Zomertijd? Het leek wel herfst!

Ik heb de auto enige weken terug weg gedaan. Ik gebruikte hem toch nog maar sporadisch en kan prachtige verhalen afleggen over het milieu... Maar het was me eenvoudig te moeilijk en kostbaar om het ding de Algemene Periodieke Keuring nog langer door te krijgen.
Behalve de wat langere tochten vind ik het enige echt leuke aan velomobiel rijden het trotseren van slecht weer. Daar kwam de CAW met The Mask  dus in het vizier om zondag Monnickendam te bereiken.
Mijn neefje Niek had zijn vierde jaar bereikt bij autobedrijf van de Lingen daar. En de (echte Umbro) voetbal die ik na het werk in de tuin gevonden heb heb ik dus ingepakt in glitterpapier als een soort 'discobal' :-)

Des ochtends was het weer nog goed maar er was regen met heftige windstoten voorspeld. Als ochtendmens door mijn werk in Aalsmeer had ik de neiging veel te vroeg te  vertrekken dus heb ik eerst nog een hoofdlamp geknutseld op de hoofdband van een 'bepaald lasmasker'...Om -zonder de mask weliswaar- onverlichte fietspaden te kunnen bijlichten.
Het slechte weer zette inderdaad al snel in maar ik zat redelijk droog en comfortabel in de Limit. Te trappen hoefde ik haast niet door de stevige wind in de rug maar het leek te doen.
Wel was het opvallend rustig op het fietspad voor een dag in het weekend. De enkele fietser die me te gemoed kwam had daar duidelijk meer moeite mee! Hij kon het stuur nauwelijks recht houden en het scheelde weinig of ik kreeg hem over de 'motorkap' van de velomobiel heen!
Ik riep iets boos als "kijk uit" maar even later was er een bocht naar links om een brug over te rijden. Een windvlaag sloeg onder mijn fiets die me bijna deed kantelen. Op twee wielen rijdend besloot ik razendsnel het stuur om te gooien zodat de neus de richting met de wind mee hervond. Dat hielp maar ik kwam wel tot stilstand in het modderige weiland...
Bij Zuiderwoude zag ik een indrukwekkende proeve van kunnen van de windkracht . Dat sloeg het water metershoog de weg over. Het leek de pier van Scheveningen wel!
Ook bleek ik bij aankomst een wieldoekje verloren te zijn dus ik mag binnenkort weer aan de slag.. Maar eerst moest ik nog een heel moeilijke afweging maken. Het laatste stuk naar Monnickendam loopt over een stuk dijk rond het Ijsselmeer. De lage weg er naast is nadrukkelijk verboden voor fietsers en bromfietsers en daar wordt hard op gereden. Dat leek me zeker met deze windvlagen een gewisse dood te gemoed.
Ik ben dus maar braaf óver de dijk gegaan waarbij ik ook nog eens een bocht draaien moest. Met de vingers het deksel naar beneden trekkend omdat de elastieken de opwaartse krachten niet aankonden en het hart in de keel kon ik de fiets -zonder bijtrappen- niet dan met de grootste moeite uit het diepe water houden!
De behoorlijk in de lengte gegroeide fijne knul was maar wat blij met de bal (wat zeker een ruzie met zijn oudere broer kan schelen want er zijn nu 2 ballen). En ik kreeg nog een gratis auto aangeboden "wel wat groter dan je Fiat Panda". Die had ook recent nog de keuring doorstaan maar ik heb vriendelijk bedankt.
Terug ben ik via broek in Waterland gereden om het traject langs het IJsselmeer  te vermijden.
Dat hielp wat maar onderweg heb ik wel een extra elastiek aangebracht aan een carbonlus aan het deksel.

Dat elastiek haalde ik van een reserveband en spande ik naar het stuur :-)