Ingrijpen in de kromming

Volgens Erik Verlinde zou zwarte materie misschien helemaal niet bestaan. Toch ben ik er mee bezig geweest. Met carbon vermengd met epoxy althans. Ik liet me daarbij inspireren door het spuitgietprincipe.

Helemaal hetzelfde doe ik dat niet zoals te lezen op wikipedia, ik gebruik immers twee componentenhars, geen thermoharder als ik aan het lamineren ben.
Maar het toevoegen van gemalen wapeningsmateriaal heb ik gekopieerd door restjes koolstofmat met een schaar in zo klein mogelijke stukjes te versnipperen en dat als een soort plamuur bij wijze van exoskelet om het breekbare deel van spaken aan te brengen.

Er bestaat een andere methode die voor de van binnen naar buiten gestoken spaken in het gebogen gedeelte een versterking kan vormen, het plaatsen van kleine ringetjes onder de koppen van de spaken.
Maar dat heeft nadelen. Zo kun je er maar de helft van het aantal spaken mee helpen. Niet degenen die van buiten naar binnen door de flenzen worden aangebracht.
Mijn methode verbindt álle spaken met de naaf en vormt een verbinding tussen de spaken waar die elkaar het dichtst bij de naaf kruizen (in het wiel dat kruis over drie gespaakt is).

Een ander voordeel is dat je op deze manier al zonder ringetjes gespaakte wielen kunt versterken zonder het wiel eerst van de spaken te hoeven ontdoen en opnieuw te richten. Het gaat dus zeker sneller dan te wachten tot alle spaken een keer gebroken zijn en iedere keer de gebroken spaak van uitvulsel (ringetjes) te voorzien  (-:

Mijn eerste idee om in een composiet versterking te voorzien was met het traditionele versterkingsweefsel te werken. Carbon is daarvoor helaas te weerbarstig. Om zich om een ronding van minder dan twee millimeter te laten leggen. Met aramide lukte dit wel (net) zoals op de foto te zien is.

Het gele doekje is na de foto verwijderd

Maar het aramide ligt daarbij slap om de spaken dus deze vouwkunst (origami) levert in feite noch in de duw- noch in de trekrichting steun aan de spaak.
Van het keihard geworden koolstofprutje heb ik daarom veel hogere verwachtingen!
Omdat ik het maar over een heel klein deel van de spaak en het aluminiium van de naaf heb heen gebracht denk ik ook niet dat verschillen in uitzetting o.i.v. temperatuur een breuk zullen gaan veroorzaken.

Na de eerste 40 kilometer woon-werk met de roeifiets (het voorwiel met de trommelrem) gisteren hebben de versterkingen in elk geval geen krimp gegeven ! Het aantal kilometers zonder spaakbreuk hier mee staat vanaf vandaag bij de kilometerstanden.