Over de titel van dit blogbericht: Misschien heeft u de theatershow van Peter Pannekoek gezien 'Later was alles beter' ? Misschien ook niet.
Happy you, dat doet er nu ook even niet toe.+
We moeten op de plantenvloer der Koninklijke Flora Holland nu een half uur eerder beginnen (om zes uur). Niets nieuws op zich in het hoogseizoen. Want dat gebeurde voorgaande jaren ook al.
Dat heette (of eigenlijk 'pleegde te heten') dan 'vroegveilen'. Maar dat is het dit keer (nog) niet en ik zal u zelfs proberen uit te leggen waarin het verschilt daarmee. En wat dat met ligfietsen van doen heeft.
De extra stapelwagens die door ons gesorteerd worden vanaf zes uur zijn geen karren met planten maar met bloemen, afkomstig van de begane grond. Onze 'eigen' veilingzaal der planten op de tweede verdieping draait pas een half uur later de koopwaar door de zaal.
Helaas betekent dat (ja er staat 'be-' voor maar dat maakt het geenszins voltooid deelwoord, ben je belazerd!) dat er veelal al vanaf half zes karren worden opgevoerd voor het latere veilproces. Zodat ik de velomobiel niet veilig de fietsenkooi in kan krijgen!
Een tweewieler wel omdat ik die snel op kan pakken en daarmee in axiale richting kan lopen om zo schade voorkomen.Ik heb het herstellen van de schade aan de DF na het repareren van de integriteit van de bodem met twee stroken reparatieband dan ook even gestaakt.
Om daarvoor in de plaats de achterrem van de 222 weer gangbaar te maken.Ik kwam er namelijk ineens achter dat ik wel weerstand voelde in de greep maar niet daadwerkelijk de achterrem bekrachtigde!
Die zit bij mij strak achter het stoeltje omdat ik vanwege de 2 duims band geen V-brake gebruiken kan. Het bochtje dat de velgrem verbond met de remkabel was afgebroken en knelde met dat deeltje de staalkabel af.
Zoals ik ook met de DF-derailleurklem gedaan heb heb ik het inbusboutje gelijk vervangen door een zeskant. Zodat ik de kabel voortaan kan losdraaien vanaf de zijkant. Het loshalen van de bovenste ophanging van het stoeltje bij makke aan de remkabel zal zo hopelijk niet nóg eens herhaald hoeven worden!
Tevens heb ik afgezien van het gebruik van de rapidfire/ duimshifter op het stuur van de Optima Cheeta.Daarvoor moest ik te vaak terugschakelen met totaal andere vingers omdat de juiste versnelling niet helemaal werd gepakt. Nu zit er een Sram Attack gripshifter op.
Maar daarvoor was de gebogen vorm van mijn ook als 'toch nog wat te breed' beoordeelde stuur niet geschikt.
Dat heb ik vervangen door een enkele bocht 22 mm in de stuurstrop.
Om dat vast te houden en de juiste stand te bepalen heb ik die eerst met een popnagel gefixeerd.
Toen dit zijdelings speling gaf heb ik het -om lassen te voorkomen- nog een kleine 100 km kunnen oplossen met epoxy-klei aan weerskanten.
Dat hield zo'n 100 km maar toen dat scheurde aan de rechterkant en los kwam van het chroom aan de andere moest ik toch de 4 kabels er weer uittrekken.
Om smelten van de mantels te voorkomen bij het alsnog lassen. De popnagel bleef om de juiste stand te waarborgen.
Nog iets over 'werken in blessuretijd'?
Lekker niet, de mens stelt zich al genoeg centraal in de focus op deze zieltogende wereld!
Zo, weer lekker zelfredzaam bezig geweest Mick! Daar kunnen velen een voorbeeld aan nemen!
BeantwoordenVerwijderenIk voel me in elk geval wel een soort 'roepende in de woestijn' Adri. Vanmorgen een (zoveelste)nodeloos oponthoud op het werk maar eens geprobeerd dan toch de lippen van elkaar te krijgen. Of ze nog wat bijzonders hadden meegemaakt van het weekend?
VerwijderenMijn chef vertelde trots dat hij "eindelijk van zijn vrouw" die nóg grotere TV had mogen kopen.
Je leutert dan maar een beetje mee maar denk bij mezelf...
Mvg Mick
Herkenbaar Mick! Heb ik ook vaak, dat gevoel, de tegenwoordige "werkende klasse" doet en denkt op een heel ander niveau dan mij......
BeantwoordenVerwijderenUiteraard ben ik ook een "rare", met die vreemde fiets, en fietsen door weer en wind, zeker "raar" als thuis een nieuwe auto gewoon stil laat staan....................
Gelukkig kan ik, en waarschijnlijk jij ook prima met mezelf leven!
Groeten, Adri.