Het lijkt wel of we in een ander land beland zijn. Toen ik vóór acht uur 's avonds terug reed naar A'dam met de Limit viel de duisternis bliksemsnel in. Dat ken ik nog van Spanje, samen met het grote temperatuurverschil tussen dag en nacht (>20") in de streek van Madrid (+Castilla de La Mancha).En ik moet toegeven, ook ik ga daar gebruik van maken om in oktober nog even te gaan kamperen! Maar laten we niet vergeten dat de bruine rat oprukt in ons land, de tijgermug Zika komt verspreiden, onze eigen merel -mijn lievelingsvogel- bij bosjes het loodje legt door exotische muggensteken.
Hoewel ik in A'dam-Noord iets omgereden moet hebben deed ik geen moeite de Garmin uit mijn tas op te diepen. Dit was gewoon heerlijk rijden. Ook op de heenweg tikte ik de 43 km/u bijna moeiteloos aan volgens de GPS. Er is dan ook iets sterk verbeterd!
Mijn blog kent zeker ommissies, bewuste weglatingen. Waarom zou ik uitgebreid schrijven over een valpartij met de Cheetah onderweg naar Alligt? Daar schrijf ik mezelf alleen maar mee in de put. Terwijl de schaafplek op mijn linker onderarm al bijna is genezen. Kwam door natte modder van een soort trekker over een onoverzichtelijke bocht van de betontegels OK?
Zoiets is ook van toepassing op een irritant schudden van de voorwielen dat de Limit deed. Vaak moest ik het stuur krampachtig vasthouden en dat maakt het rijden erin niet tot een ontspannen bezigheid.
Het vervangen van een gebroken spaak en opnieuw richten van de voorwielen (met een grotere precisie dan die van de wielen van Alligt zelfs) verlosten me niet van het euvel noch het vervangen van een stuurkogel.Naar Wim Schermer toe had ik de fiets iets toespoor gegeven en het balhoofdlager wat aangedraaid, allemaal met weinig effect. De Trykers (banden) leken de besturing iets te kalmeren maar brachten de fiets nauwelijks boven de 36 p/u uit...
Tot nu dus wat het plezier in het velomobielrijden weer behoorlijk verhoogd heeft!
Wat is er gebeurd? Ik heb per ongeluk eigenlijk ontdekt dat het tóch de uitlijning was toen ik bezig was aan een ander verbeter probeersel: wielschilden.
Wat mogen dat nu wel weer wezen? Ik meen dat Piet Kunnis voor de creatie van zijn SuperMango de wielkasten aan de onderkant had afgesloten door beweegbare platen. Eigenlijk een beetje zoals de Leitra doet met de gehele wielkasten maar dan alleen voor de onderkant.
Daar heb ik over nagedacht en ik kwam tot de oplossing om daarvoor dun (0,7 mm) lexan te gaan gebruiken vastgemaakt aan de verlengde bouten van de uiterst voorste m8 bevestigingskogel en de achterste m6 stuurkogel. Door deze te vervangen van een haakse uitvoering in een doorboorde!
Door nu langere bouten aan de draagarm te gebruiken heb ik dan twee ophangpunten voor mijn stroomlijnverbetering.
Maar het directe voordeel is dat de uitlijning nu veel exacter ingesteld kan worden. Voorheen moest dat namelijk gebeuren door de haakse stuurkogels 360" te verdraaien, nu nog maar 180".
Dat heeft gemaakt dat ik de uitlijning (met mijn uitlijnconstructie) nu zo nauwkeurig toepassen kan dat de fiets beter en sneller rijdt en het schudden volledig tot het verleden behoort (:
'Versprijden'? Nieuw woord? Mick toch 😉
BeantwoordenVerwijderen"versprijden"?
BeantwoordenVerwijderenBedankt heer & dame de woordblindheid was geheel mijnerzijds!
BeantwoordenVerwijderenMaar u ziet, het gesel der censuur wordt niet a la 'bevriend staatshoofd' door mij toegepast ;-)
Bedankt!
Hoi Mick,
BeantwoordenVerwijderenMooie oplossing om je stroomlijnverbetering aan te hangen, en mooi meegenomen dat je de uitlijning beter kan instellen op deze manier!
Ik maak al een paar jaar gebruik van de oplossing van Peter de Rond, het hulpstukje met linkse en rechtse schroefdraad, zodat de sporing op de mm precies ingesteld kan worden, werkt voor mij prima zo!
Groeten, Adri.
Hoi Adri,
VerwijderenIs ook zo daar had ik eigenlijk nog naar willen verwijzen.
Wel een nadeel daarvan is dat als de draadeinden niet tegen elkaar drukken er feitelijk ook nog een linkse en een rechtse borgmoer bij moet om speling op de draad te voorkomen. Wat alles toch wel wat zwaarder maakt.
Maar ook mijn systeem heeft een nadeel. Ik heb de vering geblokkeerd dus mij raakt het niet maar als je wél met vering rijdt is de incaserings-hoek van de afgebeelde stuurkogel kleiner dan die van de knie-modellen.
Of ik het kan blijven gebruiken als ik weer vering wil is dus nog maar de vraag. Wel weet ik een trucje om die hoek nog wat groter te krijgen: door er een halfrond ringetje onder en boven te gebruiken. Zoals gebruikt wordt om V-brake remblokjes te richten.
Mvg Mick
Tja, Mick ik weet niet of gewicht een probleem is als je gebruik maakt van M6 materiaal, weegt bijna niks en je bespaart je een hoop energie en banden mee, want ook al ga van 360gr, naar 180gr, nog steeds is het niet precies wat je misschien nodig bent. met links en rechtse schroefdraad stel je het op de graad nauwkeurig af. Hierdoor minder weerstand, en prettiger rijden.
BeantwoordenVerwijderenIk ben nooit eerder zo overtuigd geweest dat een sporing deze nauwkeurigheid nodig heeft Peter. De FAW begon dan ook nooit op deze manier te schudden na een slag meer of minder, alleen wat zwaarder te trappen.
VerwijderenIk heb wel eens gedacht voor een link-rechts systeem een (lichtmetaal) m6 kabelspanner te gebruiken. Maar daar zit dus geen linkse borgmoer bij en op dit moment ben ik dus ook 'gesteld' :)