Wat heeft Mick al zo te doen dat hij niet aan het plakken van zijn schoenzolen toe komt?
Hij heeft een Limit gekocht.
Zeg ik tegen mijn broer Marc nog wel eens gekscherend “Koop een boot en
werk je dood”, omdat hij naast zijn woonark (met betonnen drijfdeel) ook nog
een (roestend) ijzeren ‘plezierjachtje’ aangenomen heeft. Ik doe eigenlijk
hetzelfde met mijin C-Alleweder. Sterker; Ik kocht haar!
Nadat mijn geld en GSM (goedkope prepaid gelukkig) uit de op de stoep gezette velomobiel waren gejat, wat ik pas later bemerkte, liep ook de ketting nog eens van het grootste voorkettingblad.
Dat is
bij deze driewieler een grote ramp te noemen en ik moest die Donderdagochtend
dan ook met de auto gaan. Vrijdag ging ik alsnog met de Hafa trouwens.
Ik heb daar gisteren een eerder gemaakte voorziening tegen uitgebreid. Een stukje van 2 M5 schroefdraden voorzien alu horprofiel heb ik verdikt door er ijzer overheen te poppen. Allemaal niet erg fotogeniek maar het werkt.
Dat gaf rond de klok van 12 alweer een ‘geruststellende’
ratel om aan te geven dat ik dreigde de ketting over de rand te trekken met het
pookje. Waarna ik een van de bereikbare(!) afstelboutjes opnieuw instelde zodat
zelfs die ratelstand onbereikbaar wordt.
Dat boutje komt dus kennelijk nogal eens los en vind ik gewoon onvoldoende. In geval van de Limit waar ik nu al enige jaren aan aan het sleutelen ben…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten