Nu ik net op het NOS-journaal zie dat de afgelopen dagen een aantal racefietsers dodelijk verongelukt is valt mijn blogbericht eigenlijk best mee maar toch heb ik me anderhalve week moeten vermannen. Om over een vervelend voorval tijdens de Fortenroute en een eenzijdige valpartij nog geen drie dagen erna te berichten. Waarbij zich gelukkig GEEN persoonlijke ongelukken hebben voorgedaan.Ik heb vorig jaar de Fortenroute van Mark-Jan overgeslagen maar had toen ook de Limit nog niet. Ik zal het te druk gehad hebben. Dat heb ik het feitelijk ook nu wel met de bouw van een hek in de tuin.
Maar ik waardeer het initiatief voor deze jaarlijkse toertocht van 190 k.m. erg dus wilde er ondanks de late aankondiging op Ligfiets.net dit keer toch erg graag bij zijn 2 Juli.
Bijvoorbeeld voor de tocht in Almere met de roeifietsen zag je dat wel het merendeel van de deelnemers zich niet zichtbaar had aangemeld en er zijn meer ligfietsgerelateerde fora die ik niet lees dan wel dus ik verwachtte meer deelnemers dan ik en Mark-J. Maar die waren er niet ;-)
Ook ik zag de aankondiging te laat om bijvoorbeeld een vrije maandag af te kunnen spreken op het werk. En dat was voor menigeen waarschijnlijk ook de reden om niet te verschijnen. Maar het was een mooie dag en ik heb nooit een snellere ligfiets bezeten dan de DF dus vertrokken we eenvoudig met alleen z'n tweeën vanaf de pontjes van het Centraal Station...
Ik ken Mark-Jan als een ligfietser die er behoorlijk de gang in kan zetten en dat gecombineerd met het prachtige weer die zondag leek toch een zo fijne afwisseling van het zware timmerwerk in de tuin dat ik de tocht niet voorbij wou laten gaan!
Toen we onze weg vervolgden en ik weer kort achter mijn reisleider hing met het doel hem daarmee mogelijk wat aerodynamisch voordeel te geven twijfelde ik af en toe wat of zijn roodbruine Challenge nu achtervering had of niet? Volgens mij niet maar het achterwiel leek af en toe toch wel wat te deinen...
We kwamen nu in het laatste deel van de Stelling van Amsterdam waar zich het domme ongeluk voort deed.
Mark nam een bocht naar rechts en door rood-witte latten aan de kant verdween hij vanuit mijn lage positie even uit het zicht. Als automatisch hield ik de rechter remhendel met een hand vast om met het meest gunstige wiel (dat in de binnenbocht) wat bij te remmen.
Maar Mark-Jan bleek vol in de remmen te zijn gegaan voor zowel rechts als links aanrijdende fietsers!
Dat zag ik te laat om nog naar de tweede rempook te grijpen en ik had nu te weinig remvermogen om een frontale botsing tegen Marks achterwiel te vermijden.
Dat had behalve een geschrokken duo ook een ontzet wiel tot gevolg dat nu tegen de remblokjes aan liep.
Ik kon dat met een spakenspannertje dat M.-Jan bij zich had wat rechten tot het wiel weer los kwam. Maar fijn rijden deed het nu bepaald niet meer voor hem. Zeker niet toen bleek dat door de klap ook zijn balhoofdslagercup onder gebroken was waardoor het stuur speling kreeg.
De luchtinlaat van de DF die de band raakte was slechts wat lak kwijt. Maar dat is door de witte laag eronder nauwelijks zichtbaar.
Ter hoogte ongeveer van Hoofddorp zijn we terug richting Amsterdam gereden en hebben de tocht naar ongeveer 150 km afgelast.
Ik heb nog wel geprobeerd zijn achterwiel te rechten thuis. De velg is echter zwaar versleten door het invreten van de velgremblokjes door de jaren heen. Hij zou dan ook achter een nieuwe velg aan gaan want een maat groter dan de standaard 559 heb ik niet liggen. Een nieuwe lagercup voor zijn balhoofd kon ik hem wel mee geven (hij kwam met alleen het wiel)...
Twee dagen na de tocht zou ik op de terugweg van werk crashen met de velomobiel DF. Door aangeplakte regen onvoldoende zicht en in de binnenbocht een stoep geraakt en omgeslagen. Met een flinke snelheid want ik voelde me opgejaagd door een bestelbusje achter me.Waarvan de bestuurder trouwens netjes stopte en uitstapte om te vragen of ik niets mankeerde. IK niet nee...
Wat Marks fiets betreft heb ik gelukkig een aansprakelijkheidsverzekering (met eigen risico van €100,-).
Maar the money is no good, just get a grip on yourself !
Ai, een paar mooie krassen. Welkom bij de club ;-)
BeantwoordenVerwijderenAuw, dat is wel jammer van die schade.
BeantwoordenVerwijderen(Ook een kras op de ziel.)
In _dit_ geval zou ik de reparatie even uitbesteden geloof ik.
Groet Rudolf.
Behalve de zichtbare schade is er ook een scheur met gaatje voor de wielkast ontstaan. Structurele schade dus. Deze ben ik nu van binnenuit aan het herstellen omdat doorrijden zonder dat te doen me niet verstandig lijkt...
BeantwoordenVerwijderenErg jammer, gelukkig dat je zo handig bent. Velomobiel rijden in de stad is geen sinecure.
BeantwoordenVerwijderenJammer Mick! Gelukkig geen persoonlijk letsel, fietsen kunnen opgelapt worden, ook door ons soort amateurs, deed ik bij de Strada ook, zag er niet uit, want lakwerk is niet echt mijn specialiteit......Maar rijden deed het beestje even goed!
BeantwoordenVerwijderenSucces met het herstel!
Groeten, Adri.
Bedankt, het gebeurde trouwens al in een nieuwbouwgedeelte van Amstelveen en ik kon er daarna nog gewoon mee verder fietsen, zelfs de ketting lag er nog gewoon op.
BeantwoordenVerwijderenAchteraf volstrekt onterecht om het mini-vizier te laten zitten 'omdat er nu inmiddels toch al daglicht was'...
Nvg Mick
Als een voertuig mooi en glimmend is en tussen 6000 en 12.000 euro gekost heeft is het een vreselijk iets om schade te moeten accepteren. Behalve de gekwetste trots weet je ook dat je voertuig ineens veel waarde heeft verloren.
BeantwoordenVerwijderenAan de andere kant is daar wat Adri zegt : technisch zijn ze er vaak niets minder van. Mijn Quest - nr 619 - ziet er uit als dat ie rijp is om gesloopt te worden. Scheuren, kraken en barsten, wit geworden gele gelcoat en vele vele krassen. Gevolg van 4 botsingen met fietsers, iemand die op hard de neus heeft gedrukt of kinderen die erop geklommen zijn enz enz.
Maar hij rijdt nog net zo goed als ie deed toen ie nieuw was. Beter waarschijnlijk met de ingelopen lagers :-))
Je voelt je vast toch niet beter van deelnemingen in je verlies, maar de volgende klap zal minder pijn doen. Velomobiel rijden ( en ligfietsen ) geeft wat hogere risico's op niet worden waargenomen door andere weggebruikers weet je zelf ook. En je bent zelf ook laag zodat je weleesn zelf iets niet op zijn ziet aankomen. Die vervolgschades komen dus wel, als je maar lang genoeg rijdt...
En welke ervaring heeft een mens nu zonder littekens ?
Bedankt voor je bericht. Het uiterlijk van de fiets is voor mij luxe waar ik me op dit moment verkies nog niet mee bezig te houden. Mijn zwager in Monnickendam heeft een autoschadebedrijf waar ik (2 componenten) spuitwerk kan laten doen.
VerwijderenIk weet ook niet veel van heupslijtage a.g.v. fietsen en moet dat dan ook proefondervindelijk uitvinden.
Daarom publiceer ik er ook nog niet over. Gecombineerd met het feit dat ik daar niet vrolijker van word.
Sneller roteren ligt mij niet echt en Ymte suggereert het stoeltje eens hoger te zetten.
Dat probeer ik komende dagen uit (versterkingen heb ik ondertussen aangebracht) samen met een liggender houding. Net een beetje als de Cheetah heeft dus zo gezegd..
De korte cranks hebben namelijk ontegenzeggelijk voordelen.
Mvg Mick