DF: kabelbreuk en nog iets...

Grote denkhoofden zouden aan warrigheid lijden hoor je vaak. Zeker dat laatste zelfstandig naamwoord is op mij van toepassing! (Dat is een woord waar je één van de lidwoorden de, het of een kunt voorzetten.)
Zo vergat ik dinsdag weer eens het bosje sleutels met barcodekaart van mijn werk mee te nemen. Dat bleef in de meterkast hangen waardoor ik de moedersleutel van alle kleedkamerkluisjes lenen moest om mijn werkschoenen en broek te pakken. En daarna direct teruggeven natuurlijk waardoor ik de beslissing nam de velomobieltas met o.a. gereedschap en reserve banden achter te laten.

Dat leek allemaal goed te gaan, verder niets meer over het hoofd gezien, behalve de wet van Murphy...
De achter-derailleurkabel brak na ruim 5000 km. De ketting kwam hierdoor automatisch op het kleinste buitenste kransje terecht en zonder gereedschap of Schlumpf Mountain Drive werd dat dus heel zwaar trappen vanuit Amstelveen. Zelfs maar om terug naar het 44 tands voorblad te schakelen!
Voordeel is dan weer dat ik toch al een vrije dag voor woensdag had aangevraagd.
De teflon gecoate binnenkabel blijkt te zijn gebroken OP de S-ram derailleur. Het is een soort gootje dat leidt naar het feitelijke m5 inbusboutje waar het restant versnellingskabel mee vastgeschroefd zat.
Dat inbusboutje is helaas onbereikbaar met een inbussleutel omdat het onder de rand van het inspectieluik valt (!) Zelfs een los bitje is te lang om er in te steken omdat de derailleur bij breuk van de kabel automatisch naar het koetswerk toe beweegt.
Het boutje zat goed vast want zelfs met een griptang kwam hij niet los. Er is maar één manier om het "montageluik" toch te kunnen gebruiken en dat is door met je linkerhand de achterveer in te drukken. Een ongemakkelijke en riskante actie want als de achterkant van de fiets me ontglipt zal de inbussleutel, die je er nooit op tijd kunt wegtrekken, de onderrand van de luikopening beschadigen...!
Terwijl dit zo gemakkelijk gebruiksvriendelijk te maken is.
Ik heb de m5 inbusbout met het opgekrompen ringetje dan ook vervangen door een centimeter lang boutje met ordinaire zeskant (en een ringetje). Nu kan je ten minste moeiteloos met een steek- of ringsleuteltje m8 van boven af het vastzetpunt van de remkabel bereiken!
De derailleur is van S-ram en ze hebben hetzelfde principe van versnellingskabel-inleg toegepast als ik de derailleur in de Limit had aangepast. Met de buiten-kabelstop op een vast punt op de derailleur en naar voren wijzend. Zodat de buitenkabel niet langer dan 2 meter hoeft te zijn en niet in een bewegende lus naar beneden hangt.
Bovendien zijn de ketting geleidewieltjes netjes gelagerd met industrielagers (zoals op een Thys roeifiets). Geheel vrij van MUD dus.
De breuk is echter wel ontstaan op de plaats waar de teflon gecoate binnenader via een gootje naar de besproken bout wordt geleid.
Ook dat heb ik proberen te verbeteren door de nieuwe Decathlon kabel, eveneens gecoat, in dat gootje te leggen in een nylon slangetje dat ik uit een afknipsel versnellings-buitenkabel trok (iets dikkers staat het gootje ook niet toe).
Ik hoop verder Murphy te ontwijken door het vastzetten van dat nylon met een tightwrap. Misschien zou je dat ook met zo'n ultravioletpen lijmen kunnen. Maar daar heb ik geen ervaring mee en een eigenschap van nylon die het overeenkomstig heeft met teflon is dat er nu net erg weinig aan hecht  ;-)

Ik heb dus een versnellingskabel vervangen zonder vieze handen te krijgen en zonder naar Dronten te zijn gereden met de auto dames...

Omdat het toepassen van een smeermiddel als olie hierbij eerder weer vuil gaat vasthouden en overbodig is..
Wel kocht ik bij de Action een leesbrilletje met in de pootjes ieder een ledlampje om het miniatuur inbusboutje onder het handvat van de gripshift goed te kunnen zien en toch mijn handen vrij te houden (erg handig!). Maar die zal voor andere reparatie werkzaamhden ook wel weer eens van pas komen.

Nu maar hopen dat de volgende kabel langer mee gaat (dankzij het nylon) dan 5000 kilometer!.