Zoals te zien heeft het bovenste 12mm alu gordijnroede-buisje de neerwaartse kracht niet weerstaan. Op de Tacx fietstrainer ging 't nog goed maar al bij 't eerste 'rondje Zeeburg' was 't bekeken...Of de superlichte buisjes zijn te zwak of ik ben te sterk (maar laten we daar niet vanuitgaan want anders kan ik beter geen bankdrukfiets bouwen).
"Is dat niet gevaarlijk?" -Nee, het stuur met de remmen en versnelling blijven ook in deze toestand gewoon werken. Sterker zelfs: Met de voeten alleen kan ik zo zelfs nog terug naar de uitvalsbasis rijden.
"Was ik teleurgesteld"- In zoverre dat ik 't daarna voor gezien hield voor dit Pinksterweekend en eerst maar n's de herstelde trike heb gelanceerd voor familiebezoek in Purmerland. Voor mij met dit mooie weer werkelijk geen reden om te gaan velomobielen.
Natuurlijk moest ik wat racefietsers laten voorgaan bij Watergang maar de gedachte "straks ben ik weer de enige persoon op de wereld met een bankdrukfiets" maakt me daar volkomen immuun voor.
Mijn witte melkfles benen hebben nu tenminste weer wat kleur gekregen!
Dankzij de vuilnisstaking heb ik trouwens al dikker dunwandige alu buis klaarstaan, doorsnede 20-22mm, hetzelfde als ik eerder succesvol toepaste.In de vorm van 'n telescopische douchgordijnophangbuis.
Vanwege de "aháá"-erlebnis bij het grote publiek !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten