Er was die deelnemer aan de Waterlandtocht die mij met enige krachtsinspanning uit de DF zag klauteren en uitlegde dat hij zich dat wellicht in de toekomst niet meer zag doen. En daarom voor de zekerheid maar afgezien had van dit InterCity-model....Wat me een te lang verhaal leek was uit te leggen dat het stuur (dat aan een elastiek hangt) mijn benen was gaan raken bij het uitstappen.
Misschien is het flexkoord zijn rek kwijt, uitgerekt door -tijdelijk- gebruik van een toetertje met blaasbalg aan het stuur of is de tightwrap waarmee hij rond het stuur vast zit gaan schuiven.
Eigenlijk stond verbetering daarvan al een tijdlang op mijn lijstje dus van het weekend het deksel maar eens los gedraaid...
oude situatie:
Mijn te doen gebruikelijke oplossing zou zijn iets van een stalen klem te knutselen met misschien een vleugelmoer en slotboutje m5 (met half weggeslepen kop tegen verdraaien). Zodat ik door verschuiving hiervan de stand van het stuur nog zou kunnen bijstellen.
Maar dat is ook al mogelijk met een lussen-constructie zoals in de armslagkabel van de Thys is voor gedaan (met paalsteken).
Uit de touwen- en elastieken-koffer toverde ik echter nog iets simpelers dat eveneens de truc doet. Een soort stelbinder onderdeel van -laten we zeggen- ABS.
Door een (groen) koordje rond de remgreepverbindig te leggen is het aangrijppunt hoger en op een vast onderdeel komen te zitten.
Er komt zo minder kracht op het elastiek, de spanning is instelbaar (en daarmee de stuurstand), Het is lichter dan een extra klem rond de stuurbuis en scherpe delen zijn er ook niet ontstaan jongens!
(Of oudere mannen die toch graag jongens willen blijven op deze plek :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten