zaterdag 26 april 2025

Velglint als Antilek-Lint

 

Natuurlijk zijn ze niet zo extreem duur, maar ze moeten wel helemaal uit China komen. Ik heb het over vervangende Continental Contact Urban voorbandjes. Die helaas, na best een acceptabele kilometerstand ook het bekende "Kojak-lekrij-syndroom" vertonen.

Waag het bij een pinchazo dan niet traag te reageren met stoppen en uitstappen want daar houden de uiterst flexibele wangen van deze jongens allerminst van! En geven die spontaan hun inlage van 180 vezels per inch bloot; niet best!

Bovendien, je gaat je hechten aan zo'n bandje vind ik en van binnen zien ze er juist nog zo gaaf uit... 

Goed, het loopvlak is dunner geworden en heeft een krater-achtig oppervlak gekregen (net als bij Kojaks bijvoorbeeld). Maar de tekening van het lichte profiel is toch nog duidelijk herkenbaar! Kan ik zo'n fijne band niet nog wat verder oprijden?

Dat zou dan met een Antilek-lint moeten. Maar daar heb ik, en niet alleen ik meen ik, gemengde gevoelens bij. Herinner me hoe moeilijk het is bij het inleggen die bij de uiteinden niet toch een ongewenste scherpte te laten vormen. Dat vervolgens meer lekke banden oplevert dan het verhelpt!

Nu hebben holkamervelgen hoge druk velglinten nodig om het velgbed af te dekken. Die wel verdacht veel lijken op eerder genoemde in de handel verkrijgbare antilek-linten! 

Als het  er uit ziet als  een eend , ruikt als een eend en in een vijver zwemt... dan IS het meestal ook een eend! 

En dan heb ik uit eigen voorraad van een 26" wiel zo een proefexemplaar voorhanden. Wel twee verschillende uitvoeringen zelfs!


Het groene lint is rond 'gelast' en kan ik nog wel op een ander 559 wiel gebruiken. Bovendien lijkt die nu net sprekend op de te koop aangeboden linten die eerder vaak lekken veroorzaakten. 

Terwijl het andere 'ouderwetse' van een veel zachter weefsel is gemaakt dat aan het karkasweefsel van de buitenband doet denken!

Die laatste heb ik dus in het loopvlak van de Contact Urban geplakt met polymax en de uiteinden simpelweg over elkaar heen gelijmd.

Op zesenhalve bar rijdt dat veel beter dan de tijdelijk aangebrachte Vredestein PM (sorry jongens...). 



En na een snel rondje Nesciobrug, Yburg Schellingwoudebrug en Amsterdamse Straatweg terug durf ik eigenlijk al te zeggen "Missie geslaagd!" 

Inmiddels heb ik ook het tweede voorwiel van zo'n lint voorzien. En kan ik er een geslaagd retourtje Amsterdam-Monnickendam bij optellen.


Tenpole Tudor: Throwing my baby away with the bathwater


zondag 9 maart 2025

Wielklem aan de DF!

 

 Als kleinbehuisde Amsterdammers  (maar wel met een benedenwoning) hebben we veel baat bij de smalle bouw van de DF (danke schön Daniël!). Maar evengoed weet mijn huisgenote het koetswerk bij thuiskomst nog te raken. 

Daarbij rijdt de velomobiel dan weg en botst tegen een deur wat mijn humeur behoorlijk bederven kan. Dat komt de huiselijke vrede niet ten goede. 



Maar het was juist een positieve ingeving die me een creatieve oplossing bracht. Een wielklem gemaakt met een overal verkrijgbare lijmklem! 


Dat incident was toen ik vroeger dan zij in de keuken stond, zij haar slaapkamer deur opendeed en bijna over de kat struikelde. Waarbij ze -niet meer dan logisch- naar de handgreep achter op de velomobiel greep. Die daardoor op zijn (eigenlijk 'haar') beurt naar voren reed...

Men moet weten dat ik de DF op vele manieren aangepast heb, maar bij gebruik van de parkeerrem nog steeds het remlicht aan gaat. En blijft staan. Iets wat ook niet zo erg is want zo'n continu gespannen remkabel lijkt me sowieso niet bevorderlijk...

De deurpost van de deur naar de huiskamer verhindert dat de klem naar voren kan, de vloer dat 'ie naar achteren meer wil!