maandag 23 februari 2015

Batavier aan de haal met Germaanse helm

Zoals ik me al op Ligfiets.net liet ontvallen ben ik erg te spreken over de eenvoud van het afdruipmechaniekje van de Duitse RRadler met zijn Go-One Evo R.
Toch zie ik niet gelijk een manier noch een reden om dit ook zo op mijn groene Mask van de C-Alleweder na te doen. De methode met het rollertje werkt immers en zelfs aan twee kanten van het lexan?
Bovendien neemt de nachtvorst in frequentie af maar de neerslag idvv regen weer toe. Zodat ik me nu eerder geroepen voel een universele tweewieler-ligfiets hoofdbescherming uit handen te laten komen.
En met materialen die ik al in huis had denk ik dat me dat aardig gelukt is.
Waar het idee met het elastiekje geen oplossing voor biedt is condensvocht aan de binnenzijde. Daarvoor schijnt een Pinlock vizier een oplossing te bieden maar die past noch op de Mask nog op mijn gelaatsmasker.
Al enige tijd geleden heb ik wel -gecharmeerd door de vorm-  bij de Action een snowboardhelm aangeschaft. Die zit met de afstelschroef aan de achterkant goed strak rond mijn hoofd, maar bleek voor in de Limit toch niet prettig. Het ding raakte het kevlar / carbon deksel steeds.Hij is wel goed bruikbaar op de tweewielers.
Deze met schuim en bekleding eigenlijk al comfortabele helm mistte nog een vizier dat ik in kringloopwinkel Dorcas vond, bedoeld voor een bromfiets- of motorhelm. Dus wel 3x dikker dan het lexan van de Mask en wat ik tegenwoordig in het gelaatsmasker heb zitten.
Hoe dikker de transparante kunststof hoe minder de neiging af te koelen en dus te beslaan. Dus misschien is deze al dik genoeg.

De ophanging aan weerskanten kon ik niet direct aan de helm fabriceren. Dus heb ik de gewatteerde oorschelpen daarvoor geprepareerd. Door aan de drukkers die de oorschelpen aan de kinband bevestigen een verbinding te maken met twee dunwandige aluminium stripjes. Met boringen waar de drukkers precies in vallen waardoor houvast  is ontstaan. En daar een boutje door aan het vizier doet de truc.

Het kijkglas zou zo waarschijnlijk al op zijn plaats blijven zitten. Ware het niet -aanvoegende wijs- dat er ook nog de neerwaartse kracht voor de bediening van het elastiek-wissertje op uitgeoefend gaat worden.



Daarom heb ik het vizier midden / aan de bovenkant ook nog met een boutje aan de helm geschroefd.

Aangezien de NVHPV het gebruik van helmen NIET verplicht stelt (bij wedstrijden) kan men mij voor het boren van dit gaatje dus ook niet voor "mogelijke verzwakking van de integriteit van de helm"  op de pijnbank leggen.zoals Cornelis de Witt in 1672-



Als toevoeging aan het concept van  RRadler heb ik twee miniatuur geleidingsbuisjes aan het raampje bevestigd. Dat maakte ik van het interieur van een kroonsteentje. Deze doen tevens diens als begrenzing voor het elastiek. Zodat je dat niet per ongeluk helemaal van het vizier af kunt trekken (-:
Om tijdens de activatie met het nylon vliegertouwtje dit zo recht mogelijk door de buisjes te doen plaatsvinden dient de verbinding aan het horizontale 2,5 mm carbonstaafje. Lekker lichtgewicht ;-)





































































































donderdag 12 februari 2015

Exploderende Lidl-pomp (/Horst Tappert)


Zolang we niet foutloos het Engels beheersen blijft het vermogen je in de eigen taal uit te drukken belangrijk volgens mij. Zo wil ik me best vastleggen om vrijdag naar het werk te fietsen zoals de oproep in het Angelsaksisch luidt op Ligfietsplaza.
Omdat mijn uitgebreide inpandige ligfietscollectie met niet minder dan negen luchtbanden is uitgerust verkies ik de wielen van het uitverkozen voertuig pas vrijdagochtend op de maximale druk te brengen. Om niet de hele flat daar 's ochtends de dupe van te laten zijn heb ik mij twee maanden geleden een Lidl fietspomp aangeschaft met manometer. Die maken niet dat snotterige geluid van die 12 volt autobandcompressortjes in ieder geval...
Toch had ik daar, met die fietspomp, al van het weekend een akkefietje mee. Het voorwiel van de Crysbike is als een van de weinige banden uitgevoerd met een Hollands ventiel. Ook daar past de universele klemkop van de pomp op natuurlijk, hetzelfde gat als voor de Franse ventielen.
Ondanks dat ik de opsluitring echter al wat losgedraaid had leek er geen lucht de band in te willen. Een soort verstopping of zo.
Ik besloot tot een krachtmeting, "niet goedschiks dan maar kwaadschiks" en drukte nog een keer met beide handen het mechanisme in.
Dat leidde tot een knallende wegval van alle weerstand uit de pomp. Erg gelijkend op wat me met de Action pomp gebeurde.
Ik moet er wel eerlijk bij vermelden dat een aantal van mijn fietsen ook met de armen worden voortbewogen. Maar het succes van grote namen als Obama en Poetin ontspruit toch ook deels aan een getrainde torso?
Wat er dit keer mis ging weet ik eigenlijk nog steeds niet maar de o-ring van de zuiger was het niet dit keer. Zoals bij de Action pomp.
Een (gelijmd?) propje of dopje moet zijn weggeschoten uit de voet van de pomp. De functie van dit onvindbare propje of dopje is mij onbekend. Gelukkig zit achter het ontstane gat een soort horizontaal buisje.
Ik kon daar (hoewel het er feitelijk iets te ruim voor is) met een Lidl-tapje m5 van gründliche qualität in een wringijzer (kun je 'de slimste mens' mee winnen met die woorden) draad in tappen. En een boutje gewikkeld in teflon-tape in schroeven.
Het lijkt te houden! De aankoopbon heb ik toch al niet meer laat staan dat ze nog in de schappen van de discounter liggen...


zondag 8 februari 2015

Wordt er nog Noomad gezwenkt?


De afgelopen weken heb ik in verband met de nachtvorst en winterse neerslag 's ochtends de Limit voor mijn gevoel een pietsje te vaak moeten aanspreken.
De eerste dagen gaat dat nog wel met een soort overwinningsroes van "de elementen krijgen mij niet klein :-)". Maar na een dag of drie slaat -ondanks de behaalde snelheden- de verveling toe. Het is leuk 3 kwartier voor mijn eigenlijke begintijd in Aalsmeer te zijn maar geluk is een ander ding...Ik raak geprikkeld en zit dan niet meer goed in mijn vel, wil weer wat met de handen doen. En niet alleen voor de baas ;-)
Overwogen heb ik opnieuw om een 2dehands Flevobike-produkt aan te schaffen. Maar dit keer dan ivm het slipgevaar een FlevoTRIKE.
Als geboren twijfelaar (wat de verstandigste mensen zijn) heb ik mijn bod op Marktplaats echter weer verwijderd na het bekijken van wat clipjes op Youtube. De Trike mag dan. -evenals de Cruzbike- wel een vorm van kantelknik besturing hebben, het klopt wat ik gelezen heb over het rijden er op. Je hebt er je handen eigenlijk helemaal niet bij nodig !
Daardoor zal je ongetwijfeld nog wel een rijker spiergebruik van schuine buik en binnenkant benen genieten (zoals ik ook op mijn Crysbike ervaar) maar verder weinig bovenlichaam gebruiken. Ongeschikt dus.

Er bestaat wel degelijk een trike die dezelfde aandrijving heeft als de Cruzbike, de Jetrike.  Ik vond zelfs een vrij te downloaden bouwbeschrijving van de bouwer Henry Thomas uit 2007  !
Deze lijkt in veel opzichten op de Velotilt zonder stroomlijnkap. Alleen de ketting is korter en loopt direct
naar het voorwiel. Op de clip van de bouwer kun je dezelfde iewat zwenkende tred van de Cruzbike ontwaren.
Geen twijfel mogelijk dus, je gebruikt er je bovenlichaam bij :-)



Maar het bouwen ervan brengt tamelijk veel werk met zich mee. Een fiets er bij  voor alleen de wintermaanden betekent een niet bijster gewenste uitbreiding van m'n huidige fietsenpark...
Makkelijker en compacter is het de monovork met Noomad zwenkwielen weer te monteren in de Thys 222 Revolver.
Die heb ik dan als extra versterking van de home-made carbonverbinding nog een maleable overschuifverbinding meegegeven. Met klassieke verbindingsboutjes m4 & 5.
Helaas werken de hydraulische schijfremmen niet meer. waarschijnlijk is de olie er uitgeraakt (?).
Terwijl deze week de vorst uit de lucht is zodat ik gemakkelijk weer roetsen kan in de huidige en snelste configuratie, met enkel 451 voorwiel en een trommelrem.