Roets-EK

Eindelijk ook eens aanwezig bij de roeifiets-EK te Neeltje-Jans bij Middelburg, Zeeland. Home van 2 legendarische ligfiets-godfathers: Derk Thijs en Bram Moens.

Ooit ben ik wezen kamperen op Goeree-Overflakee met 2 zelfbouwligfietsen van me, een vriendinnetje en ik.
Maar spullen hoefden er dan ook niet mee want we logeerden op die camping. Dat was nu heel anders!
Om te beginnen ben ik dat meisje ergens kwijtgeraakt in Groningen waar ze iets ging studeren met haar altviool.
Kamperland ligt nog Zuidelijker dan G-O zo kan ik u berichten en zo ook Residénce de Banjaard, een soort Nieuwbouwwijk voor goed gesalarieerde toeristen.
Leuk voor families misschien maar ik prefereer een camping (de Strandjutter) waar ik voor 40 euri minder zelfs een electra-aansluiting had voor m’n luxe-verwarmde deken en volledige privacy (achter een kippenhok).
Met tussen de kippen en mij zelfs struiken waar ik zo de rijpe bramen en bessen uit kon plukken.
Aan de overkant maar op flinke afstand (in de zon) nog 2 heren roetsers. Eén familie van Derk himself, de ander een werkelijk fanatieke racer (nummer 7 vd sprinters zelfs meen ik). Verderop op de camping nog een bekende,
Dat betekent dat de andere 113 deelnemers in de chalets verbleven moeten hebben!

Maar zelfs op de Strandjutter was ik dan weer degene met de kleinste auto, m’n groene Fiat Panda.
Terwijl ik daarin maar liefst twee 222’s vervoerde. Die moest ik dan ook wel helemaal ontmantelen: boegspriet eraf en wielen eruit.
Voor de bankdrukfiets had ik me die moeite kunnen besparen. Ondanks dat daar wel wat belangstelling voor was…Ik had de boegspriet geleidebuis in de tuin laten liggen! De bovenste buis zogezegd.
Ook wat andere kleinigheden had ik over ’t hoofd gezien zoals een tandenborstel, radio’tje maar ook de miraculeuze ‘Curcuma’ capsules zodat ik na de eerste dag (van Za- op Zondag) verging van de pijn in m’n voet.
Dat werd dus bierflesje nummer 2 ja, maar het hielp eigenlijk weinig…
Dan ben ik momenteel bijzonder slecht te spreken over de Speedplay pedalen want de ‘Zero’s’ lieten me de start van de tourtocht missen (7 minuten te laat) omdat ik 7 schroefjes los en weer vast moest maken vanwege loszittende schoenplaatsystemen.
De ‘Frogs’(ATB’s) wilden in Amsterdam al niet meer vast blijven zitten en besloot ik toch maar weer te vervangen door de oude SPD’s (vd Benchpressbike).
Het materiaal deugde dus niet, m’n gezondheid was verre van goed en ook de Zondag ging er weer van alles mis voor ondergetekende. Anderen leken daar geen last van te hebben.
Wel kon ik in een kleine groep meerijdend nog de 41,5 km/u halen op de Revolver. Maar dat was ook wel dankzij de wind in de rug en de ruime asfaltstroken van de Zeeuwse kust.
Hoewel dat voor mij persoonlijk bmw een record is (maar ik race zelden) was het ook weer niets speciaals want een kort klein meisje (naam bekend)en een lange ‘Derk’ rijdend met 1 been haalden hetzelfde tempo!
Ook zag ik nog wat interessante technische oplossingen aan oudere geupgrade roetsen. Voor mijzelf hebben die oplossingen niet direkt veel waarde meer maar ik vond het toch hartverwarmend te zien dat ook anderen met eigen oplossingen gekomen waren om een soort Revolver te bouwen.

Verder de uitstekende organisatie waarbij de accommodatie van de Banjaard natuurlijk onontbeerlijk was met 118 deelnemers!
Iets over de uitslag foto's en 'n video hier.
Maar een ‘lopend buffet’ daar?
Niets voor mij dat gekledder op veel te kleine bordjes uit rvs-opwarmbakken. Met obers die je ook nog een drankje aan proberen te smeren (apart bijbetalen!).

Gisteren heerlijk op eigen gelegenheid 3km verderop van de camping (Kamperland) bij Chung Lee voor 7,5 euro minder een vol bord onder de snor door gewerkt.
Relaxed met krantje erbij…

Laat Ome Mick maar schuiven!