Nieuwe snek en achterwiel

De door mij al geruime tijd in gebruik zijnde aluminium CVT-snek met dyneema doet het op zich nog prima. En het dyneema loopt er nooit zomaar van af. Maar het sperlager heeft al verscheidene keren vast gezeten. Met WD-40 kreeg ik het wel weer los maar bij het terughalen komt er een irritant geluid uit. Ik heb nog een tijdje gedacht dat dat door het geluid-doorgevende metaal eenvoudigweg versterkt werd en met een kunststof snek gedempt. Maar ik weet inmiddels dat het echt het freewiel met het sperlager zelf is.

Nu zou ik aan Derk kunnen vragen die snek voor mij op een ander wiel te zetten (dat lukt mij namelijk niet zelf) want een ander wiel daarvoor heb ik wel. Maar door de wat kleinere kunststof snek (de 175 mm) eens te proberen los ik een aantal nadelen van de alu uitvoering misschien in één keer op: een langere levensduur van het dyneema, een lichtere snek en een reserve wiel (die met CVT-snek) om naar terug te keren, om welke reden dan ook. Dus heb ik die besteld bij hem.

Bij de zaken waar ik minder tevreden over was aan de 222 hoort de smalle aerovelg.


Waar ik niet dan met bandenlichters en zonder beschadigingen aan de hieldraad een buitenband op- of af kreeg. Daar heb ik dan ook de slijptol in gezet (zie foto).
Als nieuwe velg heb ik weer een 25 mm exemplaar van Theo gebruikt. Vooral gelet op het makkelijk kunnen wisselen van de achterband en het feit dat ik met een bredere band wil gaan rijden. Voor het comfort en het bereiken van een hoger verzet.




De spaken aan de kant van het sperlager kon ik niet uitnemen omdat ik dat niet weet te verwijderen. Ik heb ze daarom herbruikt in de goed bij de snek kleurende velg. Maar dan met een aangepast spaakpatroon, kruis over 1. Die heb ik dan op dat kruis om elkaar heen gedraaid wat er tamelijk bijzonder uit ziet. Maar daar schrik ik als bekend ook niet van terug :-)
Aan de linkerkant berekende ik de lengte voor (langere) x over 3 spaken. Ringetjes waren niet nodig dit keer, wat natuurlijk een lichter wiel oplevert.
Wel moest ik een richtstandaard uitdenken. Die maakte ik van Flamco-rail die ooit door mijn bovenbuurman (gepensioneerd CV-monteur) in de menie is gezet. Daar zitten sleuven in waardoor ik met een lange m8 bout en moeren de hoogte- en zijslagen er uit kon spaken.
Op de montage van het wiel in de roeier wil ik nog even wachten tot ik een mooi nieuw stukje dyneema gekocht heb.

Maar dit excentrische wiel is VEEL steviger geworden dan het centrische voor de Cheetah. Omdat de velg netjes in het midden van de naafflenzen staat!