scharnierende kap

Nadat ik met een nogal artistiekerige ophangbeugel, gezaagd & gebogen uit alu U-profiel, eindelijk de grote ventilator in de kap had hangen bleek het geheel wel wat zwaar geworden om op het hoofd te torsen…
De 175 gram zware waaier had duidelijk ondersteuning nodig. En hoewel lastig te realiseren, zou dat gelijk de noodzaak wegnemen de ritsluitingen van het zeiltje voor dit doel te blokkeren.
Dat voelde namelijk wel aan als een vrijheidsberoving. Die bijvoorbeeld het uitsteken van een hand naar een verkeerslichtknopje belette. Het losgespen is een extra ongewenste handeling omdat ik ook de regenkap dan nog eens naar links moest wegwerken…

Meer actie was nodig voordat ik de werking van de ‘superblower’ testen kon.
Ik koos voor een naar achter scharnierend masker met een ‘inpandig’ scharnier. Daarvoor heb ik 2 aanwezige gaten in de achterwand (van de hoofdsteun van de eerste eigenaar) gebruikt.
Het simpele maar stevige scharnier wordt gevormd door draadeind M6 door blokjes uit de loodgieterij. Eén zelfs van kunststof dat ook de prettigste geluiddempende werking heeft.

Het gewicht van de kap komt op de glasfiber-boog van het zeiltje te staan.Als de peilers van een brug. Middels 2 dunwandige 12mm gordijnroede buisjes. Die ik met een pijpenbuiger uit de tijd van het HPVC-logo gemakkelijk buigen kon. Goed gereedschap is het halve werk!
Ik verwacht niet dat de kap nog snel zal opwaaien met het vizier zo veel mogelijk gesloten maar ieg links toch nog maar even vastgespen…Of een klittenbandje of 2 naar onder het zeiltje.
Ik moet het geheel nog fijn-afstellen maar denk wel dat ik Maandag proefrijden kan. Dan belooft het ook te vriezen dus gelijk een goede test ook voor de ventilator!