‘onverklaarbare voetklacht’ begrepen

Toen ik bij de in voetklachten gespecialiseerde kliniek van dokter Zeylemaker in Heerhugowaard onderzocht werd kwam bij de echoscans meerdere keren naar voren dat ik littekenweefsel door de spier had lopen. Dat niet goed opgeruimd was en zo calcium resten had achtergelaten.
Dat gebeurt vaker en ook op andere plaatsen in het lichaam vertelde hij.
De grote en voor mij denk ik nu niet goed begrepen vraag was “Hoe is dat littekenweefsel daar gekomen?”.
Zijn suggestieve opmerking dat “het in de vorm was van een fietspedaal” heb ik steeds wat te gemakkelijk gevonden.

En ook helemaal niet waarschijnlijk want ik fiets bijna uitsluitend woon-werk, nooit wedstrijden, daar heb ik ook de aanleg niet voor…
Bij een campingtocht was de Alleweder wel wat zwaarder maar ik kan daarvoor terugschakelen en ben echt niet het type fietser dat tot bloedens toe…
Mijn mogelijke verklaring was tot nu toe dat dit tijdens het ongeluk met de roets gebeurd zou kunnen zijn. Een soort trauma van de voet omdat de heup ook rechts brak.
De klachten zijn pas ontstaan na de operatie.

Maar wanneer heb je nu niet in de gaten wat er met je voeten gebeurt zodat er schade (tot over de pijngrens) wordt aangericht? Als die voet verdoofd is!
Toen na ruim een jaar de schroeven er uit mochten, omdat ik nog veel last had van de heup, werd ik met een ruggeprik plaatselijk verdoofd.
De chirurg moest toen met een enorme kracht de 3 schroeven weer uitdraaien. Met mijn nog gevoelige bovenlichaam kon ik de enorme moeite die dat kostte voelen.
Nu ik erover nadenk is het voor mij duidelijk dat mijn pijnklachten, die ook met cortisol-injekties niet op te lossen bleken, tijdens deze narcose moeten zijn aangebracht.
Door het met veel kracht vasthouden of -snoeren van de voet (die voor mij trouwens uit het zicht werd gehouden).

Geen prettig vooruitzicht omdat het gewricht onrond is geworden door de operatie en me dagelijks veel pijnklachten bezorgd.
Eind vorige week blokkeerde de heup zelfs een aantal keren helemaal en moest ik het bot met een riem weer terug trekken om nog te kunnen lopen.

Morgen ga ik terug naar het Andreas voor röntgenfoto’s en zal ik om vervanging door een kunstheup verzoeken.
Mijn dilemma is dat ik gelijk wil dat ze m’n rechtervoet dit keer met rust laten.

Ik kan me namelijk niet voorstellen dat zoiets voetzool-beschermends als een fietsschoen wordt toegestaan op een steriele operatiezaal…