Ik heb nu het ‘plaatje’ van de Limit goed voor ogen. Voor het precieze inzicht heb ik zelfs de tussenas met de cassette-derailleur uit elkaar gehaald!Zelfkennis is de bron van alle wijsheid naar verluidt en ik vermoed dat ik toch ontevreden ga worden over zo’n systeem. Vooral in een groep rijdend (ik heb eindelijk tijdig vrij gereserveerd voor de Oliebollentocht dit jaar bijvoorbeeld) lijkt ’t me toch wel vervelend bij ’t opschakelen iedere keer even zonder aandrijving te zitten omdat ik zo nodig achterwaarts draaiend naar m’n tandwiel moet vissen…
Ik heb namelijk toch wat twijfels of achteruit-trappend schakelen, ook op-schakelen dus nu wel zo prettig is.
Er is een mogelijkheid om mijn 3X7 Sram naaf in te bouwen maar dan moet ik de uitsparing in de fiets vergroten en een ophanging fabriceren. Zoals Peter schreef dus.
Wel te doen denk ik maar ik kan dan nog maar heel moeilijk terug dus zal ik bij verkoop de naaf erbij moeten afstaan…
Aangezien ik de kettingloop heb verbeterd (er niets meer aanloopt) is het misschien toch niet onverstandig de fiets verder nog even origineel te laten, een stoeltje in een bruikbare stand te monteren en eerst wat te gaan rijden met de Limit.
Desnoods dan maar even zonder dekje, maar om in ieder geval een indruk te krijgen of ik ooit zal kunnen wennen aan deze fiets…
De komende weken heb ik al wat lange weekeinden afgesproken met m’n werkgever dus dat moet wel gaan lukken dit 'extra werk'.
Onderdeel van mijn onderzoek vormde ook de bevestiging van de pedalen.
Dat zit gelukkig gewoon met vierkante asuiteinden. Maar dan eenvoudig met twee (170mm) cranks, dus zonder tandwielbevestingsmateriaal er aan.
Daardoor kan ik die vervangen door twee kortere exemplaren (165mm) die ik over heb van een handbike-constructie. Die gebruik ik anders toch niet meer want grotere tandwielen voor ophanging steek 110mm (ipv 130) kosten ongeveer het 6 voudige (als je ze al kunt vinden)!
De tandwielbevestiging zaagde en sleep ik er dan ook van af…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten