zaterdag 11 juni 2011

Velcro dag

En hoe gaat het ondertussen met de Limit?
Redelijk goed eigenlijk. Ik wil binnenkort eindelijk wel een eerste ritje gaan maken.
Het schakelen met de custom made (maar niet door mij deze keer) derailleur op de voorbladen die ik er helemaal uitgehad heb ‘om te bekijken’ ging –tot mijn niet geringe verbazing- in een keer goed. Op alle drie de tandbladen!


De tussenasderailleur (die er ook is uitgeweest) pakte de grootste 2 tandwieltjes niet mee. Maar daar had Jan van T. het ook al over.
Nu gaat dat goed alleen het kleinste nog (weer) niet. Maar dat komt waarschijnlijk wel goed als de bedieningskabel nog wat oprekt in het gebruik.


Ik wil een indruk krijgen van het rijden met deze velomobiel dus heb ik een tijdelijke hoofdsteun gefröbeld. Van zelfs niet waterbestendige laminaat-strookjes. Als om het tijdelijke aspect te benadrukken. Maar wel naar boven wegklapbaar, namelijk scharnierend op de M8 veerelementbevestigingen. Voor de makkelijkere instap.

Het lijkt zo of mijn hoofd lager komt dan de staartvin. Maar met een spiegel op ooghoogte kan ik zien dat dit uiteindelijk toch aardig moet uitkomen. De tijdelijke hoofdsteun is dan ook meer een neksteun. Dat voelt prettiger aan.
Ook voor het maken van een mal voor de definitieve kap met verlengde spoiler heb ik een idee…


Ik heb de wielen opnieuw uitgelijnd met gewichten. Na het aanpassen van de spoorbreedte klopte daar niets meer van. Ik deed dat met hoeklijnen wat me veel makkelijker lijkt dan met laserwaterpassen.
Omdat je daar gewoon een rolmaat tegenaan kunt zetten.
Door achter de fiets te meten ipv ervoor kon ik ook de rechtuitstand van de wielen controleren (door de helft vd breedte naar het achterwiel uit te meten).
Uit het Ackermann principe blijkt namelijk dat als het stuur wat naar rechts of links staat dit voor de meting op de gevreesde naspoor lijkt te duiden: Wat in de bochten toch echt het beste is voor je banden!

Vandaag heb ik de bodemplaten die de transmissie afschermen van klittenband voorzien. Schroefjes houden er niet meer in namelijk waarop ze al met stukken koperdraad vast waren geregen…Niet zo mooi aan de binnenkant van de fiets, zelfs niet in het zwart.
Ik heb daarvoor een deels al uitgeharde koker polymeerkit gebruikt. Door daar ad zijkant een gaatje in te boren.

Omdat ik niet genoeg velcro in huis had ben ik tussendoor met de trike nog even naar de Winkel van Sinkel geweest voor extra, op de Dappermarkt.
Ik vind zo’n boodschap namelijk niet de moeite om de Alleweder voor in te stappen.


Maar een schrale troost was het daarbij dat er in ieder geval meer regenwater naast mij dan op mij moet zijn gevallen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten