zaterdag 12 maart 2011

Belgisch zeiltje hersteld

Hoe ik daarvan precies lucht kreeg weet ik eigenlijk al niet eens meer (via Ligfiets.net?) maar het was uitverkoop op Fietser.be.
Behalve ’n goedkope trike (maar die heb ik al) werd m’n aandacht getrokken door het aanbod van een zeiltje voor de FAW voor een tientje!

Het mijne mankeert van alles: Stokje gespleten, steekt door doek, rechter ovale slotje is gebroken… en het ergste is dat de ritssluitingen regelmatig openbarsten.
Dat tocht en lekt en is razend irritant!
Ik heb van ergernis de neiging om juist m’n -toch al overgevoelige- rechtervoet dan nog n’s extra te overbelasten!

Je kunt je afvragen waarom ik die moeite van een vervangend zeiltje zou nemen als ik toch een andere velomobiel klaar heb staan…
Maar daar ik pas vandaag de auto weer rijdend heb schoot het daarmee niet op en kan ik de FAW in geen geval missen.

Helaas schreef Dries me dat ook aan hun zeiltje een rits niet in orde was.
Mijn ‘Ons ben zûnig’ oplossing om dan 2 euro minder over te maken vanwege de kapotte ritssluiting leek niet echt in goede aarde te vallen over de grens. Want ik vernam niets meer…

Tot ik begin deze week toch ineens terug van werk (uiteraard met de l-fiets) een briefje in de bus vond dat er een pakketje afgegeven was aan mijn buurman: Met het verder in goede staat verkerende zeiltje!
Dit –eveneens grijze- dekje heeft een rode bies ipv het zwarte dat ik inmiddels zo goed ken.
Van de rits leek alleen de runner aan een kant beschadigd waardoor die is uitgebroken.
Omdat ik door moeders gewaarschuwd ben hoe “moeilijk” het is zo’n ding in te zetten heb ik een reddingspoging gedaan.
Reparatie met het minimum aan werk / en materiaal. Van een andere ritssluiting heb ik de -witte- runner overgezet.
De onderkant vd rits bleek met een soort lijmpistool-vloeistof vastgehecht. Die heb ik met m’n soldeerbout (ook een -pistool feitelijk, maar dat klinkt weer zo…) losgesmolten en met veel gepullik –maar wel lekker id zon id tuin- los gekregen.
Met een tangetje het adoptie dingetje erop gekregen en ritsen maar!
Daarna de onderkant weer bij elkaar geplakt.

Wie het kleine niet eert…

2 opmerkingen:

  1. Ik heb ook al meer dan eens gehoord dat ritsen vervangen nogal lastig is. Alleen heb ik de indruk dat dat meer geldt voor kleding maar niet zozeer voor Allewederzeiltjes. Ik heb destijds zelf een FAW-zeiltje gemaakt met natuurlijk ook ritsen. Eitje van een karweitje. En later vervangen van de rits is ook geen punt. Goed, alleen het lostornen zal een rotklus zijn maar het naaiwerk stelt geen fluit voor.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah Wilfred,

    Ik moest ook gelijk aan jou denken toen ik dit karweitje aanving. Maar ik begreep dat Marianne dat destijds voor je deed?
    Ik zou best trots zijn als ik het kon maar bovendien staat het naaimeubeltje (van m'n oma zaliger)in het aanbouwtje vd schuur zonder stroom tussen wat andere spullen. Dus je begrijpt...
    Trouwens, het probleem was ook dat ik juist geen goede werkende rits bezat.
    Desalnietemin nog steeds onder de indruk van jouw/jullie creatie met ingebouwde nekspoiler !

    Iets dergelijks, maar dan meer een 'hardtop' moet ik eigenlijk ook maken voor op de Limit.


    Mvg Mick

    BeantwoordenVerwijderen