de kazematten van de Limit

Zoals ik eerder schreef is me er veel aan gelegen de draaihoek van de wielen van de Limit maximaal te hebben. Dat zal nooit dat van de JE-trike kunnen evenaren maar aangezien de diepte van de kasten overeenkomt, toch minstens dat van de FAW.
Ik was daarom erg benieuwd hoe alles op stuurkogels zou draaien ipv met het gebogen stripje en platte rubberringen. Zoals Quemo me zo vriendelijk was me op te wijzen dat tegenwoordig wordt toegepast op de Quest.

Dat heb ik uitgevoerd met een m8/m6 kogelkop omdat ik die nu eenmaal op voorraad had.
Het effect was idd een volstrekt weerstandloze verdraaiing van het voorwiel waar ik wel oren naar heb!
Wel wil ik de andere kant gewoon origineel laten (waarschijnlijk). Zodat dat nog een lichte 'rechtuitneiging' aan de besturing zal geven.

Toen ik de c draadstang echter weer vastzette was het in éen keer gedaan met m'n wendbare voorwiel !
Het blijkt dat de verdraaiing van het stuur die de(ze) Limit kan maken beperkt wordt door een van de vele aparte 'kamertjes' waaruit het ding is opgebouwd. En waar de B-stangen ook aan zitten. Daardoor kunnen het balhoofd en daarmee de voorwielen niet verder verdraaien !

Ook al het feit dat de aandrijfketting tegen zo'n kogelkop kon lopen (en die behoorlijk beschadigde) duidt op slecht maatwerk in het -erg bewerkelijke- concept van de Limit. Dat vele hiaten en geïmproviseerde oplossingen en later toegevoegde verstevigingen vertoont.
Een lappendeken eigenlijk van binnen die vooral in het centrale deel van de bodem zo goed als volkomen onbereikbare spelonkjes vormt...

Toch zit precies in de bevestiging van het meest onbereikbare deel, bij de balhoofdsbuis-kogelkopjes, de oplossing van maar liefst 3 tekortkomingen van de velomobiel zoals die tot nu toe was:
1) Ik kon zo het beschadigde kogelkopje door een nieuw exemplaar vervangen.
2) De nieuwe plaats van de kogelkopjes laat het gebruik van een groot geleidewiel onder de zitplaats weer toe.
3) Ik heb de maximale draaihoek van de wielen bereikt zonder de Ackermann te verstoren (omdat de A-B-C verhouding hetzelfde is gebleven).

Ik heb namelijk een verlengplaatje gemaakt voor de plaats van de kogelgewrichtjes.
Wel moest ik daarvoor vanwege de ontoegankelijkheid voor het uitvoeren van werkzaamheden borgveertjes van de kopjes verwijderen met een spaak.
Boutjes op hun plaats houden met (groen/geel) plakband voor de montage.
En doorgangsruimte voor de nieuwe gang van de C draadeinden uitslijpen met een freesje in een (speedboor-)verlenger. Waarbij ik de verlenger door een lagertje in m’n linkerhand op het werk richtte terwijl m’n rechter de boormachine bediende.

Ook ga ik zeker de kennelijk goed ingeschatte afstanden voor het verlengplaatje nog overbrengen op een sterker ijzeren exemplaar.

Ik moet er namelijk niet aan denken wat er gebeurt als zo'n kopje uitbreekt en de fiets onbestuurbaar wordt!