Gisteren ben ik, na het werk nog vanwege het mooie weer, naar muziekinstrumentenhandel Dijkman op de Rozengracht geweest Voor het kopen van een blokje vioolstrijkerswas. Kostte me €5,00.Met name de Sram naaf werd aanvankelijk nogal een teleurstelling.
Onderweg er naartoe echter kwam ik bij het uitrijden van de straat een tweetal fietsframes tegen bij de container. Daarbij een voorwiel met Sram trommelrem. Dit zou dus wel eens een dubbele remproef kunnen gaan worden!
Ondanks de zeer degelijke remsegmenten bleef de boel namelijk tegen de ankerplaat aanlopen. Ook na het uitschuren van roest uit de trommel, WD-40 op de draaipunten leek niets te helpen. Ten slotte heb ik als 'wanhoopsoffensief' geprobeerd de segmenten over te zetten uit een (3 v.) achterwielnaaf.
Dan blijkt echter dat er alleen een (afneembaar, chapeau) borgveertje om het verbindingsasje van de halve manen op de ankerplaat zit. Maar de bedieningshevel is i.t.t. de SA helemaal niet uitneembaar want geklonken!
Door de bedieningshevel een kwart slag te draaien kan ik de remelementen wel van de achter- ankerplaat afkrijgen maar dat lukt me niet met de geoxideerde (gevonden) voorrem.
Dat met een schroevendraaier en WD-40 tóch proberen resulteert in iets wat je zelfs bij hedendaagse Sunrace SA niet zo snel zult zien: een verbogen ankerplaat. Deze worden bij Sram kennelijk gestanst i.p.v. gegoten!
Weg dus mijn bewijs voor de 'superioriteit' van de - voormalig- Duitse naven. Het is niet alles goud wat er blinkt.
Toch heb ik het grote voorwiel in een damesfiets gezet. Daar is het te groot voor maar na verwijdering van het spatbord kon ik het volgende filmpje schieten: Het wiel loopt na vastzetten zelfs niet maar aan (-:
Als je bedenkt dat het een 28" wiel en band zijn die bepaald stroef op het laminaat grijpt met een enorme hefboom naar de naaf kun je je voorstellen wat deze in een 20" voorwiel moet doen!
Jammer is wel dat de naven niet zonder meer toepasbaar zijn voor eenzijdige ophanging. Er zitten welleswaar vaste lagers in maar die zijn 26 mm dus daar kan geen 12 mm as doorheen.
Overigens zitten de voorstanders van schijfremmen ook niet stil. Ik kwam op Youtube het volgende filmpje tegen:
Maar een vrij lopend wiel heeft natuurlijk niet de kracht van een rijdende fiets met iemand er op. Bovendien zijn er schijven zónder kartels.
Afgezien van het gevaar op verwondingen vind ik het idee dat er in principe ieder moment straatvuil in mijn remsysteem kan slaan niet prettig. Enkele weken terug bijvoorbeeld fladderde er een plastic boodschappentas tegen de cassette van mijn Cheetah.
Ik zag dat gebeuren en stopte dus met trappen om te voorkomen dat de tas schade aan zou richten. Toch moest ik de ligger even op z'n zijstandaard zetten om de zak er achterwaarts trekkend uit te verwijderen (waarbij ik het achterwiel vrij liet komen van de grond).
Stel voor dat me dit overkomen was met een schijfrem.: Haast ondoenlijk om op tijd te remmen en te voorkomen dat de boel klem slaat en iets verbuigt. Natuurlijk is het ook niet veilig om zo maar overal in je ankers te vliegen.
Met een verbogen schijf kun je werkelijk niet verder rijden waar je bijvoorbeeld een V-brake na een gebroken spaak nog even los kunt haken (als de velg aanloopt).
Alleen met een trommelrem ben je helemaal zeker van je zaak en waarschijnlijk zul je de remsegmenten nooit opmaken!
Voor mij is de Sachs / Sram naaf (862 gram) de winnaar. Deze zit in een veel groter wiel en heeft nog niet eens de strijkstokhars-behandeling gehad. Maar ook geeft de remgreep van de roets al het sponzige gevoel. Alsof kabel of remgreep het ieder moment kunnen begeven. Met de min-of-meer standaard remgreep op de damesfiets voelt het remmen zekerder aan. Mogelijk doordat op de 222 een greepje zit met een kortere slag dan meestal wordt toegepast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten