opvouwbare brilspiegel

Aan reflectie  doe ik niet zelden al in de vroege ochtenduren. Hoe mijn kritiek op de vereniging en Cyclevision te verwoorden bijvoorbeeld. Als 'product' van de punkgeneratie liggen mij cynisch bedoelde woorden als 'Mein Kampf' voor in de mond. Maar die worden verkeerd begrepen en nog slechter uitgelegd. Leuk als dan je botanische kennis van pas komt :-)

Het is op dat moment niet leuk om ruw in je gedachten verstoord te worden door een inhalende hard rijdende racefietser. Daarvoor moet ik dan niet alleen mijn gedachten opzij zetten, zoals maandag. Maar zo'n gast heeft ook nog voordelen bij de oversteekplaatsen met het autoverkeer (in Bovenkerk in dit geval).
Vanwege sneller uitzicht links en rechts en met zijn gekromde houding meer druk op zijn voorwiel...
Stukken makkelijker is het hem al in een achteruitkijkspiegel te zien aankomen en simpelweg de afstand tussen ons i.e.g. niet te laten afnemen. Het eerder gemonteerde spiegeltje op de Cheetah heeft helaas nogal een flinke dode hoek waar de bukker in verscholen kan blijven.
Mijn roets heeft zelfs helemaal nog geen achteruitkijkspiegeltje. Wat door het heen en weer gaande stuur het best universeel aan een bril 'vast' kan zitten.
Die heb ik dan ook al eerder gemaakt van een stofbril met een spaak er aan. Maar zo'n ding moet na gebruik een brillenkoker in (gemaakt van pvc hemelwaterafvoerpijp) die de flinke lengte van  21 cm had.
Wat zonde van de ruimte in mijn van de éen naar de andere ligfiets ophangbare toptas dus.

Daarom heb ik de stofbril dit keer uitgerust met een derde verdraaibaar
pootje. Eveneens van een korte spaak maar met een spatbordklemmetje en kleine tie-wraps bevestigd aan de bril door de helft van een textiel-slotje.


 Zoals ik die nog heb liggen van het zeildoek dekje van de FAW. Van de opbergkoker kan nu gemakkelijk 5 hele centimeters af!




Behalve dat heb ik er een gebruikt  in plaats van de bovenste klittenbandsluiting van mijn reflectiehemd.
Die vaak los plachtte te wapperen op de open ligfietsen. En daarna ook nog eens over mijn linkerschouder weg gleed.
Voor de streakende rolschaatser van Amstelveen vormt dat wellicht een erotische aanblik (want ik kom hem iedere keer opnieuw tegen langs het museum tramrailtje in het 'pikkkedonker') maar was voor mij alleen maar hinderlijk...

Overigens vind ik het belangrijk dat er afwijkende figuren hun gang moeten kunnen blijven gaan. Om voor de hand liggende redenen ;-)

Billy Idol (van Generation X):