" ....maar een gevaarlijke ballon... "

Kleine mensen worden vaak onderschat.
Zo hebben we op mijn werk uitzendkracht Frits. Klein,  krulletjeshaar en een snor. Maar in de resterende tijd heeft hij er nog een bloemenwinkeltje bij en kan hij je feilloos antwoorden hoeveel tien in het kwadraat is of de wortel uit negen...Kom daar maar eens om bij mijn direct leidinggevenden!

Zo heb ik zondag in Amersfoort met mijn DF enorme kerels op een racefiets het nakijken gegeven tijdens de Meewind-Koers.

In de 70 km track was de baan van voormalig luchthaven Soesterberg opgenomen. Daar kon je een sprint trekken om het hardst tegen willekeurig wie van de bukkers.  Die natuurlijk ook door mij gewonnen werd. Die asfaltstrook was voor mij bijna lang genoeg om op te stijgen bij wijze van spreken (-:
Omdat ik geen zin had om via de aangebrachte dranghekken nog een keer terug te rijden voor de beloofde pannenkoek maakte ik hierna met water een eiwit-drankje (roerend met een tandenborstel). Voor de grap vroeg ik passerende 'koersisten' of ze een "pilletje" van me wilden?




Een racefietser met een lange witte baard had echter iets voor mij: "Ik vind dat maar een gevaarlijke ballon!"
Tja, dat zullen we, evenals "banaanfiets", nog wel even moeten aanhoren vrees ik als eerzame Daniél Fenn-velomobilisten  Dankzij die Nederlandstaligen in Dronten die jarenlang de dienst uitgemaakt hebben daar...
Omdat de man vanaf de achterkant van de DF kwam aanrijden meende hij waarschijnlijk de voorkant al te kennen (?).

Naviki is goed in het weergeven van een track maar over het routeren met de eigen data ben ik minder te spreken.

Vaak werd ik over klinker-fietspaden geleid naast een autoweg. Dan toch liever over een bospad tussen de bomen wat mij betreft! Zoals ik van de Fietsersbond gewend ben...
In Weesp belandde ik na door een woonbuurt met veel (gelukkig niet al te hoge) verkeersheuvels en tegels te zijn geleid zelfs op een plaats waar helemaal geen fietspad meer bestaat!
Mijn pogingen het stuk onverhard over een dijkje op de aanwijzingen van Naviki tóch te slechten  resulteerde in een lekke rechterband  )-:

Terugkijkend vind ik het wel jammer dat ik te veel nog moest doen aan inplug- en ophangwerkzaamheden zodat ik een zeker mailcontact 'Ramsus' nauwelijks te woord heb kunnen staan (en niet meer heb terug gezien).
Maar om 10:30 zou de 70 kilometer ploeg vertrekken (welke afstand ik prefereerde om gelijk erna terug te rijden naar Amsterdam).

De vinger die ik voor de camera hield bij de start moge mijn haast illustreren ;-)