‘Schoenenvakman’ bakt er niks van!

Hoewel ik mijzelf niet als erg sociaal bedreven zou omschrijven krijg ik van collega’s toch nogal eens cadeautjes. Waren dat anderdaags nog (RVS) laselectrodes, van Surinaamse “Junior” onlangs een trainingsjasje en van Bagrijnse Yamiel een stel fietsschoenen. Nooit gebruikt en precies in mijn maat (42)!

Zelfs de SPD-plaatjes zaten hier al onder en ze zitten lekker (“Mijn buurvrouw is schoenontwerpster voor Shimano”-volgens Y.). Het zijn alleen geen ATB-schoenen jammer genoeg dus om de plaatjes zit geen rubber om op te lopen. Bovendien beschadigen ze het interieur van de Limit op deze manier bij het instappen.

Omdat je het rubber voor het maken van zolen niet meer bij de HEMA kan kopen tegenwoordig (Opa vertelt…) en ik nog zat andere klussen heb besloot ik dan toch maar naar een schoenmakerij te gaan. Eigenlijk plak ik er liever zelf een zool onder maar de dichtst bij zijnde schoenenmaker, Hillie’s in de Javastraat raadde me sterk aan eerst maar eens langs te komen met de schoenen.

Dat heb ik dus gedaan gisteren, met de schoenen in een tasje en de schoenplaatjes gemonteerd. Hij zei dat hij er voor 20 euro wel 2mm dun rubber omheen kon plakken. Ik vertelde duidelijk dat dat te dun zou zijn en hoewel de man een getinte huidskleur heeft leek hij redelijk Nederlands te spreken. Toch zag ik tot mijn opluchting een dik stuk hakkenrubber op de toonbank liggen dat ik er maar even brutaalweg bij pakte.

Ik hield een van de schoenen op zijn kant om te laten zien dat dit de juiste dikte had (ongeveer 4/5 mm) om op de schoenen te kunnen lopen. Nu leek hij het te begrijpen en gaf aan dan alleen de voorkant van de schoen te zullen beslaan en vroeg me hoever hij ongeveer van het plaatje uit moest snijden. Dat markeerde ik globaal met een huisdeursleutel, zeggende dat ik dat anders eventueel zelf wel wat bij kon snijden…

Het zou al vandaag klaar zijn en omdat m’n Agu’s totaal versleten zijn en m’n Northwaves geen goede pasvorm blijken te hebben (veel voetproblemen door gehad) waren mijn verwachtingen vanmorgen hoog gespannen.

Maar helaas…Toch heeft de shoesalesman iets opgeplakt dat de dikte van een binnenband nauwelijks overtreft!

Er is dus nog steeds niet op te lopen nu en ik gaf hem gelijk mijn ontevredenheid aan. Ineens bleek hij zich van mijn ‘aanschouwend onderwijs ATB-schoenen demonstratie’ na een dag niets meer te kunnen herinneren en moest ik betalen om de schoenen nog terug te krijgen.

Ook later vandaag toen ik terug belde om nogmaals mijn beklag te doen luisterde hij niet eens af tot ik mijn voorstel zou doen er gewoon nog een tweede laagje van dit spul over heen te plakken…

Toen ik het had over “De koude douche…” die mij dit alles bezorgde verbrak Meneer de vakman de verbinding.

Ik heb dus een negatieve recensie geschreven en ben van plan de rubriek RADAR te vragen het voor mij op te nemen.

Het lijkt me dat ik juist op een medium als de TV goed kan laten zien waarom ik zo ontevreden ben over het geleverde. Overigens wil ik daarbij het onderwerp ‘Ligfietser’ vermijden. Omdat me dat veel te hoog gegrepen lijkt voor het grote publiek. Dat nog achter een foute paus en een koningshuis aan sjokt.

Om geen al te achterlijke indruk te maken probeer ik persoonlijk in die hoedanigheid wel spelfouten te vermijden op mijn blog. Met dit doel voor ogen kan men mij een licht didactische inslag eigenlijk ook niet euvel duiden vind ik.

Duidelijk is me nu wel waarom ze bij de ‘Meester-schoenmaker 's avonds de rolluiken neerlaten. Ontevreden klanten zouden anders wel eens het prutswerk terug de winkel in kunnen smijten.

Volgens Yamiel een grove belediging in de Arabische wereld.