Marcel van Quest 342 vond een atletische manier om de trainingsmogelijkheden met zijn velomobiel wat uit te breiden , door daar buik- en rugspieren aan toe te voegen. Het grote dragende vermogen van het instapgat van een composiet-romp is mij ook al opgevallen.
Ik ben bezig daar de bovenkant van het gaaszittingstoeltje op te laten steunen.
De –orginele- instapgatafdekking laat dat gewoon toe namelijk.
Ik heb daarom de (ijzeren) afsluitpen B vervangen door een lichtmetalen L-profieltje. Ook die past nog door de zitting. 
Met een trapleuningbevestiging in de uiteindes kreeg ik m6 verbindingen, sterk genoeg.
De uiteindes van mijn ‘plank’ worden gevormd door onderdeeltjes behorend bij duplo-muurbeugels, zoals toegepast in de centrale verwarming.
Het frame van het stoeltje bekijkende zou het misschien meer voor de hand gelegen hebben om de rugbeugel hiervoor te gebruiken zoals op de Basic/Relaxx.
Maar omdat ik het stoeltje naar voren wil laten klappen en dit slechts beperkt zal gaan zal ik daardoor een ongunstig moment krijgen op de onderophanging van het stoeltje als die plotseling naar voren zou schieten bij het losklikken van de fiets.
Op deze manier kan ik de hoek beter in de hand houden die het stoeltje maakt en hoef ik geen gaten te boren.
Wel moet ik nog wat rubber en opengesneden benzineslang aanbrengen om te voorkomen dat m’n lak naar de Filistijnen gaat…
Want zó hard zullen de buikspieren van Marcel niet zijn zelfs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten