back to Basic

Waarom een ander stoeltje in mijn nieuwe velomobiel?

Als ik het prachtige epoxy/carbon stoeltje uit de Limit afbeeld kan de vraag zich aandienen waarom ik dat door een spanzitting wil vervangen.
Het stoeltje is inderdaad prachtig gemaakt en licht: 1370gram weegt het (bij benadering). Als je daarbij de lendensteun en het hoofduitsteeksel rekent weet je dat men in Nederland ook kan/kon lamineren!
Dat hoofdverlengsel dient om het stoeltje middels klittenband wat over de wielkast te kunnen verstellen voor kortere personen dan Allert. Maar het voldoet beslist niet voor iemand van 1m70 ! Bovendien sluit het dan de vrijgekomen bagageruimte af.
Daar komt bij dat de rugwelvingen ook te hoog uitkomen voor mijn geval...

Daarom heb ik Zaterdag op Schiphol een prachtig "Flevobike Basic" stoeltje ontvangen van Bert M. die met zijn vrouw daar de aankomst van hun zoon af wachtten.
Het model 'Relaxx' van Batavus kwam gelijktijdig op de markt en ze werden gelanceerd als het 'opstapmodel ligfiets' voor het grote publiek en gelijk ook al goed betaalbaar ivt de 'echte' ligfietsen.
Hoewel Bert anders zei lijkt me het stoeltje eerder van de Batavus versie af te komen(?)Het komt mij voor de velomobiel alleen maar goed uit ieg. Dan kan m'n hoofd tegen een toekomstige kap met spoiler gaan leunen. Een hoger stoeltje zou ik maar moeten inkorten...

Dit soort stoeltjes hebben me altijd al comfortabel geleken omdat de gaaszitting perfekt ventileert natuurlijk en niet doorweekt kan raken of zo.
Het comfort kan ik me goed voorstellen door in de tuin te gaan zitten op een klapstoel met spanzitting, heerlijk!
Welliswaar zijn ze in de ligfietswereld omstreden om hun rendement ivm de vermeende invering.
Maar als ik vertel dat een 2,5mm (dynema-) draadje ruim 1000kg kan hebben vraag ik me allochtoons af: "Wat is jouw probleem?!".


Het hebben van stevige bilspieren ipv een dikke eh.. levert dan veel spectaculairdere verschillen op dunkt me!



Hoe langer je rug koel blijft hoe minder zal de noodzaak zich laten voelen
rijwind toe te voeren. Middels de voetensleuven of de schouderkap (die trouwens in elkaars verlengde liggen qua toe- en afvoer) hetgeen verstoring van de stroomlijn betekent.
En was dit geen "heiligschennis" bij velonauten? :-)
Ik ga er vanuit dat ik in iedere velomobiel rechter op moet zitten dan ik op een ligfiets kan doen. Om over de gesloten neus uit te kijken.
Het is bijzonder prettig er dan daarna niet uit te hoeven klimmen met een stijve rug (als die opgesloten heeft gezeten tegen een onwrikbaar stoeltje) en een houten gat.

Natuurlijk roep ik hierbij reacties op van enthousiaste ventilatiemat gebruikers.
En die gun ik natuurlijk graag hun oplossing. Maar de comfort elementen van die kussens worden bereikt door, behalve doorluchtigheid ....invering!


Bij de foto:

A- Gaaszitting. Deze is geheel van het frame te schuiven door B te verwijderen.
B- Breedte en afsluitstang. Deze wordt op z'n plaats gehouden door indruk-plugjes.
C- Deze houden het onderste en voornaamste afzetgedeelte van de gaaszitting onder spanning. Die zijn in principe aan te passen. De alu staven vormen de verbinding met het gaas.
D- Het zitje is gevuld met een soort staalwolvulling vd ventilatie en kan losgemaakt worden van het gaasdoek zowel als opengemaakt om bij de vulling te komen middels klittenband.

E- Dit 'steekkarretje' achtige frame is simpel maar erg doordacht. Jammer genoeg wat zwaar (2700gram) maar dat kan ik later van aluminiumbuis 22mm proberen na te maken.


Kortom: Erg blij met mijn nieuwe aanwinst!