Omdat ik de Limit binnen heb staan terwijl de alleweder naar buiten kan, en gaat, kan ik me richten op de grootste mechanische uitdaging. Een mogelijkheid scheppen bij deze moeilijk benaderbare fiets om terug te kunnen schakelen vanuit stilstand.Hoewel ik ondertussen een idee heb hoe ik een derailleur daarvoor aan kan passen, voor gebruik in de nauwe trapastunnel, moet ik ook weten of er genoeg ruimte is tussen het spanhuis en de voortandwielen.
Aangezien inbouw van mijn vertrouwde gemodificeerde Sachs/ S-Ram 3X7 hier erg lastig is wil ik dat doen met achteruittrappend de voortandbladen te verkleinen.
Daartoe heb ik de ketting van het middelste blad op het grootste gelegd. Meteen werd duidelijk wat Jan bedoelde met het “tegen de kogelkopjes komen van de ketting”: Nu begrijp ik waarom 'men' het grootste kettingblad liever niet gebruikte !De oorzaak daarvan zit in de versleten en te ver naar achteren staande geleiderol.
Uit de tijd dat mijn vader nog in staat was om te knutselen (hij is nu dood) heb ik nog ijzeren mecano-achtige rail waar hij destijds boekenkasten van in elkaar sleutelde.
Die zijn me vaker van pas gekomen en weer heb ik er stukjes van af gezaagd.
Voor het maken van een alternatieve ophanging van een kleiner (maar wel gelagerd) geleidewiel dat ik op velovision in Sloten kocht. Bij de Hafa-stand.
Een goedkoopje want kleiner, maar wel met een verse O-ring!
Actie geslaagd zo lijkt het. Alleen veel ruimte tussen tandwielen en spanhuis bij de grootste tandwielcombinatie heb ik niet.
Door een andere ophanging hiervan (of desnoods ‘remake’) zie ik toch wel mogelijkheden daartoe…
Het heeft ook zo z’n voordelen dat die spanconstructie niet meer voorstelt dan 2 plaatjes alu met wieltjes ertussen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten