Sint Maartensvlotbrug

Ik vrees dat ik het verslag over het velomobieltreffen toch schuldig ga blijven. Ik heb namelijk de neiging om de goede sfeer te illustreren met persoonlijke uitspraken van mensen(zeker niet zozeer m'n eigen en die uiteindelijk in een soort van context plaatsvonden).
Maar ben bang daarmee het kind met 't badwater weg te spoelen, als ik dat aan de grote klok ga hangen...Mijn foto's staan hier.


Laat ik zeggen dat ik het gewoon bijzonder gezellig en interessant vond, cultureel onderhoudend ook (Katje!).


De tocht naar het Noorden ondernam ik na raadpleging van de fietsersbond-site. De track schreef ik dan op m'n Garmin.
Dat ging betrekkelijk goed tot ik op 'n punt kwam waar je alleen met 'n mountainbike misschien nog verder zou kunnen; een drassig onverhard weilandpad, een soort karrespoor. Terwijl ik toch echt voor de instelling 'racefietser' gekozen had!
Op de achtergrond kun je de mensen zien die uit 't bestelbusje kwamen om er hun hond uit te laten; arm beest!
Gelukkig kon ik de City Navigator software (van enkele jaren oud) een by-pass laten uitstippelen.

Wel was ik tijdens de toertocht even behoorlijk ontzet toen het leek of ik de mensen achter me (de Muis en Kat die Astra uitlieten) zowel als de groep voor me uit 't oog verloor, die ik weer probeerde in te halen.
Dat kwam omdat ik even niet om de langzaam rijdende dames heen kon (ivm het honduitlaten).
Ik vroeg daarom wildvreemden of ze "nog meer van die dingen hadden gezien". "Ja naar rechts waren ze gegaan..".
Daar was iets dat op 'n parkeerpleintje leek met maar één doorlopende weg, naar beneden, en een behoorlijk steile ook...
Dat bood dus wel uitzicht maar van felgekleurde velomobielen echt geen spoor!
Ik vroeg het dagjesmensen die omhoogklommen maar die hadden ook niemand zien voorbijkomen...Shit.
Met veel moeite (uitstappen) wist ik de fiets weer te keren en duwde hem terug omhoog. e.e.a. Verwensend omdat ik me nu genoodzaakt zag a.d. hand van m'n Garmin terug naar de camping te rijden. M'n Enige bruikbare 'waypoint'.
Toch liep alles met een sisser af omdat de eerste groep voetgangers inmiddels over de loopbrug kijkend door de nauwe toegangssteeg van het Fort Kijkduinen de grote verzameling geparkeerde tupperware hadden ontwaard...!

Het drong wel tot me door hoe belangrijk en nuttig op zo'n moment de aanwezigheid van een track van de tocht zou zijn geweest. Ik zou daarmee desnoods een hele groep de route mee kunnen laten rijden in een aangepast tempo!
Mocht dat nodig zijn dan wil ik wel meehelpen zo'n track te produceren in de toekomst.

Op de terugweg had ik nogal last van het nietige display van de Garmin Legend. In verschillende schaalverdelingen lijkt dan een tracklijn te staan waar ik toch echt niet heen moet.
Dat heeft me vaker parten gespeeld met dit toestel.

De bourgondische onthaal van de familie van Hattum en Sebastiaan en de fijne camping hebben me echt goed gedaan!