Slimme Scharrelslager schiet te hulp!

Niet voor het eerst, maar zaterdag ben ik ineens goed in de problemen geraakt.
Toch was het niet zo'n onlogische keuze om de roeifiets te verkiezen op deze regenrijke boodschappendag. Met een deels Gore-Tex uitrusting aan. De Thys 222 staat bij mij in de woning namelijk op z'n achterwiel, vlak achter de voordeur! :-) 

Onlangs is het dyneema gebroken en voor mijn gevoel al kort nadat ik dit omgedraaid heb. Dat blijkt ook wel te kloppen als ik de kilometerstanden uit de kantlijn op deze pagina bekijk.
Door de truc met het extra stuk dat ik nog onder de ring ingesloten heb van het koord dat ik ook (daadwerkelijk) gebruik was het gelukkig wel mogelijk het koord nog een keer te gebruiken. Voor een derde leven dus eigenlijk. Maar ik vind het er niet meer zo jofel uit zien na bijna 3000 kilometer!
Daarom besluit ik op goed geluk naar de KNSM-eilanden te rijden waar de Lijnenspecialist resideert. Nou ja " resideert" (derde per. enkelv. teg tijd: T) die blijkt helaas gesloten. Dus door naar een supermarkt waar ik besluit niet naar binnen te gaan omdat er geen fietsslot in de toptas gesloten is...Die huist daar dus ook al niet.
Toch altijd nog beter dan een konijn met zijn psychedelische contradictie: die woont in een hol, behalve als hij thuis is want dan is het vól!
Nu troost ik mij dat een andere boodschap van praktische aard weer een heel andere richting op ligt dus dat mijn woning toch weer op de route ligt om even snel een kabelslotje bij te pakken met een huislijke tussenstop.
Ik doe dan helaas iets minder verstandigs als te doen gebruikelijk. Ik hang de sleutel van de voordeur niet met de karabijnhaak terug aan mijn broek maar aan een oog van de Radical tas (!).
Behalve die toptas heb ik gelukkig ook nog de tennisracket-tas min of meer vast aan de roeifiets hangen tegenwoordig. Om een zak schips heel te houden los van de overvolle boventas nadat ik bij de AH klaar was en rij nu van de Indische buurt de Watergraafsmeer in om te informeren naar de aankoopmogelijkheden van mijn gedroomde seringenstruik bij Intratuin.
Bij toeval (toch nog weer een tussenstop) kom ik er echter tot mijn onthutsing achter dat de tas met mijn belangrijkste spullen (de Radical) verdwenen is!
Dat is werkelijk een spookbeeld voor me want dat is me decenia geleden ook al eens gebeurd. 
Als iemand aandacht heeft gehad voor waar ik mijn geld placht onder te brengen is zo'n over het stoeltje geschoven gebruiksvoorwerp -dat buiten mijn gezichtsveld valt- makkelijk weg te grissen! Zeker rijdend (volt. deelwoord ) op de roeifiets waarbij je telkens even iets uit de stoel komt...
Ik rij nog terug naar de AH en speur over de weg. Maar weinig kans natuurlijk in een stad met zoveel inwoners op zaterdag middag. Bij Osirus!
Dan moet ik ook nog eens 40 kilometer extra roetsen om de reserve sleutel van mijn voordeur op te gaan halen waarvan 20 met flinke tegenwind.

Gelukkig zijn er,  je moet er wel met een vergrootglas naar zoeken, ook nog positieve individuen op deze wereld. Mensen die niet alleen maar egoïstisch fossiel stoken, reizen en consumeren en zich gevonden voorwerpen toeeigenen. 

Eindelijk thuis logde ik in op mijn Triodosrekening om mijn pas te blokkeren. Ook keek ik natuurlijk gelijk op het transactie-overzicht of er via de contactloos betalen mogelijkheid (!) geld was opgenomen door derden.
Welnu dat was er, maar niet meer dan 2x €0,01! Curieus..
Tot het tot me doordrong dat dit uiteraard niets met diefstal te maken had maar dat de andere rekeninghouder, de 'Scharrelslager' in de Hoogstraat 60 te Watergraafsmeer kennelijk mijn tas gevonden had!
Een internetzoekopdracht levert je dan op dat er maar één slager zich (nog) met specifiek de verkoop van scharrelvlees bezig houdt (en biologisch verbouwde groente) in de hoofdstad. En die bevindt zich nu precies op de route die ik gefietst had die dag!
Long story short, via hun internetpagina krijg ik contact met de eigenaar Cees die mij al zondag terugbelt dat ik direct na mijn werk de tas weer kan komen ophalen als de winkel open is.
Dat doe ik dan natuurlijk maandag ook enthousiast en geef hem twee tientjes om de goede zaak te ondersteunen. De tas was afgegeven door een eerlijke buurvrouw vertelt hij openhartig. En hoe hij wel vaker gevonden tassen of portemonnees op deze manier terug weet te bezorgen bij de eigenaar!

Het afhalen en woon-werk doe ik trouwens die dag wel even met de DF want het roetsen had wel een subtiele knauw gekregen op dat moment!

De oorzaak was waarschijnlijk een verkeersheuvel in de straat in combinatie met het feit dat ik (ondanks de squash-tas) nog steeds tussen de toptas en de bagagedrager een opgevouwen zijtassensysteempje gepropt had zitten.
Waardoor de tas niet voldoende over het zitje geschoven heeft gezeten. En dat nog weer verergerd met 2 blikken en een pak yoghurt bovenin dat dus alles top-zwaar maakte!
   
 

Waren er maar meer mensen die zich inzetten voor het algemeen belang en ter voorkoming van het dierenleed van de intensieve veehouderij met zijn stikstof-uitstoot!