LEEFT! Gij oude vormen en gedachten...

Een zoekactie op Marktplaats heeft mij maar liefst 3 (!) reserve dualdrive-naven van het merk Sachs opgeleverd. Over de vindplaats van de eerste, Brummen, heb ik het al gehad. De laatste 2 komen van Tycho uit Woltersum (Groningen, waar men nog zélf zijn fiets opknapt). En een ligfietser (Sinner).

Omdat ook hij veel aan fietsen werkt en van naven weet heb ik wat doorgepraat (op zijn vaste tekefoonnummer). Hij wist me te vertellen dat Sram zelfs helemaal met de produktie van de dd gestopt is!
Dat verbaast me ergens ook niet echt. De tijdgeest is meer "stop er maar een electromotor in"... 
Bovendien veranderde Sram de onderdelenopstelling diverse keren onder dito verschillende namen. En bedacht dure plastic verstellerapparatuur zowel aan het stuur als aanhangsels aan de as waar het publiek kennelijk weinig animo voor voelde. En terecht denk ik!

Hoe anders dan de opvatting van het originele Sachs&Fichtel ! 

Het planetaire onderdelenstelsel van een eenvoudige 3-versnellingsnaaf als de roemruchte Torpedo gaat probleemloos in bijvoorbeeld een 3x7. Dat is gewoon een geval van economisch denken. Niet meer kosten maken (voor de klant) dan nodig is. En de fietsenmaker ook zijn werk gunnen.

Het technisch benul van de huidige fietsers is zó schrikbarend slecht. 

Dat zij niet eens meer snappen dat als je naaf planetair versnelt of vertraagt (door de planeetwieltjes zich te laten afzetten tegen het zonnewiel) dat energie wegvreet. Ook als je ipv tandwielen daar kogels voor gebruikt (Nuvinchynaaf). Of de tandwielen wat groter kiest (Rohloff).
Zij laten zich te veel afleiden door snuisterijen. Als bloemen aan het stuur of mooie sterwielen.
Dat is feite hetzelfde als -voor de grap- het bovenste kettingdeel nog wat keren extra te laten afbuigen met geleidewielen. Alvorens naar het achterwiel te laten gaan. Een beetje om te huilen eigenlijk  )-:

Daarom was het concept van de dualdrive juist zo slim. Zorg dat er minstens 6 (de Orbit en Sachs-Maillard) kransjes in de 1:1 verhouding  gezet kunnen worden. Die met het grootste rendement namelijk waarbij de planetaire verliezen geen rol spelen.

Mijn bijdrage ten slotte hieraan was de derde, onrendabele, hoogste versnelling vd 3X7 te vervangen voor een mogelijkheid met voor- en achterderailleur de tandwielen te kunnen resetten vanuit stilstand.

Nu was de Germaanse naaf ook weer niet ideaal. De lagers zitten aan de kant van het vrijwiel nogal dicht bij elkaar zodat het tandwielhuis vrij snel speling vertoont. Ook is de afdichting tegen vuil aan die kant niet helemaal 'lekker'.

Daardoor blijkt ook de kogelloopbaan van het grootste (van de slechts 3!) lagers van mijn Limit-naaf behoorlijk aangetast:



En die lagerschaal zit nu net 'vast' aan de naafhuls waar ik de tandwielophanging voor de secundaire ketting op had laten lassen bij het Aluminiumcentrum!
Maar hoezo "vast' ?

Met weinig meer dan een kort steenbeiteltje en een hamer (zonder warmstoken) heb ik de stalen lagerring uit de aluminium naafhuls kunnen tikken en veruild voor een afkomstig van een geribbelde Torpedonaaf :-)
De naaf draait nu weer soepel als nieuw en ik zou dan ook zeggen:

Doe maar lekker voort zo domme wereld,  ik heb onderdelen genoeg dus het zal mijn tijd allemaal wel duren :-) !