dikkere kunststof. Drie millimeter is natuurlijk ruim 4x zo dik dus houdt de frontale afkoeling ook veel meer tegen!
Vaak wordt geklaagd over de weinig krasbestendige eigenschap van het spul ten opzichte van glas. Maar je kunt het ook positiever zien: het isoleert veel beter thermisch!
Omdat 3 mm ook zwaarder is dan het bijgeleverde vizier heb ik gekozen voor een kleiner gebogen kijkglas met afgeschuinde hoeken en alleen dezelfde breedte als wat ik had.



Ik vond een auto-fietsdragerdeel dat ongeveer dezelfde kromming heeft als het gemonteerde minivizier. Dat gebruikte ik om met de verfafkrabföhn deze kromming middels warmte inbreng  na te buigen.

Helaas moest ik hem daarna nog weer terug buigen want de onderkant loopt veel vlakker (rechter). Het zou zelfs met een NIET gebogen plaatje moeten kunnen volgens mij!





Daarna boorde ik aan weerszijden 3 gaatjes om m3 schroefdraad in te tappen en aan de onderkant eentje.

Met computerboutjes de zijvleugels en de centrale houder (van dun Lexan) vast geschroefd.
Daardoor heb ik een ' zwevend' goed doorzichtig raampje verkregen dat tegen een stootje kan zonder dat het de lak direct beschadigt of een lelijk ondoorzichtig 'montuur' heeft zoals ' De Witte bril'....
Dat het ook vrij goed (beter) in staat is condens te weren kan ik zeker onderschrijven!

De grotere sterkte en de aanwezigheid van de boutjes kunnen in de toekomst misschien ook houvast bieden voor een elastiek met een bedieningstouwtje om (aan de buitenkant uiteraard) dienst te doen als regenwisser!
Zolang het niet sneeuwt maak ik me om neerslag op dit moment evenwel minder zorgen...

donderdag 24 januari 2019

" Irreversibel"? Me hoela!

Goed bloggerschap betekent voor mij het delen van inzichten en opvattingen op (roei)fietsgebied, velomobielen en wat dies meer zei.
Maar soms is dat een tijdelijke zaak want meningen en zelfs overtuigingen kunnen worden vervangen of bijgesteld. Daar kan, nee MOET ik nu eigenlijk met het schaamrood op de kaken een voorbeeld van geven.
 Schreef ik pas nog dat een binnenband (biba) die je te ver opgeblazen hebt zonder dat hij in een buitenband ligt onomkeerbaar uitgerekt wordt, nu heb ik zo'n Schwalbe toch terug op z'n 406 maat gekregen!
Dus niet, zoals ik al ergens eerder ergens schreef, door hem in de diepvries te leggen... ;-)
Ook een idee de band vacuüm te trekken is het niet geworden (daar heb ik ook niet gelijk het passende gereedschap voor om dat te proberen).
Wat me op het idee bracht (en het lijkt hier momenteel wel leeglopende banden te regenen!) is het feit dat als je het loopvlak van de biba aan de binnenkant brengt (door het ventiel door een buba naar buiten te steken) het lek dichtgeknepen wordt. Vermits dat lek erg klein is.
Ook een te lang geworden Schwalbe wordt, de bijna splinternieuwe die ik zo node miste, terug in een (35-406) band zonder velg opgepompt in zekere zin terug tot zijn oude vorm gedrukt.
Als je dat vervormen enigszins vergemakkelijkt door ze boven een elektrische deken op te warmen en het onder lichte druk gebrachte zachte rubber zo recht mogelijk te houden waar de vouwen ontstaan.
Om geen kramp in mijn vingers te krijgen heb ik op die plek om de buitenband een lijmklem gezet en alles rustig laten opwarmen...


Een uur later kon ik de klem verwijderen waarna ik tot mijn grote voldoening de resterende rimpels naar weerzijden over de lengterichting van de band helemaal kon laten verdwijnen!
Een foute ingeslopen opvatting mijnerzijds dus maar met een happy ending pour tout le monde!  

zondag 20 januari 2019

Revolver hacks

Fietsers die niet zo gewend zijn hun handen te laten wapperen vragen me nogal eens "Is dat nou niet zwaar en moeilijk dat roeifietsen?".
"Nee"
antwoord ik dan geduldig, "dat doe ik op mijn duimpje!"
Feitelijk kun je dat antwoord ook vrijwel letterlijk nemen. Ik kan bij lagere temperaturen zelfs roetsen met wanten aan!
Het schakelen vind namelijk plaats door een samenwerking van de voeten en een een duimknop aan de rechterkant van het stuur. Het remmen gaat met de overgebleven vier vingers links en rechts, bellen met de duim... Goed denkwerk daar bij Thys Industrial Design in Middelburg
!
Ook erg handig is de inleggleuf in de nieuwste uitvoeringen van de revolver-ring, voor het aandrijfkoord. Waar mijn nieuwe exemplaar mee is uitgerust door Derk.
Ik heb daar zelf een soort uitbreiding  op gemaakt.
Het is nu namelijk heel gemakkelijk geworden het dyneema wat langer te nemen (in mijn geval 4 meter). Om zo na een kabelbreuk nog lengte genoeg over te hebben het koord nog een keer te gebruiken.


Het slechts 3 mm dikke koord met een trekkracht van bijna duizend kilo leg ik in bij A.

In plaats van dat het dyneema daar eindigt zoals gebruikelijk heb ik er alleen een achtknoopje in gelegd. Wat er over was heb ik tegen de klok in een slag om de ring gedraaid.
 Met een spaak in de geul gedrukt onder het deel van het koord dat ik gebruik en zoals gewoonlijk met de klok mee inligt en nu dus het reserve deel
insluit.








De ervaring leert namelijk dat een kabelbreuk altijd optreedt om de zoveel duizend kilometer in een tamelijk hoog verzet.  Er gaat daardoor maar een stukje verloren van een centimeter of 40. Dat is minder dan ik reserve heb liggen ONDER het gebruikte koord ;-)
Het is dan daarna ook nog mogelijk het koord een keer om te draaien om de levensduur te verlengen.
 Het nadeel van dat omdraaien is namelijk dat het vaak moeilijk te bepalen is wanneer dat precies echt nodig is. Terwijl ik gewoon kan wachten tot het breekt nu de eerste keer!
Mijn revolverring heeft nog geen inlegsleuf voor het (links draaiende) elastiek (een iets goedkopere versie).
Terwijl de plaats waar je het elastiek laat beginnen bepalend is om je te waarschuwen wanneer het welletjes is geweest met opschakelen.Want ondanks de uitstekende voorziening van een inbusschroefje in de degelijke alu blokkeerster op de snek (mijn complimenten Derk!) wordt ik daar toch liever ook nog aan herinnerd door het elastiek tijdens het schakelen!
Daarom is het elastiek op de ring wat korter dan het dyneema. Om de plaats precies te bepalen gebruikte ik witte tight-wraps door de insteekgaten om de lengte van het elastiek telkens iets af te laten nemen (1 & 2). 
Of te wel in overdrachtelijke zin: Weet de 1 een gat dan weet de ander een spijker!        




zondag 13 januari 2019

Bril omhoog!

Ik moet bekennen dat mijn boksbal(letje) na extra bijvullen met het spuitbusje Latex schuim van de Action nu toch op spanning is gebleven!
Dat verandert niet de strekking van mijn vorige blogbericht en dat ik niet concreet voornemens ben dit ook in mijn fietsbanden toe te passen.
Want hardvochtig of niet maar zelfs mijn vuisten zullen deze kunstleren ' knikker' vast niet zo doen slijten als  het geregelde wegcontact dat mijn fietsbanden met het asfalt maken...En dan nog de scherpe voorwerpen OP het wegdek!
Ik heb de eerste lekke binnenband inmiddels geplakt op de beschreven uitgedachte methode in een oude Vredestijn HPV-band
Het vinden van het lek duurde daarmee wel iets langer maar de band is goed op maat gebleven. Ik hoef van de 406 mm nu dus geen alternatieve 451 te maken.
En dat is mooi want ik gebruik zelfs op de roets een 406 (x40 mm Shredda vouwband)! Zo ben ik ook voor de DF verzekerd van reserve biba's.
Het duurde wat langer omdat ik het gat zocht in het loopvlak en dus het Franse ventiel naar buiten stak.


In dat loopvlak bleek het ook inderdaad  te zitten. Maar zo klein te zijn dat het door het binnenwaarts wringen van de kant die normaliter in het loopvlak zit dichtgedrukt bleef en dus ook geen bellen blies in het zeepsop van afwasmiddel en water dat ik met een scheerkwast aanbracht.






Die bellen verschenen wel toen ik de biba op de ' gewone' manier (maar dan dus zonder velg) in legde.
Duidelijke zeepbellen vormden zich toen ter hoogte van het lek tussen biba & buba.

Waarna ik de dunne rubber slang op dat gedeelte uit de HPV trok om het lekje te markeren met een viltstift.
Erg in mijn nopjes met deze nieuwe werkwijze van banden plakken! 
Want hoewel wat omslachtiger past deze methode goed bij mijn voorkeur voor repareren boven afdanken!



Het opsporen en plakken doe ik in verband met het gebruik van water en solutie (damp) bij voorkeur in de sanitaire ruimte (ik heb daar ook afzuiging in gemaakt).

Maar grote en kleine heren: Doe de bril omhoog want dames zitten ook graag droog!


zondag 6 januari 2019

Geen uitgerekte biba's meer!


Ik heb geprobeerd de luchtlekkage van mijn Lidl boksbal te stelpen met een spuitbusje latex rubber. Maar dat heeft maar weinig verbetering opgeleverd. Wordt ook eigelijk verkocht als kinderspeelgoed; -)
Nog even goed tegen gemept zodat de vloeistof zich goed zou verdelen maar eigenlijk is het enige dat me mee valt is dat er geen kleverige afscheiding aan het ding nu te bespeurenen is!
Ook voor de fiets heb ik eigenlijk nog nooit een positieve gebruikerservaring voor de langere termijn (woon-werkerkeer) gelezen over tubeless rijden. Tel daar bij op dat je de vloeistof steeds moet bijvullen zodat de band steeds zwaarder wordt en het gevaar dat je behalve een bandreparatie langs de kant van de weg ook nog met kleverige handen je weg zult moeten vervatten, nee! Dan toch maar de vertrouwde reserve binnenbanden bij me...
Maar een binnenband moet bij thuiskomst dus wel geplakt worden. Hoewel je als het drukverlies niet al te groot was alvorens de band te lichten eerst eens met een beetje zeepwater het ventiel op lekkage kunt controleren!
Het oppompen met de buba er nog omheen heeft namelijk nog een groot voordeel boven een losse biba onder druk brengen. Je kunt de druk ver boven de atmosferische brengen zonder dat het rubber irreversibel uitrekt!
Heel irritant als je dure Schwalbe extra lichtlopende binnenbandje al na de eerste plakker niet meer de goede lengte heeft en daardoor dubbel gaat slaan in de buitenband. En zo wordt fietsen ook nog een dure en verspillende hobbv!
Het alternatief dat ik bedacht heb is eigenlijk heel eenvoudig; zet de biba op druk IN een buba!
Zolang die buba dan niet meer op de velg ligt kun je al een groot deel van de band controleren. Met een plantenspuit zeepsop of door onderdompeling in een waterbak.
Meestal zal het lek zich in het loopvlak van de band bevinden maar daar is een simpele oplossing voor: steek het ventiel door een gat in het loopvlak naar buiten!
Aan een oude buitenband hiervoor kom je door de auto de straat uit te werken!