"..een royale uitsparing in de groene pan.."

Ik vind het soms wat merkwaardig hoe mensen reageren op alternatieve suggesties van anderen. Zelf ben ik daar vaak wel blij mee hoewel ik er niet altijd direct wat mee doe.

Zo kwam ik Allert van vm.nl tegen op cyclevision. Dus een mogelijkheid hem te spreken over de mogelijkheden tot terugschakelen in de nieuw te bouwen Q4w. Die zal namelijk onvermijdelijk zwaarder worden dan de eerdere modellen dus na een noodstop moeilijk weer op gang te brengen.
Mijn suggestie om achterwaarts draaiend met een aangepaste derailleur het voortandwiel kleiner te kiezen (zoals ik op de Jan Eggens trike heb toegepast) deed hij af met "Dat is toch helemaal niets nieuws, dat deed Bart Verhees al !". Ik was eigenlijk zo verwonderd over de heftigheid van zijn reactie dat het mij even van mijn stuk bracht...
Ik wist dit niet maar het feit dat de Belgische uitvinder van de moderne velomobiel hier kennelijk al gebruik van maakte lijkt me juist eerder een aanbeveling!

Ik volg dus toch nog Wim Schermers suggestie op om zijraampjes te zagen in "die pan" al bijna 3 jaar geleden.
Omdat bij de FAW destijds nog niets achter mijn hoofd zat lukte het daarbij nog om achterom te kijken. Waardoor ik nog een redelijke zichthoek had.
Dat is met de beter aansluitende smurfenmuts van de Limit niet langer mogelijk waardoor er inderdaad een flinke dode hoek ontstond. Ook de luchtdoorstroom kwam hierdoor minder uit de verf, met condensatieproblemen tot gevolg.
En heb ik na al die jaren wat minder angst voor het inboren (met een gatenzaag) en uitvoeren van Wim's idee:

Omdat er moeilijk te lijmen is op het gietplastic van het voormalige lasmasker heb ik afgezien van het aanbrengen van "lexan ruitjes" in de zijkanten.
Harry Lieben had mij maanden voors namelijk al gerustgesteld dat ik voor het binnenkomen van regenwater tijdens het rijden i.e.g. geen angst hoefde te hebben. Door de overdruk van het rijden met voetensleuven wordt dat water mooi afgeblazen.
Dat blijkt me te kloppen. Ook de condensatie is veel minder. Waardoor ik het aluminium plaatje heb laten vervallen. Dat levert minder gehannes op tijdens het aanbrengen over de rand van the Mask. Die ik altijd achter het stoeltje bij me heb.

Ik ben erg tevreden over de uitwerking en heb ook het 30 mm spiegeltje vastgeboord in de kevlar/carbon kraag. In plaats van in de steeds loskomende groene slang-rand. Zo blijft het spiegeltje zitten, kap of geen kap op.
Hoewel het Donderdag na het werk niet meer regende heb ik hem toch opgehouden. En daarmee op de snelheidspaal 43 km/u. aangetikt.
Ik wil mijn kap beslist niet vergelijken met de fraaie van Velomobielonderdelen.nl of van Sinner. Vandaar ook de bescheiden benaming "regenkap".
Maar omdat het gelijk de ruimte tussen mijn hoofd en de rollbar er achter opvult heb ik ook niet de indruk dat hij me snelheid kost.

Om toch nog even terug te komen op de ontwikkelingen in velomobielland dat zo in de mode is onder bloggers.  

Ik denk dat men in Dronten de stagnerende verkoop van velomobielen in de lage landen met de nieuwste producten niet zal kunnen keren.
Beter zouden ze zich op de kwetsbaarheid van de carrosserie in glasvezel- of carbonuitvoering richten. Verzekeringsmaatschappijen hebben met hun collectief verhoogde premies voor een vm-polis toch een duidelijk signaal afgegeven lijkt me?
Oplossing daarvan maakt de voertuigen waardevaster. Dat kan mogelijk in de vorm van een sandwichconstructie zoals de Velotilt toepast. Maar praktisch zeker ook door de uitvoering van het koetswerk in gietplastic zoals Trisled dat doet.
Dat maakt de produktie van velomobielen goedkoper en het produkt duurzamer.
Geen overspuitkosten en een toegenomen gewicht meer want het materiaal is door en door van dezelfde kleur.
Het is flexibel dus incasseert de impact gewoon in plaats van te breken.
Bovendien verplaatst het de productie naar fabrieksomstandigheden i.p.v. naar een lage lonen land. Een hoogwaardige snelle productie die misschien weer in eigen land uitgevoerd zal kunnen worden.