De laminaat truc(s)

De uiterlijke schade aan mijn velomobiel moge u een doorn in het oog zijn, ik heb wel belangrijker zaken aan het getergde hoofd.

Zo was daar de verzwakking ontstaan door de confrontatie met de stoeprand tegen de onderkant van de wielkast rechts. Een elementaire plek lijkt me want dat is ook dicht bij de aanhechtingsplek van de M8 Mac Pherson laterale ophangingsstang. Deze brengt de remkrachten over op het chassis!

Versterkt en wel

Het is ook een specifiek deel van de DF wielkastafsluiting die de stroomlijn verbetert i.v.t. hoger op hun wielen staande oudere velomobielen. Zoals die gevoerd door VM.nl, Flevobike en Alligt. Een enigszins lastige plaats om te lamineren. Maar gelukkig heb ik wel het bovenluik!

Ook meer naar voren zat nog een verzwakking wat ik met het repareren middels lamineren aan dezelfde stroken verbonden heb.
De dunste plaats is één laag, de dikste vier weefsels dik. Door overlappingen heb ik ook een soort versterkingsribben gemaakt. Lucht eruit gedrukt met paclanfolie (b.w.v. peel skin).






So good so far. Ik had de afgelopen maanden echter nogal last van mijn linker heup, mijn eigen, waar ik (nog) geen prothese in heb.
Dat leek te zijn gekomen nadat ik intensief met de 155 mm cranks in de DF begon te rijden. Ik vermoedde echter dat dat toeval zou zijn omdat ik deze cranklengte eerder gebruikt heb in o.a. de FAW.
Toen had ik zeker nog geen last van steken in de heup hoewel ik die FAW bijvoorbeeld niet zo vaak als de DF (dagelijks) gebruikte. Maar ik heb juist zoveel plannen gemaakt m.b.t. deze kleinere draaicirkel voor de schoenen!

Na de schuiver twee weken geleden heb ik de DF even verruild voor de aloude Cheetah. En wat schetst de verbazing. De als irreversibel veronderstelde 'heupslijtage' verdween.
Met de dag had ik minder last van het niet pijnloos kunnen liggen op links of pijnscheuten bij verdraaiingen van mijn lichaam of opstaan!
Een positief gegeven en grote opluchting  maar kennelijk moest ik dus de oorzaak toch echt in de DF zoeken...
Long story short, ik mag van IntercityBike (Ymte) gratis mijn 'oude' cranklengte 165 mm weer terugkrijgen, (leve de service van IC-Bike dus!) maar kreeg, nog beter, een hele goede suggestie..."Probeer het stoeltje eens wat hoger te zetten om te kijken of dat helpt".

Eigenlijk wil ik ook niet echt van de korte cranks af dus vol verwachting ben ik aan de slag gegaan.
Om het effect maximaal te kunnen erleben heb ik met stukjes laminaat zelfs lagere draaipunten gecreëerd nog net onder het stoeltje zelf.

Bijna 5 centimeter er onder waar ik op kwam na proefzitten met een balk onder het carbon (zoals op de foto).
Die heb ik daarvoor tijdelijk door het ontwateringsgaatje met een parker en een vulring vastgeschroefd. (zit er dus nu niet meer onder).

De binnenste 'houtjes' vallen tegen de rechte kanten van het stoeltje om wegdraaien te voorkomen. De buitenste vervangen eigenlijk de nylon ringen die moeten kunnen scharnieren t.o.v. de wielkast (zou ik daarom zo makkelijk met mijn sokken over een laminaatvloer glijden? -Precies!).

In de onderste gaten heb ik in die buitenste deeltjes bovendien M6 draad getapt zodat de deeltjes als klemmen tegen de stoelrand werken maar geen druk ontstaat tussen de fiets en het stoeltje dat het scharnieren zou beletten.

Gelukkig werkt het goed. De heupproblemen zijn na 80 kilometer nog helemaal weg. En verruild voor een gevoel van kracht in mijn bovenbenen en de knieën waar ik dan wel weer pap van lust ;-) !