Siamees op de handbike

 Op elegante wijze showt Geisha hier de beste manier voor het gebruik van een driewielige handbike. Helemaal ZONDER stoeltje!

Hoewel ik de fiets namelijk in het begin gebruikte als kniezitter kreeg ik al snel last van m'n knieën...En ik heb de fiets juist aangeschaft ten bate van mijn gezondheid.

Geef Jetze Plat achteraf dus gelijk dat hij van dit type handbike is afgestapt. Zelfs al was dit een lichtgewicht carbon M5. De afzet op zo'n fiets is lekker sportief maar veroorzaakt een piekbelasting op de meest gecompliceerde gewrichten om problemen mee te krijgen.

Is men bij de Paralympics echter overgegaan op de ligfietshouding voor het handbiken, ben ik als allround sportfan het gebruik maken van buik- en rugspieren trouw gebleven. Daardoor is ze (de fiets) dus minstens zo mens-aangedreven gebleven.

Door een negentig graden zithouding met de onderbenen rustend op een paar eenvoudige (gewatteerde) aangebrachte boekenplank-steunen aan de voorvork.

Ook heb ik het goede idee van blogger Adri Manhave overgenomen voor de achterwielophanging. Dat bestaat nu uit een ronde aluminium buis waar ik met een paar van die kraagklemmen messing M12 muurpluggen in vast zette.

Eén naaf van de nieuw gespaakte 36 spaaks wielen is afkomstig van Jan Eggens (beter dan uit China importeren). Het andere gemaakt van een uitvalnaaf waarvan ik de lagers heb vervangen. De bandjes zijn van Elly!  ;-)

Rondje Markermeer met de Waterlandse Liggers

 U gaat hoogst waarschijnlijk teleurgesteld zijn geen foto's te zien bij dit speciale type verslag. Foto's nemen vind ik namelijk onprettig , er staan er bovendien al genoeg van in de datacentra. 

Ik heb in de ongeveer honderd zeventig kilometer GEEN lekke banden gereden. Wel kostte het uitrijden ervan iets meer moeite dan zonder de extra aangebrachte loopvlakken in de voorbanden. Alleen Johan reed een Urban Contact lek met zijn Tuna voorwiel. Dat was er dus een zonder wapening zoals ik gebruik. Maar anderen met een (20") Urban hadden hetzelfde geluk en reden met net iets minder moeite de tocht uit.

Neemt niet weg dat ik tijdens de vervanging van zijn complete voorwiel even heerlijk tegen een boom kon plassen!

Moet er wel bij zeggen dat zij racekappen en/of strakkere wieldeksels gebruikten. Terwijl ik niet eens de tegenwoordigheid van geest had om tijdens de oversteek Leliestad-Enkhuizen het schuimdeksel te gebruiken. Mede door de benauwdheid in de motregen die ik voelde.

We kwamen op dat moment van de gastvije ontvangst van André Bakker die ons de mooie milieuvriendelijke houten design woningen en zijn lemen muren met warmtepomp en groene daken liet zien met een rondleiding.

Gelukkig heb ik niemand horen klagen dat ik de tocht toch ook een beetje als proeftraject gebruikte voor de werkzaamheid van mijn bandenwapening!

Maar voor de zekerheid reed Elly toch niet mee! (-; 

Daarvan kreeg ik echter 'ter aanmoediging' zal ik maar denken 3 Schwalbe One (draad)bandjes mee bij de Nesciobrug,

En ook over de gulle ontvangst van organisator Gert en zijn vrouw hadden we niets te klagen. En deze blogger al helemaal niet met de ontvangst van hem van een oplaadbaar gehoorapparaat ter waarde van een kleine tweeduizend euro! 

Het is van zijn vader geweest en zeker aan dovemans oren gericht opnieuw; Leemans nu dus. Gaaf!                                                   

Moeie knieën vandaag maar de app voor de oortjes al aan de praat gekregen!