donderdag 29 december 2011

OBT 2011 suc6vol

De 16’ Oliebollentocht is goed geslaagd dit jaar in de Mijzepolder in Noord-Holland.
Hoewel ondergetekende nogal geplaagd werd door keel, neus en oren klachten vind ik dat ik me daarin ook aardig stand heb kunnen houden. Wel leek het me beter om bij de bereiding van de snert op Dinsdagmiddag enige afstand tot de ingrediënten te houden tijdens het hoesten en proesten.
Hoewel het voor mijn gevoel met mijn zelfbouwprojekten de laatste tijd niet zo glad verloopt is de tocht in meerdere opzichten toch een opsteker gebleken voor ‘Eigenfiets.nl’.

Niet alleen door mijn vaak erg leerzame gesprekjes met ‘ruwe-bolster-blanke-pit-man ’ Jan Geel, de Man die alles maken kan. Ook ben ik iemand tegen gekomen die daadwerkelijk een 3x7 Sachs naaf naar mijn aanwijzingen op dit blog heeft omgebouwd tot een naaf van 2x + vrijloop!
Het is de Allewederrijder Rob B . Een grote stoere vent die zijn door alle door hem toegepaste toevoegingen bepaald niet lichter geworden FAW met grote kracht en dwars tegen de wind in over de polderdijken wist te jagen. Waarbij ik het nakijken had…
Hoewel mijn na het (gescheurde) model van vorig jaar nageknipte voetenmatje boven de voetengaten al tijdens het tochtje onderweg naar Schermerhorn weer onder mijn fiets vandaan kwam (waarbij ik onderweg Mango rijder “Erik” leerde kennen ut Amersfoort), heeft mijn Alleweder probleemloos van het begin tot de terugkeer in Amsterdam gewerkt. Zelfs geen lekke band verder om sceptisch op te reageren…
De organisatie van het groepje Westfrieze doorfietsers rond Kees van Hattum / Wim Schermer is zo’n evenement wel toevertouwd. En handig werd er gebruik gemaakt van de faciliteiten van Sportzaal de Mijse. Die zelfs vertrooide types als ondergetekende zonder luchtbed nog aan een redelijke zachte slaapplaats kon helpen.
Ik was namelijk dat luchtbed vergeten mee te nemen!

Ook respect heb ik voor individuele rijders die soms van ver over de grens de OBT-hebben kunnen vinden. Of dat helemaal fietsend deden waarbij de meest uiteenlopende modellen te zien waren. En de eerste Evo-K in de lage landen van onze landgenoot Pjotr!
Het ware te wensen geweest dat het Guinness World Record Home wat eerder zou reageren op een bijtijds ingediende record-aanvraag. En jammer is dat door de harde windvlagen de vlieger niet opging die bedoeld was om een luchtfoto te maken van het nieuwe recordaantal VM dat we Woensdag vestigden. Een paar foto's


Of dat een vrijwillige velonaut aan één der wieken der Oudhollandsche molens zoude worden vastgebonden. Om na een draai van 180” in de hoogste positie aanbeland met een in handen vastgeklemd fototoestel een overzichtsfoto te laten nemen...

Want als je immers ook in zo’n ”laag & gevaarlijk ding” durft te rijden….

dinsdag 20 december 2011

Blowtime!

Toen ik kortelings schreef over mijn Lexan-aankoop heb ik daar het resultaat van mijn regenvizier niet bij afgebeeld. Ik was dat eigenlijk pas van plan nadat ik er handgemaakte raamuitzettertjes aan vast gemaakt zou hebben.Natuurlijk heb ik er wel al mee gereden en blijken de optische eigenschappen zó goed dat ik het zonde vind om er onderdoor te kijken. Je zit dan toch weer in de steeds kouder wordende luchtstroom anders. En dan heb ik het nog niet over de stroomlijn …
Regendruppels verstoren het zicht eigenlijk nauwelijks is mijn ervaring, alleen condens vormt een serieus veiligheidsprobleem. Druppels aan de buitenkant blijven vrij klein omdat kunststof, itt glas water afstoot. Een ruitenwisser, tegen regen althans, lijkt me dan ook niet nodig. En zelfs ongewenst. Want als het rubber zand mee gaat smeren raakt het polycarbonaat bekrast. Blijft het bestrijden van condens over. Zoals wellicht bekend gebruik ik mijn keuken wel vaker als laboratorium. Met niet altijd navolgingswaardige uitkomsten…Dit keer heb ik meer succes gehad, het rode ding in het clipje is een oplaadbaar luchtbedpompje. Dezelfde als waar wat schamper over werd gedaan bij het opblazen van m'n luchtbed tijdens het Herfsttreffen.
De waaier/centifugaal-pomp van dit pompje produceert echter heel wat meer luchtverplaatsing dan een “fietspomp” heren!Ik heb het dan ook aangeschaft destijds (minstens 8 jaar geleden)bij de Lidl om een rubber bootje mee op te pompen. Het verwisselbare accu-pack bestaat uit 8 ingesealde AA penlight batterijtjes (“9,6V”). En dat zijn nog steeds dezelfde! Maandag was de eerste testrit met het pompje. Die moest ik nog ongelukkig tussen mijn hals en het allewederdoekje ingeklemd houden.Ondanks grondige ontvetting met ‘Provision Anti-fog’ was ik al voor het oversteken van de Wibautstraat zover dat ik de eerste blow uitdelen moest…en het werkt prima! Het was Maandag rond de nul graden. Amsterdam was om 5:00 nog vorstvrij en vochtig. Het zou daar later pas glad worden. Amstelveen en Bovenkerk vertoonden al ijskristallen en gladheid her en der. Een welgemikte korte luchtstraal met het blowertje liet steeds het zicht weer terugkeren!Alleen omdat ik met 1 hand niet goed kan sturen heb ik het regenscherm toen in de fiets gelegd en een stofbril opgezet.
Inmiddels heb ik een vaste opstelling gemaakt door een ophanging van een strap-on voorbind bandje onder een schakelaar door aan de wielkast van de FAW. Een stukje zachte tuinslang kan op bevel lucht naar boven het zeiltje tegen het vizier blazen. Ik heb een extra drukschakelaartje op het stuur aangebracht om niet de aan/uit schakelaar van het toestelletje zelf steeds te belasten.Een koperdraadje om de glasfiberstok van het zeiltje gaat het hopelijk mogelijk maken de slang wat te richten.
Had u een andere aanpak verwacht van een Amsterdammer?

zaterdag 17 december 2011

Revolver 1/2 getrommeld

Nu ik weer kan roetsen dankzij m'n laswerk komen ook de dagelijkse beslommeringen van het onderhoud weer op me af. Ik heb geen hekel aan het sleutelen aan ligfietsen. Maar als je van alle drie stuks die je gebruikt steeds hetzelfde nagekeken moet worden wordt dat, ja wie sage ich das jetzt, een beetje vervelend: de V-brakes.

De werking van deze lichte, goedkope en onder de beste omstandigheden uitstekend remmende velgremmen kan op velerlei wijze ontregeld raken. Zo heb ik te maken gehad met van de remarmen afspringende veren, vervuilde draaipunten, een slinger ih wiel, een slecht glijdende (binnen-)bedieningskabel of door welke oorzaak dan ook onder spanning staan van die bedieningskabel, remblokjes die verschuiven en ga zo maar door...Liever zou ik namelijk nog aan iets interessanters toekomen. Waar ik ook liever over schrijf natuurlijk.
Vooral de 222 roeifiets heeft door het op en neer gaande en verdraaiende stuur vaak, mij te vaak, aandacht nodig.
Maar vandaag denk ik een eerste stap voorwaarts te hebben gezet.

Mijn Hafa kwam met een ETRTO 438 wiel dat heel dicht bij dat van de Thys 451 komt. Zelfs de blokjes van de V-brakes kun je -in principe- blijven gebruiken. Maar dat wil ik dus juist niet!
Die velg maar dan met een trommelrem leek me eigenlijk wel een prettige vervanging van de 28 spaaks radiaalwielen (wat ook id bankdrukfiets zit).
Die samen met Primo-Comet banden overigens wel een bliksemsnelle combinatie vormen!
Het Hafa wiel kwam vrij doordat ik daar een telescoopvork in heb gebouwd met een 406 wiel (óók weer met V-brakes trouwens...).
Eindelijk een velg met 36 gaten dus waar bovendien een iets bredere voorband op kan en ergo een beetje vering extra. Wat nooit kwaad kan natuurlijk.
Als naaf heb ik daar nu een Sturmey Archer Elite VT naaf ingepaakt. Wel iets zwaarder zo'n 'drumbrake'. En ook de geprofileerde 'San Marino' kan bepaald niet tegen een Primo op. Maar ik ben niet ontevreden en geen "gehobbel"! Er kan weer probleemloos goed geremd worden.

Het spaken deed ik met de kortste spaken waarvan ik er 36 bij elkaar kon vinden, kruis over twee.
Omdat er 4 dunnere spaken tussen zitten heb ik me de moeite bespaard het laatste kruis te vlechten.
Het originele wiel was met 3 kruizen gespaakt trouwens (ongevlochten) maar dat vereist volgens mijn DOS programma'tje 1,2cm extra lengte per spaak ...

De rembodem heb ik aan de linker vorkpoot verbonden met een chromen klemmetje dat daar niet van is. Maar de meeste kracht komt bij het remmen tegen de achterkant van de poot, tegen de klok in. Dus het beugeltje krijgt niet veel kracht te verduren.
Wel heb ik het klemmetje ad binenkant met isolatietape beplakt tegen beschadiging vd lak vd vorkpoot. Over de reaktiearm heb ik een open gesneden benzineslangetje geschoven voor dit doel. Een werkwijze bijna zo oud als het fietsenmaken zelf.

De V-brakes laat ik gewoon nog even zitten.
Die storen me niet en stellen me in staat de velg nog wat na te richten. Zonder het hele wiel eerst uit te nemen.

Over "zelf'" gesproken, persoonlijk vind ik de trommelrem zelfs te prefereren boven een schijfrem. Omdat er geen kwetsbare bewegende delen van open liggen. Waar je takken of erger in kunt rijden.

Want ik hoop juist dat ik zo even verschoond zal blijven van sleutel-ongein!

woensdag 14 december 2011

Knippen an Lexan

Hoe onooglijk ook, het kapotgemaakte lasmasker annex regenkap hebben me toch even laten kennismaken met het volledig droog rijden in de stromende regen. Vooral als er een wat koude wind bij staat is dat geen pretje. Ook zelfs als je je ogen en gezicht weet te beschermen is aankomen met een inmiddels zeiknat geregende pet geen prettig idee. Die kan ik op m’n werk niet te drogen leggen namelijk. Ook kan de regen dusdanig massief zijn dat het verder via je hals de kleding in loopt :-(.
De slab zacht-pvc die ik gebruikte is eigenlijk te zwaar en te slap om omhoog te zetten en regen en condens maakten hem al gauw onbruikbaar ih donker. Ik werd dan ook al te snel gedwongen de hele kap af te zetten en dan merk je pas hoe irri dat is!
Wat er dus moest komen was ‘echt’ vizier-lexan (=polycarbonaat).

Volgens Velomobielonderdelen.nl is wat ik daar voor nodig heb 1mm dik polycarbonaat. Maar dan, gebaseerd op het PVC ruitje maar hooguit 40X50cm.
Dat bleek via Wim’s site wel te krijgen maar in een voor mijn gebruik niet zo gunstige breedte.
Jammer natuurlijk want we zien elkaar toch bij het Oliebollen-treffen. Dat kan op die manier behalve voor het breken van ludieke records ook als handelsontmoetingsdag fungeren was m'n gedachte.
Hij raadde me aan anders bij Conrad beter een plaatje precies 40x50cm te bestellen.
Maar daarbij komen dan die portokosten steeds roet ih eten gooien. Want op laten sturen kost bijna hetzelfde als 1 plaatje onder de 25 euri! En ik kan me eigenlijk geen ‘extra’ aankopen permiteren. Ik kan zelfs niet echt vinden waaraan bij Conrad. Ben een beetje uit m’n electronica-periode, met bijna 50 jaar laten we zeggen...
Vandaag heb ik met de zoekopdracht ‘polycarbonaat/Amsterdam’ toch een groothandel gevonden in A’dam-Noord die me wel een restantplaatje kon leveren…Nou ja plaatje, een rol van 1meter bij 1m24!
Omdat Wim schreef dat ’t spul ongeveer 30euro/m2 kost wist ik dat de gerekende 31,45 euro niet te veel is geweest. Ook werd er eerlijk bij gezegd dat er geen “UV-blokker” in zit…Maar dat risico durf ik wel te nemen.
Het is optisch goed / knipbaar spul.
Maar dat laatste verbaasde me eigenlijk dan wat. . Bij nameten blijkt het maar 'n halve mm dik te zijn terwijl op de bon duidelijk 1mm staat!
Dus waarschijnlijk toch 't zelfde als Wim heeft (maar dan een rol die je niet ff in de vm kwijt kunt).
Ondertussen heb ik een nieuw gelaatsmasker (tegen erge kou op open liggers) en regenkap-vizier (vd FAW) geknipt.

woensdag 7 december 2011

boegspriet gebroken/gelast

Ik roets hoofdzakelijk ‘utilitair’, woon-werk dus. Maar dat wil niet zeggen dat ik daar niet heel erg naar toe leef. En zelfs bereid ben desnoods te improviseren om toch zo mijn ingedachte ritje met specifiek díe fiets die ochtend maar niet te missen. Bovendien was Maandag de weersverwachting voor de komende dagen nóg ongunstiger…

Die ochtend ging ik dan ook van huis met een té vers gespaakt wiel.
Ik was het om de haverklap breken van de platte 'aero' spaken in het voorwiel van de Thys Revolver zó zat dat ik het hele wiel ontspaakte. Eigenlijk had ik er daarna gelijk een trommelremnaaf in willen spaken. Maar da’ gaat nie’ hé met ‘n 28gaats velg(!).
Nu heb ik wel genoeg gewone (sterke) spaken met dezelfde lengte als de platte doorbrekers maar het radiaal spaken viel me toch wat tegen. Da’s nog niet zo makkelijk als het spaakpatroon er uit ziet.
Ik ‘richtte’ me er dan ook voornamelijk op dat het wiel niet meer tegen de remblokjes aantokkelde en stopte vast een spaakspannertje in de tas om desnoods op het werk wat na te richten.
Achteraf had ik beter eerst een proefrit kunnen maken want het wiel bleek erg irritant te ‘eieren’. Maar teruggaan om de bankdrukfiets te pakken zou te veel tijd gaan kosten.
Ik nam me voor bij thuiskomst direct het euvel aan te gaan pakken maar –omdat de rem tenminste niet aanliep- het slechte rollen voor nu voor lief te nemen…
Ik kon niet bevroeden wat het gevolg zou zijn… De boegspriet bleek bij thuiskomst achter de las doorgescheurd!
Ten minste acht ik het schudden vd fiets vanuit het balhoofd de meest waarschijnlijke oorzaak van de breuk.
Ik heb hem dezelfde dag nog electrisch gelast. Daartoe heb ik met een spanband de bovenkant van de flens naar de voorkant gespannen om de –kromgetrokken- flens weer in ’t gareel te krijgen. En uiteraard de boegspriet eerst losgehaald.
De las met 2mm universeel electrodes voerde ik uit dwars door de blauwe laklaag en het chroom heen. De zwaar versleten boeg heeft toch niet erg veel waarde meer: Als het maar houdt tot de aluminium spriet klaar is!

Daar heb ik alleen nog maar de lengte van bepaald en de sleuf ingeslepen waar het armslagkatrol zou moeten komen. Hoewel ik eigenlijk beter eerst de verdikking voor het lagergedeelte had kunnen boren en slijpen eigenlijk. Nu zal ik dat met de minislijper moeten doen…
De volgorde grosso modo van het project klopt toch wel denk ik. De RVS roetsbanen als laatste lijmen om de boegspriet daarna niet meer in te hoeven klemmen.
Eerst het geleidewiel ook omdat ik daarna een stukje van het meterstuk af kan zagen als lasmal voor de ophanging aan de flens.
Zal het meterstuk mijn Meesterstuk worden?



Voor nu ben ik even geholpen ieg denk ik…

zaterdag 3 december 2011

Energiebesparingsprojecten


Laat me de korte gelegenheid benutten met bloggen. Doorgaans bericht ik zo min mogelijk over niet-technische ligfietsaangelegenheden of andere zaken. Maar het thema ‘energiebesparing’ ligt toch wel wat in het zelfde kader.

Dat vormt de verklaring –naast geld verdienen- dat ik nog niets aan de alu boegspriet heb gedaan. Wel heb ik bedacht dat ik het armslagkabel-geleidewiel in het midden van de boegspriet wil gaan maken, zoals ik ook bij iemand zag gemaakt op het EK 2010. Om wellicht het “kromtrekken” waar Teun me voor waarschuwde te voorkomen(?).

Vorig weekend en daags daaraan voorafgaand ben ik bezig geweest met het vervangen van de vloerverwarmingsunit van de ouderlijke woning in Purmerland. De oude (en eveneens door mij geplaatste) unit was na 20 jaar door geroest. Ook de eerste HR ketel & boiler die ik daar plaatste zijn al lang vervangen.
De zijmuren van de voormalige bakkerij van het dorp bestaat nog uit enkelsteens muren en zelfs de ramen zijn nog van enkel glas. De woning /bakkerij is dan ook al 200 jaar oud!
Toch gaat de gasrekening door vloerverwarming op de benedenetage behoorlijk naar beneden omdat warmte van nature opstijgt. Met warme voeten kunnen de radiatoren voor de ramen behoorlijk wat lager en geeft de kamerthermosstaat eerder aan “temperatuur bereikt”.
Dat komt omdat de vertikalele temperatuurgradiënt bij vloerverwarming optimaal is (onthoud dat maar). m.a.w. Er is minder sprake van (horizontale) tocht.

De kettingschijf tegen aflopen heeft zijn werk tot nog toe prima gedaan (6X20km). De ketting is niet meer af gelopen. Wel geloof ik dat die beschermers te koop zijn itt wat ik eerder schreef. Maar die zijn dan eerder op de vorm van een groter wiel dan 20”(406) gemaakt. De kunstof schijf die ik maakte vult de ruimte tussen tandwiel en spaken volkomen op en is bijzonder stijf en slagvast. De boutjes zijn ook goed vast blijven zitten.

“Slagvast” zijn ook zeker de 6mm dikke polycarbonaat voorzetraampjes die ik met de cirkelzaag aan het fabriceren ben uit 2dehands materiaal van Marktplaats. Die komen nog weer eens voor de (feitelijk al) dubbelwandige ramen aan de tuinzijde in m’n eigen woninkje. Om ook hier ongewenste koude luchtstromen te voorkomen.
Aangezien dit een huurwoning is zou vloerverwarming bouwkundig een te grote ingreep zijn. Wel heb ik de vloer van de kamer waar ik het meest bivakkeer geïsoleerd met polystyreenplaten en steenwol.Van uit de kruipruimte.
De radiator ad zijmuur kan ik niet plaatsen voor de openslaande tuindeuren vandaar dat ik het in betere isolatie van het glas zoek.
Een convectorput zou een betere warmte aanvulling geven op die koude plek ware het niet (aanv. wijs) dat die een hoge aanvoer temperatuur vereist van de ketel. Terwijl mijn CV-ketel er een van het condenserende hoog rendement type is.
De stoom in de rookgassen worden tot onder de 55Celsius gebracht om de laatste warmte te benutten voor het opwarmen van het retourwater.

Met een convector (ipv een radiator) zou de retourtemperatuur veel te hoog worden en dus het rendement van m’n ketel achteruit lopen te rennen…