Beter een lange die steigert….

Ook deze week had ik een zwakke ochtend waarop ik de auto pakte. Lijkt geen goed onderwerp voor een ligfietsblog maar de afloop was toch anders.

Om te beginnen reed ik dezelfde middag nog op het vouwfietsje terug.

Dat fietst niet ideaal in de derde naafversnelling maar na het werk heb ik daar id loop vd week ipv 40 ijzeren tanden en stalen cranks het 155mm lichtmetalen crankstel van de (recent niet meer gebruikte) JE-trike op gezet. De 52 tanden in combinatie met de tweede versnellingsstand hebben duidelijk een beter rendement. Ook het brede hoge stuur ga ik nog vervangen voor een lage van lichtmetaal.

Vanmorgen ging ik met de Thys 222 (en gewone voorvork) naar het werk.

Omdat de rechthoekige inox boegspriet iets lager is dan de ovale Thys heb ik daarvoor lagers bij moeten kopen. Het zijn boven en onder 30mm grote, 9mm brede lagers geworden waar ik (helaas) ook aan de bovenkant excenters in moest gebruiken.

Een meccano-achtige ophanging met ultra-kleine lagerjes (uit de Thys 220) van geperforeerde alu plaat gaf te veel problemen namelijk.

Omdat de 30mm lagers alleen met 10mm boring worden gemaakt moest ik helaas van een bout 8mm naar 6mm terug om een bestaand Thys excenter te kunnen gebruiken. Om boring en schroefgat in de helften terug te brengen naar m6 gebruikte ik de uiteinden van mijn 'penseelsteeltje'.

En hoewel ik mezelf nog steeds prima voel van het roetsen was het onderste excenter (met de m6 bout) dan vanmorgen idd ook gelijk het zwakke punt. Door het aandrijfdyneema onderaan de revolverschijf kwam het excenter los en begon de slede vertikaal te kantelen bij elke roeislag!

Terug heb ik hem dan ook in de auto gelegd die immers nog steeds op het parkeerdak stond. De spriet vd fiets over de beugel gelegd en daaraan vast gemaakt. Mijn reflectiehemd kon mooi als vlag fungeren.

Het zal een hoop van de uwen als erg detaillistisch overkomen deze beschrijving  (omdat er niet de woorden“lekker fietsen” en “mooi weer” in voorkomen). Maar de uitkomst van een geslaagde lageropstelling  kon wel eens bepalen of ik 14 September naar De Banjaard afreis voor de WK-roeifietsen op Neeltje Jans..

En fin, toen ik met de roets in de lift naar boven stond  om op het parkeerdak  te geraken  deelde ik die kleine ruimte met een sprakeloze plantenkoopman.  De deur van de lift ging alleen dicht door de fiets op haar achterwiel te zetten.

Maar met de vrolijkheid van iemand die goed in zijn vel zit vanwege het roeien zei ik om het ijs te breken:  “Beter een lange die steigert…”  “Dan een korte die weigert” –vulde hij spontaan aan ;)