Een paar weken terug ben ik het regen/condens rollertje kwijt geraakt .Dat gebeurde zo: Omdat het regenen was gestopt besloot ik de Mask 's morgens weer van de fiets te halen. Bij het naar links wegleggen van het deksel moet het werktuigje van het raampje gekomen zijn. Toen ik het de vrije dag erna ontdekte ben ik met de roeifiets nog helemaal terug naar Bovenkerk gereden, maar te vergeefs...Mijn eerste impuls was zo snel mogelijk een vervangend exemplaar te vervaardigen. En gelijk dan maar een iets verbeterde versie, 2.0. Maar ik heb de kwestie nog iets langer op me laten inwerken...
Bij de aankoop van het 0,7 mm dunne Lexan was me al verteld dat het spul niet UV-bestendig is. Het vinden van een leverancier in Amsterdam was echter al zó moeilijk geweest dat ik besloot die informatie voor lief aan te nemen maar het spul tóch te kopen...
Nu is er wel degelijk een wittige kleur in ontstaan die het zicht is gaan hinderen. Ook is het gebrek aan dikte en de nabijheid tot mijn gezicht vaak de aanleiding tot condens. Vooral als de rijsnelheid bij gebrek aan doorzicht toch al niet hoog meer is (minder luchtstroming).
Ik zou dus gebaat zijn bij optisch helderder en een transparanter kijkglas. Terwijl ik n.b. prima Lexan (3 mm dik!) in de schuur heb staan. Over van een -geslaagd- voorzetraam projekt in de huurwoning.
Dit is de afgelopen jaren nooit verkleurd i.e.g. achter het al dubbele glas.
Alleen het buigen ervan had ik na m'n mislukte experiment met het polycarbonaat gelaatsmasker in hete olie nooit meer geprobeerd...
Een smal strookje blijkt met de elektrische verfstripper heel makkelijk te buigen. Met volledig behoud van doorzicht!
Een veel grotere plaat hoef ik ik vanuit de losse hand niet eens te proberen. Dat zal hooguit lukken in een oven, die ik niet paraat heb staan, met een zeer gecontroleerde temperatuur en een vuurvaste (>100 celsius) bestendige mal.
Maar veel groter dat is ook niet nodig want ik kijk door het vizier van de Mask feitelijk alleen door het onderste deel. Een volledig ruitje uitgevoerd in 3 mm zou zelfs onwenselijk zwaar worden.
Door uit het keukenkastje een kookpan uit te kiezen kreeg ik een pasmal met de gewenste diameter .Heb ik buiten ingeklemd in de workmate en de verfföhn van twee zijden op het Lexan gericht. En een heel aardig resultaat weten te bereiken vind ik zelf.
Het dient als vervanging van de voorrand van het slecht doorzichtige dunne Lexan. De bevestiging is met 3 mm computerschroefjes door draad in het nieuw gevormde deel te tappen. Dit nieuwe transparante dikwandige deel valt óver de dunnere plaat. Door van binnen uit wat Polymax aan te brengen is zo bovendien een afwateringsgootje onstaan naar weerskanten.
Zo hoef ik weinig water te wissen met een elastiekje dat ik met een touwtje naar beneden trekken kan.
Wat meer zegt, het werkt! Duidelijk veel meer zicht door het dikke kijkglas en de condensvorming stopt keurig bij de verbindingsnaad. Ik zal met de dashcam eens proberen om een idee te geven van het uitzicht als het regent. Mijn indruk is dat deze camera nog redelijk goed scherp stelt van zo dicht bij...
Maar dat laatste moet ik nog wel in de praktijk proberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten